hrant abi sen bizim canımızsın

Hrant da güzel bi kardeşimizdi ama seviyeyi yükseltmeyin.Lan @3 gece gece ağlatma bizi giberim kayın babanı.

cCc Ogün Samast cCc

ne şehitler verdik,ne aydınlar kaybettik ama varsa yoksa Hrant..

Türk yurdunda bir Ermeni Hrant kadar hatırlanmayanlara selam olsun!

unutma!

su çatlağını buldu

Sivas’ın bir kazasından yaşlı bir bey telefonla aradı. Dedi ki 'Oğul aradık seni bulduk, burada bir yaşlı kadın var, herhalde sizden. Kadın Allah’ın rahmetine kavuştu. Yakınını falan bulursan gönder, gelip alsınlar ya da biz burada namazımızı kılıp gömelim. 'Peki amca ararım' dedim. Verdi adını soyadını; Beatris Hanım diye biriydi, 70 yaşında. Fransa’dan oraya tatile gitmiş. Aradım, 10 dakika içinde buldum yakınlarını, sonuçta biz birbirimizi biliriz, çok azız çünkü. Gittim dükkanlarına sordum 'Böyle birini tanır mısınız? ' Dükkandaki orta yaşlı kadın döndü, 'O benim anam' dedi. Sordum 'Annen nerede? ' Fransa’da yaşadığını senede 3-4 kere Türkiye’ye geldiğini ama istanbul’a ya uğradığını ya uğramadığını, doğrudan terkettiği köyüne gittiğini anlattı. Anlattım kızına durumu. O da kalktı gitti. Ertesi gün telefon açtı. Bulmuş ve tespit etmişti anası olduğunu, ama ağladı birden. Ağlamamasını istedim, naaşı getirip getirmeyeceğini sordum. 'Abi' dedi 'Ben getirecem ama burada bir amca var bişeyler diyor' dedi ve telefonu ağlayarak amcaya verdi. Kızdım amcaya 'Neden ağlatıyosun kızı' dedim. 'Oğlum' dedi 'Bir şey demedim... Kızım anandır, malındır ama bana sorarsan bırak kalsın, burada gömülsün... Su çatlağını buldu' dedim. Ben işte o anda döküldüm. Anadolu insanının ürettiği bu deyişten, bu algılamadan döküldüm. Evet, su çatlağını bulmuştu. 'Evet biz Ermenilerin bu topraklarda gözü var çünkü kökümüz burada ama merak etmeyin bu toprakları alıp gitmek için değil bu toprakların gelip dibine girmek için…

Hırant DiNK in hiç kimseye zararı yoktu bilakis Anadolu milliyetçisi idi hiç bir yazısında bölme veya bölünmeyle ilgili demeci yoktur.Tek suçu Müslüman olmamasıydı oysaki adam gibi adamdı.

amcanın kıllı zütüne amk gazetisini bürüp içine domates atıp sokim

hrant canımıza,

bu ülkede yaşamak çok zor hrant abi daha geçen aylarda işten eve dönerken bir kızcağızı telefonda hararetle konuşurken gördüm çocuk lisede okuyormuş ermeni olduğu için almamışlar okula türlü pislik çevirmişler o da dert yanıyordu karşısındakine... dertlerimiz kendini dinletmek için yanıyor abicim. o kadar yorgunum ki bu çocukların da mı yüzü gülmeyecek ayrımdan, ayrılıklardan paylarına düşen koca bir adaletsizlik zinciri mi olacak paylarındaki? belki senin gibi katletmeye değer bulmayacaklar ama onları da dirhem dirhem sindirmek niyetleri ağlıyorum çünkü zor her şeyi herkesi anlayıp tüm yanlışlara gözünü açıp tüm bunalımlara bu kadar çaresizken rest çekmek...

güçlü olmak öyle bir şey değil insanlar gücü kapitalizmle ya da doğayla açıklamakta biz onlardan olamadık ya işte güç kalpte be abim kalbinin ağırlığınca varsın zaten onlar da içten içe bunu bildiklerinden kalbini durdurmadılar mı senin artık olmayan gözlerinden gözlerimdeki capcanlı yaşlarla öperim.

sevgiyle...