horoz dövüşünden içeri girdim

Hem merdivenlere,hem yangın çıkışına en uzak yerde ve otelin en ücra köşesinde bir yerde oda. Fikret’le oturduk koltuğa ve konuşmaya başladık, Fikret “Aç bari şu camı da yakalanmadan önce Ankara’nın manzarasını son birkez görelim. “ dedi. Bende “iyi tamam. “ dedim ve perdeyi çekmemle birlikte karşımızda koskoca bir bina bitmesi bir oldu. Fikret’e dönerek “Oğlum manyak mısın sen ? Ara sokakta ki bir otelde kalıyoruz neyin manzarasından bahsediyorsun sen ? Bize en fazla bu duvar manzarası çıkar zaten. “ dedim ve koltuğa oturup duvar manzarasını izlemeye başladık

Bende durumları anlattığımda “iyi bende geleyim seninle. “ dedi beraber ziyaretçi salonuna çıkarken “Sen ne ara çıktın koğuştan ?” diye sordum. Nasıl hapishane anlamadım arkadaş elini kolunu sallayan koğuştan çıkıyor. Ziyaretçi salonuna girdik. Kız bizi görünce ayağa kalktı ve selamlaşıp karşılıklı oturduk. Süre sıkıntımız olmadığından biraz muhabbet ettikten sonra benim artık mevzuya girmem gerekiyordu. ismini de öğrendim bu arada Nur’du ismi.

Fikret “Yok müdür bey biz yapmadık,biz yemeği elinden aldık direkt size getirdik. “ dedi. Müdür bey olaylar iyice karışınca “Tamam çıkın gidin,bir daha böyle bir şey olursa hepinize ceza veririm. “ dedi.Bu arada 5. ayımı bitirmiştim hapishanede ki Nisan ayına gelmiştik ve hava artık kendisini iyiden iyiye ısıtıyordu.

Beyler dün yazamadım kusura bakmayın bir öğretmenimin düğünü vardı. Bugün yazacağım bol bol.

Bugünlük bu kadar arkadaşlar, yarın görüşürüz.

Hapishanede müdürün odasına en yakın tuvaletlere geçtik 3 kabinin 2 tanesini kapattık Fikretle. Yaklaşık yarım saat sonra birden misafirler yavaş yavaş damlamaya başladı.Şanslı olan hemen boş kabine girdi fakat diğerleri kapıyı yumruklayarak “Oğlum 2 dakika çıksanıza. “ diyordu. Bende “Olmaz müdür bey, maalesef çıkamayız. “ dedim. Uzun bir süre ikili tartışma yaşadıktan sonra “istediğimiz zaman hapishaneden çıkmamıza izin verirseniz çıkarız. “ dedim. Müdür bey “Tamam ulan eşek herif tamam, çık hadi. “ dedi ve Fikret ile beraber çıktık tuvaletlerden. Bunlar içeriye bir girdi senfoni yapmaya başladılar.1 saat kaldılar neredeyse tuvalette. Müdür bey ertesi gün Fikret’le beni odasına çağırdı. içeriye girdik aşçıda orada tabii ki,müdür bey bana bakarak “Yemeklerden müshil çıktı, aşçı ben koymadım diyor siz mi yaptınız bu şakayı ?” dedi.

Akşam yemek saatinde aşçı yemekleri yukarıya çıkartacakken yanına gittim ve “Abi yemekler müdüre mi ?” dedim. Bana “Evet. “ dedi. Bende “Sen burada ki işini bırakma ver biz zütürelim. “ dedim ve tepsiyi elinden alarak yemekleri yukarıya çıkardık Fikret’le.Kapının önündeyken cebimden müshili çıkarttım ve tüm yemeklere bolca döküp kapıyı çaldım ve yemekleri misafirlere verdikten sonra tuvalete geçip beklemeye başladık.

Yemeğimi yedikten sonra hemen bizim Gardiyan Salim abiyi buldum ve ona durumu anlattım. Salim abi “Bende sevmiyorum o adamı zaten. “ dedi. Bende “iyi o zaman,bir planım var dinle. Yarın müdürün çok önemli birkaç misafiri gelecekmiş. Bunun zütüreceği yemeklere müshil katmayı düşünüyorum. “ dediğimde Salim abi gülerek “iyi olur, ayarlarız dışarıdan. “ dedi.O akşam elime müshil ilaçları gelmiş oldu.

Aşçıya “Bak yarın önemli birkaç misafirim gelecek.En iyi yemeklerini yap. “ dedi ve sesler kesilince bende bir yere saklandım. Müdür mutfaktan çıkınca ben mutfağa girdim ve “Abi nasılsın ya ?” dedim. Adamın ödü patladı elinde ki listeleri yere düşürüp “Sen ne arıyorsun burada ?” dedi. Bende “Karnımız acıktı birşeyler yiyelim diye geldik. Sende bu kardeşini çok kırıyorsun. “ dedim.

Önümüzde ki günlerinde yemeklerini bir şekilde hallettik ve cezamız bitti en sonunda.Son gün akşam yemeğini dağıtırken bizim aşçı memleketten döndü ve gülerek içeriye girerek “Naptınız ? Halledebildiniz mi yemek işini ?” dedi. Tabii yemekler bize kalınca kendisi de izin alıp memlekete kaçtı direkt.Ama ben buna da yapacağımı biliyordum.2-3 gün geçmişti cezanın bitiminin üzerinden ve yemekhaneye gidiyordum. Karnım acıkmıştı, içeriye girdiğimde tam mutfağa dönmeden kapının önünde duraksadım. içeriden sesler geliyordu, bizim müdürün içeride olduğunu anladım.

