Benden size gelsin;
https://www.youtube.com/watch?v=_vGy_ctr4q0

Kısa ama öz hikayem;

Zamanında s*kmelik kız diye arattığım bulduğum biri vardı..
Herşey güzel gidiyordu fotoğraflarına baktığım zaman giberim abi ben bu kızı diyordum ekledim konuştuk muhabbeti de iyiydi ilk buluşma geldi çattı arabayla aldım bastık güzel mekana gittik oturduk sohbet muhabbet taaki o gülümsemesi beni benden alana kadar, kızın fotoğraflarıyla alakası yok kızı kime sordursam zütür at eve dediler ama hiç içimden gelmedi yavaştan bağlanmaya başladım her şeyine eyvallah çektim o yüzündeki gülümseme yüzünden o gülüyordu ben mutlu oluyordum o gülüyordu ben yaşama tutunuyordum..
ikinci buluşma üçüncü buluşma derken artık izin günlerimi onunla buluşacam diye ayarlamaya çalışıyordum kızı tüm ortamlardan çekmekti niyetim o saatten sonra benimdi o kız kimseye söz hakkı düşmesin kimse arkasından huur demesin diye abi, görenler bu kız icimdeki traktorun sevgilisi herkes ayağını ona göre denk alsın desinler o kıza değerdi be abi vallahi değerdi seviyordum hatta aşık oluyordum biliyordum amacımdan saptığımı belki yufka yüreğimdendir bilinmez ama bana baktığı gözler bana bakarken gülümsemesi beni benden alıyordu, ama ne mi oldu bıraktı gitti be abi bıraktı gitti eski hayatını yaşamaya milleti arkasından konuşturmaya gitti..
Elimden geleni yapamadım be kardeşlerim çekemedim kızı ortamından şeytan diyor çek karşına milletin kimin ne dediğini saydır kızın yüzüne sonra çek git ama yapamıyorum üzülmesini istemiyorum..

Belki hala çok seviyorum... Eyvallah..