1. 151.
    0
    severek okudum panpa p-rezerved
    ···
  2. 152.
    0
    rezerved panpa devam
    ···
  3. 153.
    0
    adam değilsin çabucak bitiricem demiştin binçç tamam sakinim
    ···
  4. 154.
    0
    rezerved
    ···
  5. 155.
    0
    Rezerlet
    ···
  6. 156.
    0
    beyler biraz daha stok yaptım wordde birazdan yayınlıycam devdıbını
    ···
  7. 157.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  8. 158.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  9. 159.
    +1
    hadi bekliyoruz hamletçiğim olmadı çıkacaksan bana mesaj at komple ben ufak ufak devam edeyim
    ···
  10. 160.
    0
    @130 5 dakikaya kalmaz buraya geliyor panpa. başlık aktif olsun yeter
    ···
  11. 161.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  12. 162.
    +4
    ceren ekmek kızartmış, kahvaltılıkları koymuş, omleti hazırlamış, herkesin önüne tabakları koymuştu. seviyordum cerenin kahvaltılarını. küçük burjuva kahvaltısı hazırlırlıyordu hep. elde olan ne varsa onu en iyi şekilde kullanıp, lordlar gibi kahvaltı yaptırıyordu insana. dilenciyi oturtsan sofraya hitler gibi kalkıp selam verirdi. o derece kendini çok önemli sanıyordu insan onun kahvaltısında. herkes oturdu kahvaltı masasına, ceren tam karşımdaydı. gözgöze gelmemeye çalışıyordu benimle.
    ···
  13. 163.
    +1 -1
    manyak hikaye var binler toplaşın
    ···
  14. 164.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  15. 165.
    +8 -1
    hoca "eee hamlet unutursun artık bizi okulu da kazandın" dedi. işte o zaman cerenle gözgöze geldik. hoca kurdugu cümlenin ikimiz arasındaki şifresini bilseydi, tezgahta duran ekmek bıçağını zütüme sokup vivaldinin dört mevsimini ağzımla çaldırırdı bana. ceren gülmekle gülmemek arası gidip geldi. ben güldüm tutamadım kendimi. sonra "olur mu hocam sen dediğine inanıyomusun hiç" dedim. ceren dayanamadı busefer oda güldü. hoca da onun komikliğine gülüyoruz sanıp böbürleniyordu. bizim çıfıtta ekmeğin üstüne tereyağ reçel sürüp gömmekle mükellifti o ara.
    ···
  16. 166.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  17. 167.
    +4
    havadan sudan, gibik muhabbetlerle tamamladık kahvaltıyı. hoca cerene yardım etti kahvaltıdan sonra. bizim çıfıt yannan gibi gidip koltuğa kuruldu. bende utancımdan yardım etmek zorunda kaldım. hoca "dur sen yahu, biz yavrumla hallederiz. bize bırak" dedi. ceren tam arkasındaydı. "aynen hamletcim sen çıfıtla otur. keyfinize bakın siz hallederiz iki dakkada" dedi. tamam dedim ne diyeyim. hoca cerene komiklikler yapıyordu fakat ceren gülmüyordu hiç. tekmeyi koyacaktı heralde. daha bir heyecanlanmıştım. heyecandan bizim çıfıtın bacagına şrankkk diye geçirdim. pis pis güldü oda. sırnaşıyorum sandı.
    ···
  18. 168.
    0
    keps yoksa yorma bizi
    ···
  19. 169.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  20. 170.
    +2
    artık gitme zamanı gelmişti. hoca "ben çıfıtla seni arabayla bırakırım" dedi. önceleri de hep böyle söylerdi. ben hayır diye ısrar eder, bıraktırmazdım kendimi. sevmem öyle şeyi hiç. minnet borcu kadar nefret ettiğim bir şey yoktur hayatta. uçan kuşa borcum olsun ama minnet borcum olmasın kimseye. ama busefer işin ucunda ceren vardı. tamam dedim bırak. hoca şaşırdı. "ha tamam hemen üstümü giyim çıkalım o zaman" dedi. "peki" dedim bende. hazırlandı bindik arabaya.
    ···