Nur güler bir sesle “Rica ederim,sen iste her zaman yaparım ben sana pilav. “ dedi.Ben “Teşekkür ederim, yalnız biliyorsun telefon yasak o yüzden çok konuşamıyorum. Hadi kapatalım. “ dedim.Nur “Önce sen kapat. “ dedi ve hayır sen, önce sen kapat,ya hayır sen kapat muhabbetlerine girip 5 dakika yemişiz. Fikret en sonunda telefonu elimden aldı ve Nur’a “La hadi bir kapatın. “ diyip telefonu kapattıktan sonra cebine koydu. Bana ters bir bakış atıp koğuşa doğru yürümeye başladı.

Fikret yine gaza gelip pilavı övecekken gömleğinden tutup kendime doğru çektim ve “Sağolun müdür bey,biz gidelim. “ dedim ve apar topar çıktık odadan. Fikret “Napıyorsun ya ? Boğuluyordum. “ dedi. Bende “Esas orada pilavı övmeye başlasaydın ben seni boğardım. “ dedim. Fikret “Kız o kadar uğraştı buralara kadar geldi,ara bir teşekkür et. “ dedi. Fikret’e “Doğru diyorsun. “ diyip telefonumu çıkarttım ve kuytu bir yere geçip Nur’u arayarak durumu anlattım ve teşekkür ettim.

Arkadaşlar 10 dakika sonra başlıyorum, görenler rezerv alırsa sevinirim.

bugünlük bu kadar panpalar, yarın görüşmek üzere.

Bende “Saat 7’yi geçirme de ne zaman geleceksen gel. “ dedim.Nur “Tamam, görüşürüz. “ diyip telefonu kapattı. Saat 16:00 gibi hapishaneye girmiş, hemen yemekhaneye gittik ve o pilavla uğraşırken bizde ağanın eşyalarını toparlayıp çantaya koyduk ve koğuştan çıkarttık. Mutfakta çalıştığımızdan çıkıp, girmemiz zor olmuyordu.Nur bize yardım etti ve pilavı yaptı, akşam servisleri dağıttık ve müdür yine 1 saat sonra bizi çağırdı. Bugün ki pilavın diğerinden daha güzel olduğunu söyledi.

O anda aklıma süper bir fikir geldi ve hemen telefonumu çıkartıp Nur’u aradım. Telefonu açması uzun sürdü ve “Efendim Yıldıray ?” dedi. Bende “Bugün hapishaneye gelebilir misin ? Babamın eşyalarını alacağım diyip içeriye girmen gerekiyor gerçekten çok önemli. “ dedim.Nur “Tamam, kaç gibi geleyim ?” dedi.

Koğuşta oturuyoruz muhabbet ediyoruz birden koğuşun kapısı açıldı, içeriye bizim Gardiyan Salim abi girdi ve “Arkadaşlar hapishaneler arası dövüş turnuvası düzenleniyormuş. Bizden katılmak isteyen var mı ?” dedi.He zaten bizim hapishanelerde de Yuri Boyka’lar yatıyor ya.Ben katılmayacaktım da Fikret’in gazlaması sonucunda ismimi yazdırdım.En azından farklı bir yer görmüş olacaktık.Her hapishaneden 1 kişi katılıyormuş zaten bizden bir tek ben başvurmuşum direkt beni aldılar zaten.

Müdür bey beni odasına çağırdı yine, kapıyı tıklatıp içeriye girdim. Beni karşısında ki koltuğa oturttu ve “Oğlum bak eğer il içinde ki turnuvayı kazanırsak 5 bin TL,ülke genelinde ki turnuvayı kazanırsak 10 bin TL para kazanacağız. “ dedi. Bende “Tamam ona bakarız da antrenör falan olacak mı ?” dedim. Müdür bey “Evet senin antrenörün ben olacağım. “ dediğinde gülmemek için zor tuttum kendimi. Müdür bey’e “Aman efendim nasıl olur siz hayatınızda hiç dövüş sporlarıyla ilgilendiniz mi ?” diye sorduğumda gülerek “Ben Üniversite’de tam 4 yıl profesyonel taksörlük yaptım. “ dedi. Bende “istatistikleriniz nasıl ?” diye sorduğumda “15 maça çıktım. “ dedi göğsünü kabartarak ve “15’ini de kaybettim,7’sini nakavtla hemde. “ dedi.Ben, müdür’e “Senin kendine hayrın yok beni nasıl yarışmaya hazırlayacaksın ?” dedim.

bugünlük bu kadar beyler, yarın görüşürüz.

Bir yandan da düşünüyordum yani ben öylesine makara olsun diye katıldım fakat 2’de 2 yaparak gidiyorum ve önümüzde ki maç il final maçı olacak. Yani o maçı alırsam ülke genelinde yapılacak turnuvaya katılacak 16 kişi arasına gireceğim. Sabah vuvuzela sesiyle uyandım, yataktan nasıl zıpladıysam bizimkinler gülmekten yerlere yattılar. Kalktım hemen “Oğlum bu ne ?” dedim. Fikret “Vuvuzela abi. “ dedi. Bende “Onu görüyorum, bunun ne işi var burada ?” dedim.