horoz dövüşünden içeri girdim

Mutfağın aşçısı yanımıza geldi ve elinde ki A4 kağıdını bana vererek “Burada bu haftanın yemek listesi var, bunları hazırlarsınız. “ dedi.Bu akşamın yemek listesine baktım, pilav ve et vardı.Et kolay onu sadece kızartması var fakat pilav yapmayı ben bilmiyordum. Beni bırakın kadınların bile çoğu daha doğru düzgün pilav yapmasını beceremiyor. Hemen yemek kitabından pilav tarifini buldum. Pirinci zaten hazırlamışlardı. Fikret’e “1 ufak parça tereyağı koy tencereye. “ dedim. Tereyağını çıkarttı utanmasa tamdıbını atacak, Fikret’e “Ufak parça ufak. “ dedim. Baktım beceremiyoruz bu işi bizim aşçıya söyledim bizim yerimize yemeği yapmasını ve karşılığında para vereceğimizi söyledim.

Fikret “Ben birde sucuklu yumurta yapabiliyorum. “ dedi. Adam salak gerçekten ya ben durumu toparlamaya çalışıyorum gittikçe batırıyor. Müdür “itiraz istemiyorum,bir şekilde size verilen yemek listesini yapacaksınız 1 hafta boyunca. Yoksa tüm koğuşları yıkattırırım size. “ dedi. Başa gelen çekilir artık ne yapalım dedik ve ilk akşam yemeğimizi hazırlamak için mutfağa gittik.

Müdür bizi odasına çağırdı ve girdik. Müdür sert bir ses tonuyla “Oğlum siz akıllanmayacak mısınız ? Tünel kazdınız kaçamadınız, gardiyanı bayıltıp gittiniz sonra kendinizi ihbar edip tutuklattınız, şimdi de cenazeden kaçtınız. Akıllanmayacak mısınız siz ?” dediğinde Fikret “Bir de gardiyan kılığına girip kaçmıştık onu atladınız müdür bey. “ dediğinde bunun alçılı bacağına ufaktan bir tekme attım. Müdür “Size ceza olarak 1 hafta boyunca yemekhanenin yemeklerini siz yapacaksınız. “ dediğinde “Ama müdür bey ben menemen yapmaktan başka bir şey bilmem ki. “ dedim.

Merhaba arkadaşlar, dün giremedim o yüzden bugün daha fazla girmeyi düşünüyorum hikaye partlarını. Birazdan başlayacağım.

@229 Ahahahaha panpa hikayeyi yazarken oradan esinlendim lan ahahahaha

rezerved adam maskeli beşlerde ki horoz dövüştüren bahattin beyler

Şimdilik bu kadar, akşam yazabilirsem yazarım.

3. kattan bahçeye düştü. Tabii düşmesiyle “Güüüm!” diye bir ses çıktı ve jandarmalar hemen balkondan aşağıya baktılar. Fikret’in salaklığı yüzünden de enselendik. Salak bir de ayağını kırdı hapishanede değneklerle gezmeye başladı.Bu arada kışın sonundayız, daha yeni ilkbahar’a giriyoruz.

Balkon demirlerinin diğer tarafına bacağımı attım ve Fikret bana “Oğlum manyak mısın düşeceksin napıyosun ?” demeye başladı. Demirlere tutunarak aşağıya doğru sallandım ve alt balkona geçtim. Fikret’te benim yaptığım işlemi yapıyordu, fakat adamda güven yok “La düşeceğim la tut beni. “ diyordu. Fikret’e “Kendini birden balkonun içerisine doğru bırak. “ dedim ve Fikret birden kendini bıraktı.

Fikret’e “Şimdi onu bunu bırakta biz ne yapacağız ? Şuan ikimizde kaçak olarak görünüyoruz çoktan düşmüşlerdir peşimize. “ dedim. Fikret “Umarım buraya gelmezler. “ dediği anda sokağa jandarma arabası girdi. Fikret’e “Eğil eğil. “ dedim ve balkonda eğilip parmaklıklar arasından bakmaya başladık.2 tane jandarma indi ve bizim apartmana girdiler. Fikret’e “Sen ne şom ağızlı bir insansın ya. “ dedim.Bu arada zil çaldı, artık kaçacak yerimiz kalmamıştı ve içeride Nur ile jandarmanın konuşmalarını duymaya başladım.

