1. 1.
    +2 -1
    amelelik yaptım

    aynı bölümdeyiz cerenle. uzun zamandır hoşlanıyorum fakat açılamıyorum.o beni arkadaş olarak görüyor ,klagib hikaye işte.ama gülerken gözlerinin için öyle parlıyor ki,o an dünyanın en dertli adamı da olsam, unuturum tasamı falan

    cerenin de nadir konuştuğu kişilerdenim. öyle herkesle samimi olmaz..bi gün ders çıkışı geldi ; çarşıya çıkalım mı,hem dolaşırız hemde bişeylr alıcam dedi. bende kabul ettim. etmem mi lan, sevdiğim kızla dolaşıcam diye sevinçten uçtum

    neyse gittik şehir merkezine ,erkek kıyafetleri,kol saatleri, parfümleri satan dükkanlara giriyoruz. bende soramıyorum ne için giriyoruz diye.ama bacaklarım koptu artık gezmekten.en sonunda sordum kim için bakıyorsun sormamda bir sorun var mı diye

    ya şey, sana söylemedim tabi,ben biriyle çıkıyorum,bir hafta oldu.1.haftamızı kutluyacağız diyince kala kaldım.ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemedim. belli etmesemde ,herkesin içinde ,en güvendiği adam olan brütüs tarafından kancıkça bıcaklanan sezar gibi hissettim kendimi.. o yorgunluğun üstüne bir saat daha gezdim en sonunda bi saat aldı. hediye paketi yaptırdı.eve giderken de market alışverişine gttik. torbaları bana verip, bunları bizim eve kadar zütürür müsün mahmut, kızlar kapıyı açar sana, benim erkek arkaşıma randevum var dedi.. bende bastım gittim. sokaklarının başında bi çöp kutusu var, aldığım erzakları çöpe attım

    birde enayi gibi erzakları mı taşıyaydım
    ···