Hoca, medresede ders verirken talebenin biri bazen ayağa kalkar. Hoca sebebini sorar. Talebe:

- Efendim Hızır geliyor da ondan.

Hoca:

- Ben niçin göremiyorum oruspu çocu?

Talebe :

- Sorayım efendim, deyip tekrar geldiğinde sorar.

Hoca : (içinden) Mal dıbına kodum hayal görüyor galiba şizofren bin

Hızır Aleyhisselam'ın:

- Hocan süsü ile çok uğraşıyor. Aynı süslü avrat gibi. Medreseye gelirken ayna önünde, cübbe sarık şöyle mi yakıştı, böyle mi yakıştı, diye fazla meşgul oluyor. Köy yanarken oruspu saçını tarar hesabı. Bu gibi haller manevi terakkiye manidir, buyurduğunu hocaya bildirdiği günden itibaren, ayna karşısına geçmeyi terk edip, süslenmekten uzak kalan hoca efendinin, sarığı eskiyip sallanmaya baş aldığından "Bakımsız Hoca" ismi verilmiştir. (Rahmetullahi Aleyh)

Terakk-i maneviye mani olan ziynetten uzak kalmalı.