i m sissy and i know it

@25 adina sevindim karsim

bir gun okul cikisi onumu iriyari bir oglan kesti.

-ipek'e yavsayan sen misin? dedi. bagira bagira konusuyordu, etraftakilere rezil oluyorduk.
-b-b-ben onun sevgilisiyim dedim zar zor, korkutmustu pic.
-ben ne oluyorum o zaman? dedi. bak guzel kardesim, sana 1 sans verecegim. o kizdan uzaklas, etrafinda dolasmaktan vazgec. yok eger vazgecmezsen...

kanim dondu.

-... vazgecmezsen senin hayatini karartirim.

sonra arkasini dondu. ipek'i de o an fark ettim. Bizi izlemisti. Ona dondugumuzu gorunce gulumsedi. hangimize bilmiyorum ama eliyle opucuk yolladi. ikimiz de ustumuze alinmistik, eminim.

vazgecmek istemiyordum ondan. kavga edecek got yoktu, ama ondan ayrilmak da en az kavga kadar got isteyen bir isti.

Ne yapsam ne yapsam...

oyku'ye anlattim. bunca zaman sonra isin dusunce mi onemli olduk diye bozuk atsa da fazla nazlanmadi, ozrumu de diledim zaten. Bugun olan her seyi anlattim.

-kizin optugu kisi sen degildin, dedi.

nasil ben degilim lan? Sevgili degil miyiz? hadi otekini opmek istese yaninda ben varken mi yapar?

-onu ikinizi de susturmak icin yapti amk mali. ikiniz de kendinizi optugunu zannedin de susun diye.

dogru olabilir.

insan inanmak istemiyor, ama ben duygularima yenik dusmedim. oyku'nun hakli olma ihtimalini goz ardi etmedim.

artik ipek'in agzindan cikacak seni seviyorum'un degeri yoktu. kanit lazimdi bana. eger beni seviyorsa, o cocuga gibtiri cekmeliydi. Tirsak olabilirim ama godos degilim.

bu gecelik bu kadar beynim durdu amk. Yarin gelirim tekrar.

@captain chaos tesekkurler panpa okudugun icin.

oyku asla oyle biseyin olmayacagini dusunuyordu.

ipek icin sadece yedek kulubesi icin, rotasyonu guclendirmek icin yapilmis bir transferdim ben.

oteki cocugun bu kadar ileri gidebilmesine neden olmasi oyku icin yeterli bir sebepti.

sutum ama aptal degilim, gorebiliyorum oyku hakli. ama umudumu oldurmek istemiyordum. iskenceyi uzatmak istiyordum.

ipek de umudumu oldurmememi sagladi bana hicbir sey olmamis gibi davranmaya devam ederek.

oteki iriyari pici ortalarda gormedim uzunca bir sure. Her sey yoluna girmis gibiydi ama hala unutmamistim, bana verilmesi gereken bir hesap vardi.

ipek bu konu ne zaman acilsa onun zavalli bir platonik oldugunu soyler gecistirirdi. basta inanmistim cunku bana bulasmiyordu dedigim gibi.

@34 amina koyim 4 yasi 2 entryde anlattim biyografi denemesi yapmiyorum herhalde.

okul cikisinda kistirildim tekrar.

meger bizim pic hic kaybolmamis. ortalikta gozukmeyip bizi izlemis. tabii sonunda harekete gecmis.

sozunu tutup hayatimi gibti. dovusmeyi bilmiyordum, birkac yumruk ve tasaklarina bir tekme salladim ama etkisizdi.

hatiri sayilir bir ogrenci kitlesi toplanmisti etrafimizda. eger dovulursem 4 yil bir daha insan icine cikamazdim.

yumrugumu gibip vucudumdaki butun enerjinin sag kolumda toplandigindan emin olduktan sonra picin karninda patlattim yumrugu.

hizimi alamayip bir tane de yuzune. tam burnuna gelmisti. yuzunun alt kismina yayilmaya basladi kan.

izleyicileri suzdum. ipek'i kahkahalar atarken buldum... keske su pic beni hadim etseydi de gormeseydim onu oyle.

biz burada onun icin birbirimizi giberken onun taklu gotu havalaniyordu, gec de olsa anladim.

yenilginin acisiyla yerde oturmakta olan eski rakibimi kaldirdim. Elimi uzattim. bir kiz icin deger miydi amk.

