içimi dökcem

gececi tayfaya selam 3-4 yıl önce düzenli takılırdım buralarda şimdi vakit buldukça bakıyorum.
şu 2-3 gündür yaşananlar moralimi çok bozdu aklıma geldikçe daralıyorum mk.
yangın çıktı okadar insan öldü o kadar ınsan o kadar aile o kadar beklenti nolcak şimdi napıcak bu ınsanlar dıye dusunuyorum. ölümü kabullenemeyen bi insanım. artık o-onlar yok. demek gerçekten zor. aıle akraba değil bu genel olarak masum ınsanların hıcbısey yokken kaza sonucu dogal afet sonucu ölenler. kader. moralim bozuluyo

Chapecoense takımı vefat etti. düşünün o kadar uğraş o kadar hedef çaba uğraş boşuna oldu. o kaleci o son kurtarışı yaptı diye mi düştü o uçak. yoksa o uçak düşcek diye mi takım finale çıktı. 4-5 yılda nerdeyse kendi içinde maksimum hedefe ulaşmış bir takım okadar sevinç heyecan. o uçak düşeceği anlaşıldığında naptı bu adamlar? ne düşündü o an hızla ölüme gidiyosun ? ne bilim canım sıkılıyo aklıma geliyo başım agrıyo. futbola ılgım cok ciddi manada ama Chapecoense i bilmezdim. başarılarına baktım gerçekten kader ne tuhaf.

sora bugün erdal tosun vefat etti. kaza. bi anda herşey bitti. hayallerimizi satmadık diyen adam nasıl oluyoda bi anda gidiyo. artık yok. rendroy vefat etti sözlük.

niye bugune kadar hıc yazmadım sımdı yazıyorum. ben twitter facebook hıc bısey yazmam şehit haberı oldugunda ölüm oldugunda ama ınanın uyuyamam başım agrır dusundukce. oku hayatını kurcakken askere git. ve git. noldu onca hayal hedef aıle ne bılım. ölmesin kimse dıye dusunuyorum. ya da ben bilmiyim kimsenin öldüğünü. kavga ettiğini. sıkıldım artık daraldım ıyıce.

ve her 'giden'den her hayattan bi ders öğrenmek bazen herseyı boş oldugunu dusunmek nebılım yıne başa sardım başım agrıdı.

mekanınız cennet olsun. herşey için teşekkürler

gececi tayfaya selam olsun.