14 yaşından beri hristiyanım. din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenimiz yanında tüm kutsal kitapları taşırdı. ben de hepsini okumam gerektiğini düşündüm ve okudum o şekilde inancım şekillendi.

inanılmaz bir paraya tapma var. "mamon" der eski kitaplar. yani para. özellikle misyon örgütlerine oluk oluk para akıyor. "donate" ede ede bitiremiyorlar. bu protestan kilisesinin ahirette hesabi buyuk.

allah affetsin hepsini.

güldüm bin

insan varlığının günahlı olduğuna inanıyoruz. bu günahın esaretinden mesih'in canını bizler uğruna feda edişiyle aklanacağımıza iman ediyoruz. yeni doğmuş çocukların "günahkar" damgası yemesi hoş değil. fakat aden bahçesinde yaradan ile yollarını ayıran "insanoğlu" o günden itibaren mesih'in çarmıhına kadar günah yükü ve sorumluluğu altındaydı. mesihe ve onun mukaddes çarmıhına iman eden bizler bu yükü ona yükleyerek, özgür oluruz.

bunla ilgili başlık açmıştım galiba yok

var. zina büyük günahlar sınıfına girer.

yok ama eski yahudi geleneğinde vardır.

yaradan'a yönelen tüm insanlara saygım sonsuz. fakat benim inancım islam değildir.

günahını zütünden çıkarmış demek ki panpa

Sünnet çok eski ibrahimi bir gelenektir. sağlık açısından faydalı olduğu söylenmektedir.

teslisi ben icat etmedim. fakat mesihin yaşdıbına baktığımız zaman bu 3 olguyu görüyoruz. reddetmek için bir sebebimiz yok. yaradan tek ve eşsiz. isa mesih ile kendini açıklamıştır.

isa mesih rabbin öz görünümüdür. hristiyanlar bu inanca sahiptirler.

yok ebenin amı hahahhha... ben anlamıştım zaten fener rum patriğinin tadilat işleririni yapıyoruz patrikte 1 sene kadar çalıştım ortodoks hiristiyanlarını iyi bilirim allah falan tanımazlar varsa yoksa isa . sanki evreni isa yarattı mk. saçma bir inanış. bak isaac newton bile benimle aynı fikirde isayı oğuldan falan saymıyor sadece baba vardır diyor isayada ufak bi pay veriyor ama çok ufak.

sana bir hikaye anlatayım. vaktiyle, tanrıyı aramak için babilliler bir kule yaptırmışlar. demişler ki. eğer tanrı göklerdeyse onunla ilk biz irtibat kuralım. tek tek koca koca taşları üst üste koymuşlar. o zaman tabi bu hiç kolay olmamış. vinç yok keza. yüzlerce taşı dizmişler ve gönüllü bir "babilli" kulenin en tepesine elçi olarak çıkmış. sonra bir baksa ki "tanrı orada yok"

zaruri ibadetler aynı bu babil kulesine döşenen taşlara sarfedilen efor gibidir.

yorulursunuz, kendinizi paralarsınız ama yaradan'a ulaşamazsınız.

o yüzden biz hristiyanlar gönülden ve istediğimiz zaman yaradanla konuşur gibi ibadet ederiz.

pazar olayı nedir o zaman?