Sardı panpa hadi

hadi ama sonuç ne dıbınakoyim

Rez - 30

Rez panpa

Riyad MahREZ

Hocayi gibseydin daha ilginc olurdu

Rezervatuar

Yaktın bizi komşu kızı

Rezzzzzz e1

Rezervatuar

Rezervasyon

Rezerve

Sabah annemin kapıya vurması ile uyandım. Kapıyı açtım. Niye kapıyı kapattığımı sordu. Öylesine dedim durgun bir şekilde. Anneme okula gitmek istemediğimi hasta olduğumu söyledim. Okula gidip gitmemek üzerine biraz tartışma yaptıktan sonra rapor alıp gitmeyeceğimi söyledim.iyi ne yaparsan yap dedi. Onu üzmek pek huyum değildi. Ama o an umurumda olan şeylerden biri de değildi. Yatağa uzanıp yorganı kafama kadar çektim. Olmamıştı. Sonra Mevlana'nın sözü geldi aklıma ; "Üzülme! Bir şey olmuyorsa ya daha iyisi olacağı için ya da gerçekten de olmaması gerektiği için olmuyordur…" beynimde hak versem de gönlümdeki acı tersini söylüyordu. Keşke söylemeseydim de şimdi onun yanında olsaydım diye düşündüm. Sonra kafamdan bunu attım. Yorganı üstümden atıp ayağa kalktım. Ben bu kadar ezik bir adam değildim.

Gece 2'ye kadar aralıksız buradayım. Siz de burada olursanız yazmaya devam edeceğim beyler.

YAZSANA

rezzzz usta

Bekliyom lan bin

Üstümü giyinip dışarı çıktım. Okula biraz geç kalıyor olsam da sonuçta gidiyordum. Otobüse atladım ve okulun önünde indim. Koşarak sınıfa çıkıp kapıyı çaldım ve içeri girdim. Daha sonra hiçbir şey olmamış gibi yerime oturdum. Özge ben geçerken hafifçe bana bakıyordu. Oturup sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi, günüme devam ettim. Öğle arasında yemek yemek için Özgür ve birkaç arkadaşıyla dışarı çıktım. O sırada arkamdan Özge geldi. "Hikayeci" dedi. Dönüp bakmadım. Arkamdan gelip kolumu tuttu. Yavaşça döndüm. "Efendim" dedim. "Bak belki biraz sert konuştum sana, özür dilerim ama olmaz bu iş." dedi. "Olmayacağını biliyorum, umurumda da değil zaten." dedim. "Gözlerin öyle demiyor ama" dedi. Dün ağladığım için gözlerim kanlı ve altı kıpkırmızıydı. "Bak Özge Mevlana'nın bir lafı vardır ; 'Sanmasınlar yıkıldık, sanmasınlar çöktük; bir başka bahar için, sadece yaprak döktük..'. Velhasıl'ı kelam artık umrumda değil. Başka bir baharı görmemi sağlayacak kadar gözlerimi açtığın için teşekkürler." dedim ve bizim çocuklara da kafamla yürümelerini işaret ederek oradan ayrıldım. içimden ona büyük bir sevgi duysam da kendimi prangalarından azad edilmiş bir tutsak gibi hissediyordum. Hiç olmadığım kadar özgür ve özgüvenli.

yaz yaz burdayiz bitir bir an once

Okunacak ol