işi bırakacağım çok sıkıntıdayım yardım

işi bırakç dönerse senindir, dönmezse hiç senin olmamıştır.

panpam into the wild izle.

bende çalışmak istemiyorum amk. fakir ama istediğim gibi bi hayat olsun. zengin olupta ikea veya başka markaların kölesi olacağıma. fakir olurum keyfime bakarım amk

işe başladığımın ikinci ayında banka müdürümüz burak bey ara ara her elemanına yaptığı gibi beni de mesaiden bir saat önce bankaya çağırdı."bir şikayetin var mı?"diye sordu. hayır yok teşekkür ederim dedim. bana gülümseyerek"arkadaşlarının dedikodu ortdıbına katılmaman dikkatimi çekiyor. sadece emre yle muhabbetin var sanırım. boş muhabbetlere girmemen senin için iyi zira kızlar hem birbirlerinin moralini bozuyor,hem de her kümelenişleri(bu kelimeyi dedikodu yapanlar için kullanırdı)kendi hanelerine eksi yazılıyor."dedi.bu adamın kendini saçma işine bu kadar adamış olması çok ilginç geldi.bir an yeni idolüm o mu olmalı diye kendi kendime takıldım. fakat ben onun gibi biri olamazdım.ne onun gibi makineleşebilirdim ne de onun kadar hayatı sorgulamadan devam edebilirdim.

ben dinliyorum yaşını da merak ettim yazar mısın?

reserved
anlat panpa dinliyorum

eve gidince sabah kahvaltıda arkadaşımın nasıl olduğunu sordular,iyi çocuk dedim. annem tebessüm ederek "sadece iyi çocuk mu?" dedi."hiçbir şey konuşmadınız mı, anlatmadı mı sana iş yerinde kim kimdir,ne nedir diye?"dedi. sadece işi pek sevmiyor diyerek sorularını geçiştirdim. zaten işten çıkma kararı aldığımda da hep emre yi suçladılar. kafana o girdi, aklını çeldi,ona gittikten sonra değiştin gibi şeyler söylediler. belki benim kıllığımı kabul etmek istemediler, belki de gerçekten oğullarının kendi fikirleri olabileceğini hesaba katmadılar. neticede emre ye gittiğim akşam işte henüz çok yeniydim. yine de aileme bu kadar büyük bir hayal kırıklığı yaşattığım için onlara hiçbir zaman sert çıkışlar yapmadım. onlar da hep"emre yeni iş bulsun, bakalım seni tanıyor mu"demeye devam ettiler. kaç yaşına gelseniz de neticede onların gözünde çocuksunuz işte. belki de doğanın kabunu budur. beni sakin gören kızlar arada bir"ay sen ne kadar rahatsın,sen bu işi seviyorsun herhalde" gibi gereksiz yorumlarda bulunmaya başladılar. samimi olmak istemediğim hıı, evet diyip hepsinin cümlelerini kendilerine iade ettim.

gibecem işimizi de gücümüzü de sonunda çekip gidecem köyün birine

panpa hastayım, uyumam lazım. sonra okurum rizörv.

anlatacaksan da özet geç okuyom.

tamam panpalar anlatıyorum. sevişme başlıkları sayfalarca dolunca canım da sıkkın, dinlenmiyorum sandım.

yok kanka anlat. bizim hikaye de benzer. is hayati, giber hayalleri.

anlat panpa , ben dinlemem ama dinleyen biri çıkar