1. 51.
    0
    @1 öyleleri de kendi çaplarında haklılar. evde çok sert bir ortam, baba asker anne devlet memuru, disiplinden bir gram taviz yok o çocuk yaşıtları sega'da fifa oynarken, televizyon izlerken, dışarıda top koşturup gazoz içerken, içinden ben niye bu durumdayım diyor? bulunduğu ortamı hayatı sorguluyor. acı çekiyor, sabrediyor, sabretmeyi öğreniyor, çünkü biliyorki ilk zayıf notta yada öğretmen şikayetinde anası babası üzerine çullancak, hesap soracak. öyle bir sistemin içinden geçiyor ki o çocuk, ödül-ceza sistemini sindiriyor kendi kafasında hazmediyor. zannediyorki ödevleri ekgibsiz yaparsa sınavlardan iyi not alırsa ödüllendirilcek. tek ödülü ana-baba dayağı yemekten kurtulmak oluyor. tebrik bile almıyor. kin beslemeye başlıyor yavaştan. e böyle bir durumda kendisinden farklı herkesin cezalandırılmasını istiyor. kendi çektiği acıyı başkasında göremeyince kendi adalet sistemini ortaya çıkarıyor, muallaklik yapıyor, benim gibi olmayanlarında hayatında kaos, acı, ızdırap olsun diyor. benim niye püskevitim yok diyor.

    anladın?
    ···