Fikret üzerindekileri çıkartıp sakalı ve gözlüğü de çıkartınca Nur “Fikret abi,ne oldu ya ?” dedi. içeriye geçip olanları anlattıktan sonra Nur’a “istiyorsan gidebiliriz. “ dedim.Nur elimi tuttu ve “Siz bana çok yardım ettiniz, gitmenize izin veremem. “ dedi. Elimi tutuşundan bile anlamıştım aramızda birşeyler olacağını. Gece saat 11 gibi sigara içmek için balkona çıktık Fikret’le.Fikret bana “Kızla da iyi anlaşmışsınız ha. “ dedi ve güldü. Bende “Tabii iyi anlaştık, elimi tuttu. “ dediğimde Fikret kahkaha atarak “Lise aşıkları gibi o ne öyle ? Elimi tuttular falan,bir el tutmayla kız senin sevgilin olsaydı ohoooo. “ dedi ve sigarasından bir fırt daha çekti.

Akşama kadar sokaklarda takıldıktan sonra akşamüzeri ağanın telefonundan Nur’u aradım.Nur telefonu açtı ve “Yıldıray ?” dedi. Bende “Nur, evinin adresini verebilir misin ?” dedim.Nur telaşlı bir sesle “Ne oldu ?” dedi. Bende “Hadi sonra anlatırım. “ dedi ve adresi verdi.Çok uzak değildi bulunduğumuz yere ve yürüyerek gittikten sonra dairesini bulup zili çaldık.Nur kapıyı açınca “Yıldıray! imam efendi! Ne işiniz var burada ?” derken biz çoktan içeriye girdik.

Seçtiği kişiler arasında bende vardım, tabutu yüklendik ve kaldırıp arabaya doğru zütürmeye başladık. Arabaya yükledikten sonra kenarlarında ki boşluğa da bizler oturduk ve arkamızda uzun bir konvoyla kabristana doğru gitmeye başladık. Kabristanda indikten sonra ağanın tabutunu da indirdik ve ayarladıkları yere zütürüp ağayı defnettikten sonra dualar yapılmaya başlandı. Artık kalabalık yavaş yavaş dağılırken Jandarma geldi ve hapishaneden gelen grubu topladılar. Bizim Fikret yanımıza geldi ve “Oğlum bu çocuk 2 dakika bana yardım etse bekler misiniz ?” dedi. Jandarma “Tabii imam efendi. “ dedi ve imamla beraber kabristanın arka bölümlerine doğru gitmeye başladık.En sonunda arkada ki duvarın üstünden atladık ve koşmaya başladık. Baya bir fark edilmemiştik.

burada olan var mı beyler ? 10 dakikaya başlayacağım yazmaya

Bugünlük bu kadar beyler, yarın görüşürüz.

umarım horozlarda sizi dövüştürür

Meğer imamı bayıltıp onun kıyafetlerini giymiş, nereden ayarladıysa bir tane takma sakalda ayarlamış ve gözlükte takmış.ilk görüşte ben bile tanıyamadım adamı. Cenaze’de olduğumuzu bilmesem kahkaha atacağım o kadar komik göründü gözüme. Elektrikçi Fikret ve imamlık, birbirlerine çok yakın değil. Fikret neyse çaktırmadan namazı kıldırdıktan sonra “Bana 3 kişi lazım cenazeyi kaldırıp arabaya yerleştirecek. “ dedi ve cemaatin arasından birkaç kişiyi seçti.

Biz sohbet ederken “imam geliyor arkadaşlar yolu açalım. “ sesiyle toparlandık. Hanımlar biraz geriye çekildi ve erkeklerde hafiften cenazenin önüne toplandılar namaz için. imam merdivenlerden inmeye başlayınca “Ulan bu imamı bir yerden tanıyorum. “ dedim kendi kendime. iyice bize yaklaşınca imamın bizim Fikret olduğunu gördüm.

Nur beni görünce hemen yanıma koştu ve boynuma sarılıp ağlamaya başladı. Bende ona sarıldım ve teselli etmeye başladım. Fikret ise etrafa bakıyordu, sanki bir boşluk arar gibiydi ve şansımıza o gün başka bir cenazenin daha olmasından dolayı Fikret diğer cenazenin kalabalığına karışıp ortadan yok oldu.

Bende “Bak saçma saçma konuşma cenazeye gidiyoruz, orada da bir salaklık yaparsan yemin ediyorum bunu tanımıyorum derim millete seni zütürürler. “ dedim. Fikret “Bak ben sağlam bir plan yaptım kesin kaçıyorum. istiyorsan seni de alabilirim. “ dedi. Battı balık yan gider hesabı “iyi bakalım iyi, hadi yap numaranı. “ dedim. Fikret “Burada değil, cenazede yapacağım. “ dedi. Cenaze namazının kılınacağı yere gittik.