yahu tamam, bu kadın olayı tamamen komplike bir hadise, varoluşu böyle. bir şekilde ve anladığımız, anlayabildiğimiz kadarıyla kabulümüzdür bu tuhaf -tüm- dalgalı yaradılış hali, eyvallah.
de birader, takıldığım bazı noktalar var benim hala. hani sürekli
kadın estetiktir şudur budur diye yalanıp duruyoruz onun da farkındasın di mi? icabında gönül alıyoruz, el öpüyoruz, onlar çiçektir falan bi dünya şaşa yaratıyoruz, o reveranslar falan, en tapar halimizle mukabele ettiğimiz o dakikaları unutmayalım lütfen... (bu fasla kadar olan kısmı bilmiyorsan zaten terketmelisin bence şu başlığı). konuyu ironik bir anlatımın içinde metaforlara bulayıp tarafkir davranmak gibi bir gayemin olmadığı sanırım son parantezle ortaya kondu. olaya arz ve endam meselesinden tutunma gayretindeyim sadece. ve yalnız bu açıyla ilgiliyim şu saliseye dair. kurban olurum. mezdeke tadında nasıl kıvırdığımı, hala ne biçim o inceliğe sadakatle bağlı olduğumu takdir etmeni bekliyorum cakabo.
neyse.. kadın estetiktir dedik. ama konu öyle estetik konumlara da gelebiliyor ki, şu cins-i latifin, -o biçim- tuhaf farkındalıklar arasında yaşayabildiğini de somut bir biçimde gözlemleyebiliyorsun bazen. yahu tamam en materyalist gözle diyorum yahu, nedir? en ünlüsünden en sıradanına, alayının zaman zaman kendini bilmez bir estetik anlayışı içindeki enteresan cesaret örneklerine şahit miyiz değil miyiz sen onu söyle bana? ( torunu oldu olacak, tanga giyenini dahi görmedik mi bir yatın içinde sözde kazara poz verirken? hiç caz olmasın, kimya bir noktada standart bir kimya. nasıl ki kavaklar bahar oldu mu zilyar polen salıyor ortama, kadın da her yaşında çekiciliğinin iç dünyasında kanıtlanması ndıbına bir çok şeyi göze alabiliyor, varoluşuna ters yaşlanma denen zırvanın direkman karşısında)
şimdi madem konumuz bacak, olayı budaklandırmayalım.
çirkin bacak dediğim an, vay anam hemen bir heyhüla, bir gürültü kopacak,
aman da kime göre neye göre tatavaları pizzadan uzayan mozarella misali zümre zümre dolaşacak, her kutupta kendine sıcacık yandaşlar arayacak.
arkadaşım, ben sana bir şey söyleyeyim mi? çirkin bacak; sadece çirkin bir bacaktır. bunun evrensel kabulü diye bir şey yok. güzeli bilmekte güdüsel olarak usta biçimde doğan insanoğlunu bence git başka konumlardan mutluluk oyunu oynatmakta zorla sen.
nette geziniyorum. efsane bir film var hani, ikibin sonrası üniversite gençliğinin bir kült satandardı artık, requiem for a dream, bilenlerin gözü parladı parlayacak.
işte orada bir abla var, jennifer connelly. vay efendim caanım ablama, huri diyenler, kaşlarına şiir düzenler, çilleri yüzünden dövünenler, bir ara oku başlığı, göreceksin.
gugıldan kısa bi arama, söz konusu bu abla bakınız şimdi aynen bir poz veriyor, bir galada galiba, en arzı endam bir anında ya da; (ama iyi bak oldu mu)
http://farm4.static.flick ... 52306794_49b8dc0114_o.jpg +
baktın nı?
tamam o zaman.
benim bu noktada sözüm bitiyor arkadaşım.
yani hakikaten şu farkındalık karşısında nutkum tutuluyor.
hala o diz kapaklarını off hastasıyız diye tasvirleyeni de rüyasında iskeletor s.ksin diyip mezvuyu noktalıyorum.
•
cenifırmış. yemişim öyle cenifırı lan!
yemişim mi? en iyimser halde kemiririm diycektim herhalde, sapıttık tabi.
