ibretlik askerlik hikayemi anlatıyorum

Askerliğimi hakkari yüksekovada yaptım.Biraz toplaşın anlatacağım.
önemli edit:detaylara girmiyorum ve olay sadece hakkariden ibaret değildir.
önemli edit 2 : kimine göre hayal ürünü kimine göre değildir.istediğiniz gibi algılamakta özgürsünüz.

Alın beyler sadece benim yazdıklarım :( http://inci.sozlukspot.co...at%c4%b1yorum/@1a2a3a4a5a

edit son : beni ilgi ile dinlediğiniz ve sabır gösterdiğiniz için hepinize teşekür ederim. arada sürç-ü lisan eylediysem affola.

Acemiliği izmir foçada yapmıştım. komando olarak yetiştirildim. yetiştirilmez olaydım.

Universiteyi bazı sebeblerden ötürü bıraktım. Aile tarafından dışlanmış, alkolik bir bireydim. Islah edilmem gerektiğine ben bile inanmaya başlamıştım. kenarmahalle diye tabir edebileceğimiz yerlerde oturdum. çok şey gördüm ve yaşadım. Bunları söylüyorum çünkü askerde çok fazla yararı oldu. Acemiliği hiç anlatmayacağım.

Eğer sirüsünuzde foça yazıyorsa kesinlikle gitmeyin. muhtemelen doğuya düşeceksinizdir.bir anamı gibmedikleri kalmıştı. Kısadan hisse geçiyorum birliğe teslim oldum.

hiçbirşey öyle televizyonlarda görüldüğü gibi değil.ege bölgesi vs yerlere göre askerler çok rahattır. komutanlar askerleri sıkmaz.dal daşşak ortada takılabilirsiniz.ilk izlenimim buydu. birliğin bahçesinde 5 10 acemi çaylarımızı almış sigaralarımızı içli içli çekiyorduk. yüzbaşına selam vermek için ayağa kalktığımızda bizi tersledi ve keyfinize bakın dedi.Sen nerden geldin nerelisin gibi klagib muhabbetleri ettiğimiz sırada

silah sesleri duyuldu. tabi biz ilk başta eğitim vs atışı sandık giblemedik. Asker yada komutanlardan birinin hala kim olduğunu bilmiyorum "acemileri koğuşlara alın acemileri koğuşlara alın lan" diye bağırdınu duyduk. tabi herkes panikledi. sanki nazi kampında gibi hissettim kendimi. tekme tokat koğuşlara zütürüldük. hemen perdeler çekildi. yaklaşık 15 20 dakika silah sesleri dinmedi.

ilk gün bunlar başıma geldi. herkesin gibim gibi suratları.ne oldu nereye geldim tripleri. kimisinin duaları arasında geçti o dakikalar. olanların hiçbirine kimse anlam verememişti. Kimimiz izmirden kimimiz trabzonun bir köyünden gelmişti.O an herkesdeki ifade buradan nasıl kaçabilirimdi. Tabi bazıları ise sükünet içersindeydi. Kimiside sanki kendini buraya adamış gibi tavırlar sergiliyordu.
detaylara girmeyeceğim.

ilk günden sonra 1 2 hafta çok sakin geçti. sanki herkes birbiriyle anlaşmış gibiydi. rutin operasyonlar dışında başka hiçbirşey yapılmıyordu. Kışında gelecek olmasıyla birlikte herkes daha rahattı.En büyük endişe tam olarak kışa girmeden önce haince saldırlar olabilirmiydi.

Kışın sınırdan geçmeleri imkansız gibi birşeydir.7 ay boyunca kar yağar. Adamın sümüğü donar o derecedir yani. Derken operasyon emri geldi.

Yaklaşık 4 saat aralıksız yürüdük.2 taburduk. Telsiz konuşmalarından alınılan bilgiye göre birliğe saldırılacakmış. Dağlıca kırsalına doğru ilerliyoruz. Artık ayaklarımı hissetmez oldum. Akşam karanlığından önce çatışma çıksın diye dua eder hale getiriyorlar adamı amk. Yeterki çatışma çıksın da biraz dinlenelim diye.Öyle bir pgiboloijide oluyor ki insan çatışma çıksın diye seviniyor. Tabi bu benim çıktığım ilk operasyondu. ilkti korkuyordum ve bitkindim.Ölsem kimin umrunda diyordum bazen. Kaybedek birşeyi olmaması insanın sadece orada işe yaramıştı. Kimisi karısı için dua ediyor kimisi ailesi.

