horoz dövüşünden içeri girdim

Seçtiği kişiler arasında bende vardım, tabutu yüklendik ve kaldırıp arabaya doğru zütürmeye başladık. Arabaya yükledikten sonra kenarlarında ki boşluğa da bizler oturduk ve arkamızda uzun bir konvoyla kabristana doğru gitmeye başladık. Kabristanda indikten sonra ağanın tabutunu da indirdik ve ayarladıkları yere zütürüp ağayı defnettikten sonra dualar yapılmaya başlandı. Artık kalabalık yavaş yavaş dağılırken Jandarma geldi ve hapishaneden gelen grubu topladılar. Bizim Fikret yanımıza geldi ve “Oğlum bu çocuk 2 dakika bana yardım etse bekler misiniz ?” dedi. Jandarma “Tabii imam efendi. “ dedi ve imamla beraber kabristanın arka bölümlerine doğru gitmeye başladık.En sonunda arkada ki duvarın üstünden atladık ve koşmaya başladık. Baya bir fark edilmemiştik.

Akşama kadar sokaklarda takıldıktan sonra akşamüzeri ağanın telefonundan Nur’u aradım.Nur telefonu açtı ve “Yıldıray ?” dedi. Bende “Nur, evinin adresini verebilir misin ?” dedim.Nur telaşlı bir sesle “Ne oldu ?” dedi. Bende “Hadi sonra anlatırım. “ dedi ve adresi verdi.Çok uzak değildi bulunduğumuz yere ve yürüyerek gittikten sonra dairesini bulup zili çaldık.Nur kapıyı açınca “Yıldıray! imam efendi! Ne işiniz var burada ?” derken biz çoktan içeriye girdik.

Fikret üzerindekileri çıkartıp sakalı ve gözlüğü de çıkartınca Nur “Fikret abi,ne oldu ya ?” dedi. içeriye geçip olanları anlattıktan sonra Nur’a “istiyorsan gidebiliriz. “ dedim.Nur elimi tuttu ve “Siz bana çok yardım ettiniz, gitmenize izin veremem. “ dedi. Elimi tutuşundan bile anlamıştım aramızda birşeyler olacağını. Gece saat 11 gibi sigara içmek için balkona çıktık Fikret’le.Fikret bana “Kızla da iyi anlaşmışsınız ha. “ dedi ve güldü. Bende “Tabii iyi anlaştık, elimi tuttu. “ dediğimde Fikret kahkaha atarak “Lise aşıkları gibi o ne öyle ? Elimi tuttular falan,bir el tutmayla kız senin sevgilin olsaydı ohoooo. “ dedi ve sigarasından bir fırt daha çekti.

Fikret’e “Şimdi onu bunu bırakta biz ne yapacağız ? Şuan ikimizde kaçak olarak görünüyoruz çoktan düşmüşlerdir peşimize. “ dedim. Fikret “Umarım buraya gelmezler. “ dediği anda sokağa jandarma arabası girdi. Fikret’e “Eğil eğil. “ dedim ve balkonda eğilip parmaklıklar arasından bakmaya başladık.2 tane jandarma indi ve bizim apartmana girdiler. Fikret’e “Sen ne şom ağızlı bir insansın ya. “ dedim.Bu arada zil çaldı, artık kaçacak yerimiz kalmamıştı ve içeride Nur ile jandarmanın konuşmalarını duymaya başladım.

Balkon demirlerinin diğer tarafına bacağımı attım ve Fikret bana “Oğlum manyak mısın düşeceksin napıyosun ?” demeye başladı. Demirlere tutunarak aşağıya doğru sallandım ve alt balkona geçtim. Fikret’te benim yaptığım işlemi yapıyordu, fakat adamda güven yok “La düşeceğim la tut beni. “ diyordu. Fikret’e “Kendini birden balkonun içerisine doğru bırak. “ dedim ve Fikret birden kendini bıraktı.

3. kattan bahçeye düştü. Tabii düşmesiyle “Güüüm!” diye bir ses çıktı ve jandarmalar hemen balkondan aşağıya baktılar. Fikret’in salaklığı yüzünden de enselendik. Salak bir de ayağını kırdı hapishanede değneklerle gezmeye başladı.Bu arada kışın sonundayız, daha yeni ilkbahar’a giriyoruz.

Şimdilik bu kadar, akşam yazabilirsem yazarım.

@229 Ahahahaha panpa hikayeyi yazarken oradan esinlendim lan ahahahaha

Merhaba arkadaşlar, dün giremedim o yüzden bugün daha fazla girmeyi düşünüyorum hikaye partlarını. Birazdan başlayacağım.

Müdür bizi odasına çağırdı ve girdik. Müdür sert bir ses tonuyla “Oğlum siz akıllanmayacak mısınız ? Tünel kazdınız kaçamadınız, gardiyanı bayıltıp gittiniz sonra kendinizi ihbar edip tutuklattınız, şimdi de cenazeden kaçtınız. Akıllanmayacak mısınız siz ?” dediğinde Fikret “Bir de gardiyan kılığına girip kaçmıştık onu atladınız müdür bey. “ dediğinde bunun alçılı bacağına ufaktan bir tekme attım. Müdür “Size ceza olarak 1 hafta boyunca yemekhanenin yemeklerini siz yapacaksınız. “ dediğinde “Ama müdür bey ben menemen yapmaktan başka bir şey bilmem ki. “ dedim.

