hüzün

hemen başlıyorum anlatmaya

birgün durumu pekde iyi olmayan 3 kişilik bir aile varmış bu ailenin bir küçük oğlu varmış yıllar aylar geçmiş ve oğul askere gitmiş oğul askerliğini başarı ile yerine getirmiş son günlerinde annesini aramış

oğul: anne askerliğimin bitmesine çok az zaman kaldı sana bir sorum var

anne: nedir sor evladım

oğul: gelirken yanımda birde arkadaşımıda getiricem

anne : tabi ki oğlum getirebilirsiniz

oğul: ama anne arkadaşımın bir kolu ve bir bacağı yok

anne : o zaman olmaz oğlum ona bakamayız rahatsızlık verir bize

oğul: çok üzülür
aradan 1 hafta sonra komutanlar askerin annesini arar:

komutan : oğlunuz bir apartmanın kapısında ölü bulundu. der
anne hemen olay yerine gider

ve oğlunun cansız bedenini görür ama birde bakarki oğlunun bir kolu ve bir bacağı yok anne orada gerçeği anlar ve yere doğru bayılır .

SON
*

Ne demek bu

HÜZÜN; Kan dolaşımına sızan o boşluğu anlatmak için ne kadar da küçük ve önemsiz bir kelimeydi...

Benim niye gözlerim doldu.

Oturmuş film izliyorduk ailece. Filmde bir kare dikkatimi çekti adamın babasıyla olan bi fotoğrafı. Düşündüm bu yaşıma gelmişim babamla bi fotoğrafım yoktu hemen babamı ayağa kaldırıp kalk baba bi fotoğraf çekilelim dedim güldüm o nereden çıktı lan dedi güldü. Hadi hadi dedim bak koca adam oldum hala bi fotoğrafımız yok yarın bi gün ölürsen bakar bakar üzülürüm demiştim. Biliyorum yanlıştı söylediğim ama tamamen dalgasına söylemiştim sen üzülecek sen gerek yok oğlum dedi. O an öyle bir şey oturdu ki içime bin pişman oldum bir şeyde söyleyemedim bir sessizlik kapladı bütün odayı anlamıştı üzüldüğümü baba sonuçta fark eder. Gel lan kerata dedi attı elini omzuma  bende onun omzuna koydum elimi. Klagib baba oğul fotoğrafı olmuştu sabah ilk işim fotoğrafı bastırmak oldu fotoğrafçıdan çıkmış eve gidiyordum telefon çaldı babam trafik kazası geçirmiş hastaneye kaldırılmış hemen koştura koştura hastaneye gittim içeri girer girmez annem yüzüme baktı sonra elimdeki fotoğrafa kaydı gözleri  \"içine mi doğdu be oğul\" dedi. Başladı ağlamaya evet babamı kaybetmiştik.

http://c12.incisozluk.com...11501/4/3010164_ob239.jpg

Alışkanlıktan mıdır bilmem, gelir yoklar çoğu zaman

Ve o hüznüm hiç geçmedi; Şehit düşen ağabeyimi özledim..

Hep vardı bu da

Hüzün çöker geceye, kafaya takar
imanından çay içer, sigara yakar..

Çöktü..

Alışığız

ayda en az 1 kere buluşuruz bu gibik duyguyla

katlanamıyorum artık. diz çökme zamanı.

bunu tanımlayacak en güzel şey kendi tanımı içinde de geçen (bkz: gönül üzgünlüğü) dür.