hak verdi. canı cehennemeydi o kevasenin. ilgi cekmek ve got buyutmek icin bu kadar alcalinir miydi?

feysten ve msnden sildim, okulda ne zaman konusmaya gelse gibtiri cektim, mesajlar atti yanitsiz biraktim. Sonunda pes etti.

uzerine titredigim, dokunmaya kiyamadigim kizin kuflu kasar cikmasi...

acisini nasil anlatsam lan.

eski sevgilisini baskalarinin kolarinda gorenler anlarlar bunu.

hayat acimasiz lan. kimseye deger vermemek lazim aslinda.

sonrasinda kaderin bize sundugu manzara karsisinda got gibi kalmamak icin.

her ne kadar huur cocuklugu da olsa, ayrildiktan sonra gibtir et huurydu zaten diyebilmek lazim.

huur cocugu olmayan hayatta kalamiyor.

olaya iyi yonden bakarsam, kucukken baslayan pgibolojik problemimi asmama yardimci olmustu bu olay.

zaten gibimsonik bir olayla baslamisti, gibimsonik bir olayla da bitti.

belki hala arkadasliklar kuramiyorum, iliskilerden uzak duruyorum ama en azindan kimseden gereksiz yere korkmamayi ogrenmistim. bu yuzden o pice tesekkur borcluyum.

Hayatimi degistirecek olaylar silsilesinin baslangici oldu sinifa asilan bir duyuru.

9. siniflar futbol turnuvasi icin takim kuracaktik.

cagri, sinifin en iyi oynayan adamiydi. O belirleyecekti kadroyu.

Beden dersinde secme yapti. Katilmak istemedim. Butun sinif erkekleri katilmisti, cagri benim de katilmami istedi.

Cok kibar konusmustu, kiramadim.

18 kisiydik, 3 kisilik 6 takima ayirdi bizi. 5'er dakikadan 5 tek kale mac yapti her takim.

yillarca top degmemisti ayagima, onun da verdigi gazla oynadim.

bos gecmedim hicbir takimi. ve dersin sonunda cagri'nin acikladigi kadroda yer almistim. iste kendimi gostermek, tasak oglani olmadigimi kanitlamak icin uber bir firsat vardi onumde...

turnuvanin kayserispor'u olmamiz bekleniyordu, iddiasiz ama renkli bir takim.

ilk macimiz b'lerle oldu. turnuvanin favorisiydiler. beklendigi gibi bizi gibtiler. ama bireysel performansim iyiydi.

bunlari anlatiyorum cunku bu turnuva hayatimin kirilma noktalarindan biriydi.

turnuvada 6 gol atsam da derece yapamadik. Gol kralligimla avunduk.

cagri, o gun denemeye katilmakla hata edip etmedigimi sordu.

hata etmemistim elbette. tesekkur ettim ona.

-neden dedi.
-su hayatta tek bir basarim var, o da senin sayende dedim.
-gibtir lan dedi. bileginin hakkiyla aldin.

Gec kesfetmistim yetenegimi, ancak profesyonel futbol kulupleri oyle dusunmuyordu.

bu yaz secmeler vardi. Katilmaliydim.

babami ikna etmek zor olmustu ama katildim.

her ne kadar galatasaray secmelerine girmek istesem de evime daha yakin olmasi ve daha rahat secilirim dusuncesiyle bucaspor'da sansimi denedim.

olmadi, yeterli bulunmadim. ama kendimi gelistirebilecegime inaniyordum. gelecek yil bir sansim daha vardi.

profesyonel futbolcu olmayi kafama koymustum. Manchester united'da oynama gibi bir hayalim yoktu, diyarbakir baglar vuralspor bile kabulumdu. Gelecegimi futbolculukta goruyordum.

babama gore gol kralligina fazla kapilmistim, okul futbol turnuvasinda iyi olmam beni saglam bir futbolcu yapmaya yetmiyordu.

cumle icinde ona gibtir lan demeyi cok isterdim ama babamdir, her seye ragmen saygim sonsuz.

ama onu got edecektim. Gunun birinde attigim golleri locadan izletecektim ona gunun birinde. O bana guvenmiyordu ama ben guveniyordum kendime.

Bu guven, hayallerimi planlara donusturuyor, o planlari uygulamaya koymak icin gerekli enerjiyi sagliyordu bana.