Fikret “Ben birde sucuklu yumurta yapabiliyorum. “ dedi. Adam salak gerçekten ya ben durumu toparlamaya çalışıyorum gittikçe batırıyor. Müdür “itiraz istemiyorum,bir şekilde size verilen yemek listesini yapacaksınız 1 hafta boyunca. Yoksa tüm koğuşları yıkattırırım size. “ dedi. Başa gelen çekilir artık ne yapalım dedik ve ilk akşam yemeğimizi hazırlamak için mutfağa gittik.

Mutfağın aşçısı yanımıza geldi ve elinde ki A4 kağıdını bana vererek “Burada bu haftanın yemek listesi var, bunları hazırlarsınız. “ dedi.Bu akşamın yemek listesine baktım, pilav ve et vardı.Et kolay onu sadece kızartması var fakat pilav yapmayı ben bilmiyordum. Beni bırakın kadınların bile çoğu daha doğru düzgün pilav yapmasını beceremiyor. Hemen yemek kitabından pilav tarifini buldum. Pirinci zaten hazırlamışlardı. Fikret’e “1 ufak parça tereyağı koy tencereye. “ dedim. Tereyağını çıkarttı utanmasa tamdıbını atacak, Fikret’e “Ufak parça ufak. “ dedim. Baktım beceremiyoruz bu işi bizim aşçıya söyledim bizim yerimize yemeği yapmasını ve karşılığında para vereceğimizi söyledim.

100 TL istedi bizden, mecbur verecektik parayı. Cebimden 50 tl çıkarttım ve Fikret’e “Sende bir 50’lik atta verelim parasını. “ dediğimde “Ya Yıldırayım sen şimdi ver benim yerime de sana sonra ben öderim parayı. “ dedi. Cebimden bir 50’lik daha çıkartırken “Ne beleşçi adamsın be,hem senin gazınla kaçıyoruz hemde cezayı biz çekiyoruz üstüne parayı da ben veriyorum. “ dedim.

Usta sağolsun bizim yerimize bugünlük durumu kurtardı da her gün her gün 100 TL bayılırsak biz ne yiyeceğiz ? Yemekler dağıtıldıktan 1 saat sonra müdür beni odasına çağırmış. Normalde 5’de giden adam bugün benim yemeğimi yiyecek diye gitmedi evine. Odasına girdik, müdür gülerek “Pilavı çok iyi yapmışsınız, nasıl becerdiniz ?” dedi.

Ben ufaktan bir yalan uyduracakken Fikret birden yardırmaya başladı. Salladıkça sallıyor ama tarifini müdürde hayatında bırak pilav yapmayı mutfağa girmemiş bir adam olduğundan her dediğine inanıyor.En sonunda Fikret’in sallaması bittiğinde benim canımdan can alan soruyu sordu “Ee yarında yaparsınız o zaman bu pilavı ?” dedi. Fikret’e “Yarın yine ustaya 100 TL’mizi kaptıracağız senin yüzünden.Ah Fikret ah şuradan bir çıkalım… “ derken Müdür “Ne konuşuyorsunuz aranızda ? Yaparsınız değil mi yarın pilavı ?” dedi.

Artık bir yola girmişiz mecburen “Tabii yaparız müdürüm neden yapmayalım. “ dedik ve izin isteyerek odasından çıktık. Hemen yemekhaneye inip aşçıyı bulduk ve “Abi yarın bize aynı pilavdan yapman gerek. “ dedim. Aşçı “Olmaz uğraşamam. “ dedi.Ben “Abi parasını vereceğiz niye kıllık yapıyorsun böyle ?” dedim. Aşçı bana “Olmaz yarın işim var. “ dedi. Bende “işini biz hallederiz sen sadece şu pilavı yap. “ dedim.

Şimdilik bu kadar beyler, akşam devam edeceğim. Görenler rezerv alırsa çok sevinirim.

Aşçı ceketini alıp yemekhanenin kapısını kilitlerken “Olmaz memlekete gideceğim. Vaktim yok hiç, kitapta yazıyor tarifi yap oradan kendi pilavını. “ dedi ve ıslık çala çala hapishaneden çıktı gitti. Fena çuvallardık bu sefer eğer yapamazsak pilavı, müdüre de o kadar atıp tutmuştu Fikret. Sabah erken saatlerde kalktık ikimiz, herkes uyuyordu biz ise ne yapacağımızı düşünüyorduk.

O anda aklıma süper bir fikir geldi ve hemen telefonumu çıkartıp Nur’u aradım. Telefonu açması uzun sürdü ve “Efendim Yıldıray ?” dedi. Bende “Bugün hapishaneye gelebilir misin ? Babamın eşyalarını alacağım diyip içeriye girmen gerekiyor gerçekten çok önemli. “ dedim.Nur “Tamam, kaç gibi geleyim ?” dedi.

Bende “Saat 7’yi geçirme de ne zaman geleceksen gel. “ dedim.Nur “Tamam, görüşürüz. “ diyip telefonu kapattı. Saat 16:00 gibi hapishaneye girmiş, hemen yemekhaneye gittik ve o pilavla uğraşırken bizde ağanın eşyalarını toparlayıp çantaya koyduk ve koğuştan çıkarttık. Mutfakta çalıştığımızdan çıkıp, girmemiz zor olmuyordu.Nur bize yardım etti ve pilavı yaptı, akşam servisleri dağıttık ve müdür yine 1 saat sonra bizi çağırdı. Bugün ki pilavın diğerinden daha güzel olduğunu söyledi.