GÜLMEK iSTEYEN ŞU HADiSi OKUSUN

Cebrail onu yularından tutmuş (kontrolü altında) bekletiyor. O Burak, öyle bir varlıktı (vasıta) ki bizim bildiğimiz canlı bineklere (hayvanlara) benzemiyordu. Biri eşekten daha büyükçe, bir katırdan daha küçükçe idi,. Yüzü insanınkini benziyordu, vücudu da bir atın vücuduna. Dünyada ve onda bulunan her şeyden daha hayırlı ve sevimli bir yaratıktı.

Yelesi, henüz kabuğundan çıkarılmış incidendi. Ve sanki mercan saçaklarından dokunmuştu. Nur gibi etrafına (yanıp sönen) ışıklar saçıyordu. (Yukarı doğru uzanan)iki kulağı yeşil zümrüttendi. Gözleri lamba (far) gibi yanıyordu. Güneş ışığını andırır bir şua salan, kendi kendine yanıp, seri bir şekilde durmadan renk değiştirerek ışıklar saçan bir yıldız gibiydi.

Üç ayağı vardı ve her biri bembeyaz ve parıl parıldı. Üzerinde ince ve Kıymetli mücevherlerle bezenmiş bir örtü (eğer) vardı, öyle ki, bu örtünün ihtişdıbını Allah’tan başkası vasfedemezdi.

Peygamberimiz anlatmaya devam ederek şöyle buyurdu:

Burak'ı görünce hayretler içinde kaldım. Acaip bir şeydi. Benim bu heyecanlı ve şaşırmış halimi gören Cebrail bana dönerek:

-Ey Allah’ın sevgilisi öne geç ve bin!

Binmek için öne geçtim. Binek, ağa düşen balığın çırpınmasına benzer şekilde sarsılmaya başladı. Cebrail, Burak'a:

"-Ey Burak! Sakin ol! Yaratılmışların efendisi, beni ve seni yaratan Hakk'ın sevgilisi Hz. muhafazid'in kontrolü altında iken böyle sarsılıp durmaktan, çırpınmaktan utan mı yor musun? Allah'ın nezdinde bu zattan daha kerim bir kimse sana binmedi." dedi.