Aynı zamanda içiyorum yazılar biraz dengesiz olabiliyor kusura bakmayın. insan halinden anlarsınız umarım.

Dağlıca kırsalındayız. Belki orayı bilen vardır aranızda.Ben bilmeyenler için kısa bir özet geçeyim. Oraya halk dilinde oramar denilir.Çok sakat bir bölgedir.Ne olacağı ne biteceği hiç belli olmaz. Hatta oramar diye müzikleride vardır. Düğünlerde her iki parçadan biri oramar çalar. Millet kafasına göre sağa sola ateş eder. Genelde halkın geçim kaynağı hayvancılık azda olsa tarım ve kaçakçılıktır.

Neyse buzul dağlarının eteklerindeyiz. ikiyaka dağlarına doğru yürüyoruz. Derken önümüzdeki askerler sper aldı. Komutan teslim ol diye bağırdı. Teslim ol lafına doğal olarak ateşle karışılık verildi. sayıları 3 5 i geçmeyecek kadar azdı.O kadar asker bir tanesini dahi vuramadık. Zaten benim arkadan gelen acemiler neyin ne oldugunun henüz farkında değildik.

bir kaçtane helikopter falan geldi.ne gibim yaptıklarını hiçbir zaman anlamamışımdır. Adamlar kaçtı nereye nasıl hala anlamam veremem.ya biz çok acemiydik yada onlar profosyoneldi. Düşününce proftan öte tecrübe. çocuklugundan beri o dağlarda oldukları, halk destekleri çok fazla olduğu için bu yüzden kaçabiliyorlar. zaten ciğer yok ipnelerde..

1 saate yakın aralıklarla çatışmalar oldu. Bana diyeceksiniz ateş etmedin mi ? ettim nereye neden bilmiyorum. sırf ateş etmek için attım ve bu işten zevk almaya başlamıştım.Şöyle bir durumda var ateş etmezsen ne gibime ateş etmiyorsun diyorlar adama. Sonuçta askerlik mantığın bittiği yer.

Kusura bakmayın geç ve okunaksız yazabiliyorum. Alkolün verdiği eksi etkiden dolayı.

Adamlar kaçtı bizde peşlerine koyulmaya başladık. Mayın döşediler mi,tuzak varmı, pusu varmı gibi binlerce soru işareti insanın aklında. öyle bodoslamada gidemiyorsun. Zaten ilk başta sözde birliğe saldıracaklardı diye operasyona çıktık.3 kişiyle mi saldıracaklardı.bu işin içinde kesin bit yeniği vardı.

Ağır ağır peşlerinden giderken sözde kaçış güzargahlarına havan topu atılıyordu.Bu işe hiç bir zaman anlam verememişimdir. o kadar rahat sınırı geçiyorlar ki bu bizim ekgibliğimizden değil alanın çok engebeli ve taktan olmasındandır. Derken komutan geri çekilmemizin emrini verdi. bölgeye bordo bererliler indi. bunlar insan değil ve birliğin yolunu tuttuk. Bordo bereliler 3 gün sonra 4 tanesini ölü ele geçirdi.

Zamanla buraya alışmıştım. Halk arasından dahi çevrem olmuştu. Birliğe girip hurda çalmaya çalışan çocuklar mı ararsınız ne ararsanız var amk yerinde. Halkın bir kısmı çok fakir bir kimiside çok zengin. düzen yok en ufak olayda ortalık karışır. Millet birbirini öldürmek için yer arar.Bir kaçtane tanıdıklar birlikte bolca kaçak sigara içiyorduk. zaten komutanlar bu tip şeylere muamma gösterirdi. Kışında hafiften gelmesiyle birlitke ortalık en az 6 7 ay sakinleşecekti.En azından biz öyle umuyorduk.

@80'nin provakasyın yaptığını sanmıyorum ama lütfen böyle cümlelere de sebebiyet vermiyelim. duyarlı olalım

gece tuvalete kalkayım dedim. kabuslar görmeye başlamıştım.tam kolidorda yürüyorum ki silah sesleri geldi. aralıksız bildiğiniz bölüğü basmışlardı. bağırışmalar,çığlıklar ne ararsanız vardı. herkes silahlarının başına koştu alan müdafa için daha önce konuşlandırılmıs yerlerine gidiyordu. bahçede cephaneliğin hemen yanında kıç kadar sperlik biryer vardı.ben ve 3 arkadaşım oraya koştuk. kimin kime nereden ateş açtığı belli değildi. bildiğin film sahnesi gibiydi herşey.