isteyen gelsin isteyen gelmesin uzun zaman önce yazmaya başlayacaktım bugüne kısmetmiş

Neyse biz bu kızla 7. sınıfa geçerken ayrıldık benim de ilk sigarayla tanışmam böyle gerçekleşti. Salak halimle nasıl heyecanlı ve istekli çekiyorum görmeniz lazım beyler. Sigara içmek çok büyük bir şey gibi gelirdi işte çocuğuz daha 7. sınıf diyorum dıbına çakim.7. sınıf başladı herkesteki salaklık aynı değişen bir şey yok da yeni bir kız gelmiş sınıfa bütün ilgi onun üzerinde benim umurumda değil çünkü sevdiğim kız adına deniz diyecem arkadaşlarımdan okuyan olur falan ifşa olmayak dıbına çakim.Bu yeni kızın adı da bilge olsun. Neyse beyler biz bir şekilde yeniden çıkmaya başladık bu denizle. Kız çok tatlıydı amk.Ben de bulmuşum böyle zeki güzel bir hatunu bırakmak istemiyorum tabi.Ama bu bilge huursu nelere yol açacaktı bir bilseniz. Neyse bu bilge salağıyla biz aynı sırada oturmaya başladık hocanın da dıbına çakim zaten.O dönem bu kadar rock müzik ünlü değil 20 kişiden 2 kişi falan dinliyor zaten bu 2 kişi de bilgeyle benmişim zaten. Kız da gitar çalıyor ben de gitar çalıyorum o bas gitar çalmak istiyor ben elektro falan derken biz bununla bayağı samimi olduk ama denizimle de işler tıkırında zaten.Bu pekekent ilk yakınlaşınca belli etti bana karşı ilgisini puşt sevmiyordu beni de kıskanıyordu resmen denizle ilişkimizi. Kıskançlığa bak amk kaç yaşındayız daha.

Anlat panpa dinliyorum.

Bir kaç kişi toplanana kadar bekleyeyim yarın devam ederim zaten dıbına çakim iyi geceler okuyan varsa

Neyse ondan sonra eve geldim ve cinsel istismardan kastım babam amcam falan değil dıbına çakim kuzenim ve kız. Belki bazıları ne güzel lan falan diyebilir ama bu gerçekten iğrenç bir durumdu ve pgibolojimi giben olaylardandı.Bu kuzenimle aramızda 4 yaş var ve kendisi şu an evlenmek üzere dıbına çakim.Bu süre zarfında özel okulların bursululuk sınavına girip yüzde yüz burs kazandım evet beyler hayatınız hastanede geçince tek yapacak şey kitap okuyup ders çalışmak oluyor. Orada da kendini salak zannedip cidden salak olan insanlarla kendini muhteşem zannedip harbiden acilen tedaviye ihtiyacı olan gerzeklerle tanıştım bir de normal insanlar vardı onlar hala arkadaşım dıbına çakim. Neyse bu normal insanlarla baya dostluğumu geliştirmiştim. Zaten eve beraber gidip geliyorduk ha bir de taşınmıştık ortaokula geçince dıbına çakim.Bu arkadaşlarımdan birisinin kız arkadaşı vardı benim de hoşlandığım bir kız vardı bunun yakın arkadaşı ben hoşlandığımı söyleyince o da ayarlarız dedi ve harbiden oldu amk biz bu kızla çıkmaya başladık dıbına çakim. işte baya yakınlaştık birbirimize baya ortak yönümüz vardı beraber kitap okuyorduk ders çalışıyorduk harikaydı dıbına çakim.

Tahmin edebileceğiniz gibi dıbına çakim hiç arkadaşım yoktu neredeyse. Zaten içine kapanıktım birazcık bu hastalığımla beraber hiç insanlarla konuşmamaya başladım. Doktorların tavsiyesiyle pgibologa gidiyorduk da ben hiç konuşmuyordum adamı izliyordum öyle dıbına çakim. Kimsenin çocukluğu gibi geçmedi benimkisi beyler ne ağaçtan düşüp kolumu kırdım ne metin2 oynayarak çürüdüm. Hastanede öylece beklemekle geçti bazen herkes üzgün oluyordu diyordum ki acaba ne zaman ölücem herkes mutlu olunca da aa biraz daha yaşıyacam diyordum. Beni ilk hastahaneden çıkardıklarındaki düşüncem de herhalde çare kalmadı evinde ölsün dedilerdi nasıl bir ruh hali içerisinde olduğumu siz düşünün artık. Ondan sonra da zaten cinsel istismara maruz kaldım işim var devam edicem

anlat pampa ben varım

Neyse ben devam ediyorum zaten kilolu bir çocuktum da obez falan değildim.Benim kemiklerim iri klişesi işte şimdi vücudum iyi durumda da gene kilo az değil yani.Neyse hayatım kötü değildi beyler bir karşı komşumuz vardı onun annesiyle annem iyi anlaşırdı çocuğu da benle yaşıttı biz de kardeş gibi büyümüştük zaten.Yazlarımı rahmetli babaannemle geçiriyordum orada sokağa falan çıkabiliyordum bigiblet de alınmıştı zaten.Küçüklüğümden beri her yaz tatile gideriz beyler öyle 5 yıldızlı otel falan değil de tam pansiyon falan gideriz yani.Neyse 2. sınıfa geçerken didime gitmiştik bir aile dostuyla ve de o zaman çocukluğumu ve pgibolojimi giben şey ortaya çıkmıştı.Vücudumda morluklar vardı beyler sadece kaşısam bile mosmor oluyordu.Neyse tatil bittikten sonra Cerrahpaşa'ya zütürdü ailem beni ve ITP teşhisi konuldu. http://www.thd.org.tr/THD_Halk/?sayfa=itp merak edenler bakabilir linke.3 sene cerrahpaşada geçti neredeyse hayatım.5. sınıfa geçerken tamam dendi artık bitti dediler beyler ama gerçekten benim ne bir arkadaşım oldu bu dönemde ne de sosyal yaşamı anlayabildim diğerleri gibi karı kız meselesi değil zaten benim sorunum.Neyse bir bekliyorum 10 dk.

Dinleyen varsa bir şey yapsa bile makbuldür şizofren gibi hissediyorum kendimi

Kimse var mı beyler?

Öncelikle dıbına çaktığım hayatına Fatih istanbul'da gözlerimi açmışım. Sonra da eyüp'te kirada yaşamaya başlamışız. Babam Elektrik Teknikeri'dir bilen bilir fena maaş almazlar zaten son 5 sene öncesine falan kadar devlet işçisi gibi bir şeylerdi. Annem de veznedardı. Babam yüksekokul annem de lise mezunu beyler öyle zengin falan değildik ama hiç bir şeyimiz de ekgib olmadı. Sonra birazcık para geçince babamın eline ev almışız istanbulun şu anda en berbat yerlerinden birisinde (bağcılar değil uyuşturucu bağımlısı değilim).Mahalledeki serseri ve kürt nüfusundan dolayı dışarı çıkmadım beyler yanlış anlaşılma olmasın Baba tarafı göçmendir annem de malatyalıdır ben de ırkçı değilim dıbına çakim. Zaten bilgisayarla da 5 yaşında tanışmışım. Fazla arkadaşım yoktu annemin çalışma mevzusundan dolayı kreşe vermişler beni orada sessiz sakin bir çocuktum zaten kimi sabah 5.30'da uyandırıp kreşe zütürsen sessiz olur dıbına çakim. Neyse orada bir kaç tane arkadaşım vardı onlar zaten ileride de karşımıza çıkacak.

Okuyan var mı dıbına çakim