işi olmayan gelsin bir fakirin hikayesidir

çıktım kafeden eve yürüyorum.
beyler, kız bütün hayallerime girdi dıbına koyum.
daha ortada bi gibim yok yine, ama eve gidene kada o kafayla nasıl hayaller kuruyorum akıllara zarar.
gittim eve akşam 10 gibi mesaj attım iyi geceler diye. napıyosun falan dedi. konuştuk 12ye kadar.
uykun var mı dedi.
beyler gözümden uyku akıyodu dıbına koyum pazar günüydü. cumartesi yıkamada çalışmıştım.
metin abi yarın gelme dinlen dedi. sabah 8de kalktım babam çağırdı gel yardım et bana dedi.
cam taşıdım tüm gün amk ebem gibildi yani anlayacağınız.
yok dedim uykum yok. saftım beyler, onun için herşeyden fedakarlık yapardım amk. yaptım da zaten...

bir fakirin hikayesidir bu beyler.
babam, dıbına koyum beyler, babam varya.
cebinde 5 lirayla 1 hafta dolaşan adam,
ben kendimi ezik hissetmiyim diye dıbına koyduğumun dünyasında,
tuttu elimden gittik alışveriş merkezine,
100 lira verdi adidas ayakkabı aldı bana.

satış elemanının bakışlarını görmenizi isterdim beyler.
sanki orda bi fazlalıkmışız gibi davranıyolardı bize.
babam sorup duruyor adamın getirdiği her ayakkabıya deri mi bu deri mi diye?
fedakar babam en iyisini alacak ya bana.
bu dıbına koyduğumun görevlisi he amca he deri diyip geçiştiriyordu babamı.

babamın bakışlarını görünce yine yeniden isyan ettim hayata.

kasaya geçtik
babam utana sıkıla çıkardı cüzdanını.
5 lira yol paramızı saklamış cüzdanındaki fotoğrafımın altına.
50 lirasını da on kat yapmış garibim düşmesin diye.
çıkardı paraları,
aşağı yukarı bi 10 lirada bozuk para vardı.
ödemeyi yaptık çıktık mağazadan.
rahat bi nefes aldı adamcağız.

eve gittik. annem yatıyordu. yemek falan yok evde dıbına koyum. ben hariç kardeşlerim de halamgilede kalıyolar zaten. abim de askerde.
anneme gösterdim ayakkabıları.
sanki hastalığından kurtulmuş dıbına koyum kadıncağız nasıl sevindi ayakkabılarımı görünce.
berkay vardı, annem sağlığında veli toplantısına gelmişti okula. berkayı görmüş. onun ayakkabıları gibi aynı dedi.
babam da nasıl mutlu beyler görseniz...

baban yedirdi mi seni dedi annem.
babamın cebinde 5 lira parası vardı zaten beyler.
mağazadan çıktıktan sonra dedi gel döner yedireyim sana eve de yürürüz ne olacak.
yok baba dedim boşver.
biliyorum çünkü bana alacak döner, kendi yemeyecek dışarda beni bekleyecek...

dedim yedik bişeyler anne yat sen hadi.
babam televizyonun karşındaki koltuğuna oturdu.
elini başına koydu. daldı yine derin düşüncelere.
bende odama geçtim...

pazartesi günü pazardan aldığım mavi gömleğimi ve adidas ayakkabılarımı giyip zengin arkadaşlarımın yanına, okuluma ilk defa isteyerek gittim beyler.
ayakkabıların bana verdiği özgüven gözle görülür derecedeydi.
komik biriyim, alıştığım arkadaş ortamında espiri yapar güldürürüm insanları bi şekilde amk.
ama milleti güldürünce kıpkırmızı olurdum.
ağır derece özgüven ekgibliği decekted amk.

beyler, siz kıçınızla gülüyorsunuz belki ama
benim o adidas ayakkabı sayesinde kendime özgüvenim gelmişti lan.
artık espiri yaptıktan sonra utanmadığımı farkettim.
mavi gömleğimde vardı. hayat bana güzeldi lan.
mutluydum dıbına koyum.
bu fukara hayatımda mutlu olduğum nadir dönemlerden birini yaşyordum.

bizim binlerin de verdiği gazla mervenin yanına gitmeye karar verdim.
sandığım kadar zor olmadı. laf lafı açtı iyi muhabbet ettik merveyle.

sonraları merveyle görüşme günlerimize mavi gömleğim karar vermişti.
çünkü onu giydiğimde daha iyi görünüyodum.
beyaz gömleğimin yakaları falan bayağı yıpranmıştı.
biraz da küçük geliyodu.
8.sınıfta almıştı annem pazardan amk.

ne diyorduk, mavi gömlek.
evet beyler mavi gömlek bilirsiniz yazın terleyince beyaz leke yapar koltuk altında.
o yüzden haftada maksimum 3 gün giyebiliyorum mavi gömleğimi.
anlayacağınız merveyle de haftanın 3 günü görüşebiliyoruz okulda.
küçük gelen yıpranmış beyaz gömleği giyince gidemiyorum amk kızın yanına..

gel zaman git zaman merveyle bayağı samimi olmaya başladık.
3 aydır takılıyorduk hemen hemen.
okuldaki herkes aramızda bişey olduğunu anlamıştı.
ama daha okul dışında görüşememiştik.
nereye görüşüyon amk. üstüme giyecek doğru dürüst giysim,
kızı zütürüp bişeyler içirecek param mı var.

merve sıkılmaya başlamıştı artık.
sürekli dışarda buluşmak istiyordu.
ben yaz tatilini iple çekiyorum. planlarım var beyler.
sabah 7den 12ye kadar market broşürü dağıtıcam apartmanlara, 12 den akşam 8e kadar da yıkamada çalışıcam.
yani elime iyi para geçicek günlük. mevlüt amcanın camcıda da işler iyi.
mevlüt amca işi büyütmüş ankarada yaşayanlar bilir amk buralarda sağlam bi alışveriş merkezinin cam ihalesini almış. babamın da durumunu biliyo zaten. yardımcı oluyo anlayacağınız.

neyse uzatmıyım amk çalışıp kazandığım paradan babama vermek zorunda değilim yani beyler.
hesaplarıma göre 1 ayda sağlam para yapıcam üstüme başıma bişeyler alıcam merveyle buluşucaz.

merve tatile gitmişti alanyaya.
beni de memlekete gidicek diye biliyo beyler.
zaten okul çapında tescilli fakirim kıza çalışcam demek istemedim.
acıyacak sonra ilişki taka saracak biliyorum amk.

bunu okuyan çocuk kör oldu

devam et panpa burdayız

devam panpa çok sardı sonunu merak ettim devam

dinliyorum panpa

ne bicim okul mavi gömlek filan amk bide aglatma bin mutlu şeylerde yaz

dur yardım edeyim merveyle sinemada elele tutuşacaksın

çıkmaya başlıcaksınız sonra o tatile gidecek sense çankayanın zengin mahallesinde evlere cam takıcaksın

hatta bigün işe giderken tikiler seni polise şikayer edicek yunustan dayak yiyip bi de babandan tavır yiceksin.

sonra çalıştığın evde okuldan arkadaşın edayı göreceksin odasındaki ayılara için gidecek ama kabızlığın verdiği acıyla hikayeyi yarım bırakacaksın demi orrrrrroossspu çocuuuuu

özet: ayıp olm ayıp

reserved

anlat panpa ortak yönlerimiz yok değil senin anlattıklarından kendimde gördüklerim var gözlerim doldu bin.