hobbitköy hatıralarım ve frodonun yolu

Gandalf dayı önden yürüyordu. Yanında ise bu toprakları karanlıkta bile tanıyan yolgezer lakaplı reyiz aragorn vardı. Ben aragornun arkasındaydım ve diğerleri tek sıra halinde arkama dizilmişti. En arkada grup içinde ‘’sarı’’ diye hitap ettiğimiz gözleri çok keskin olan okçumuz legolas vardı. Yolculuğumuzun başları sıkıcıydı. Ateş yakamıyorduk binler çünkü tehlikeli sularda yüzüyorduk amk. O yüzden yemekleri hep soğuk soğuk yemeye başladım. Hayatımda ilk kez çiğ yılan yedim. Yine hafiften gideri vardı amk aç olunca insan bi şekilde yiyiyor napalım. Yol elverdiğince paso güneye gidiyorduk. huur çocuğu pipin çok yavaş yürüyordu. ilk fırsatta yine dövecektim o bini. Baya bi yol aldık. Artık yüksek dağlar gözükmeye başlamıştı. dıbınakodumun yolu bi bitmiyordu.

ilerlediğimiz yolda kimseler yoktu amk. Bu aragornla beni huzursuzluğa sevketti. Mola vermeye durduk. Aragorn hızlıca tepeye çıktı ve bişeyi dinliyormuş gibi kulak kabarttı. Yanına yaklaşıp ‘’hayırdır reyiz’’ dedim. ‘’bu sessizlik iyiye alamet değil’’ dedi. gandafta tasdiklercesine ‘’yola bi kolcuyla çıktıysan kolcuyu dinlemelisin. Hele bide bu kolcu aragorn ise’’ dedi ve ekledi ‘’herkes aragornu dinlesin binler, mevzu çıkacak gibi’’ dedi. aragorn ise ‘’başkan sesimiz yerde yankılanıyor resmen. Bizden başka ses çıkaran yok. Biraz daha sessiz olmalıyız. Sizin yüzünüzden rahatça ses kasamıyorum amk’’ dedi.

Pippin sürekli yediğimiz yemeklerden şikayet ediyordu. Ateş yakıp sıcak bişeyler yemek istediğini söylüyordu. Kimse ciddiye almıyordu. En sonunda usulca yanına gidip kulağına doğru eğildim ‘’bana bak şikayet edip durma dıbınakodumun çocuğu buraya kendi isteğinle geldim huurnun oğlu lan ben mi gel dedim sana’’ diye söylendim. Sam beni kolumdan çekti. Sam’e dönüp ‘’ananı.. … giberim’’ dedim. Sonra gandalf sakin olmam konusunda uyardı. Kendi kendime ‘’hay dıbınakodumunun ismini cismini şeklini şemalini gibtiğim hobbiti’’ diyerek pippin’e sövmeye devam ediyordum.

Yolumuza devam ettik. Kış bastırmak üzereydi. Kızılboynuz geçidi’ne baya yaklaşmıştık. Dar patikada gözcüler tarafından görülmek içten bile değildi. Etraf huur çocuğu kaynıyordu amk. Pusuya düşmek istemezdik. Yolgezer ile gandalf sürekli izlediğimiz yol hakkında konuşup duruyorlardı. Karanlık ve gizli bir yol vardı ayriyetten karlı ve yüksek geçitten geçen bir yol vardı. Karanlık ve gizli yolu hiç duymamıştım. Frodo da öyle. Nihayetinde geçitte karar kılındı. ‘’son zamanlarda gördüğümüz işaretlere göre korkarım ki kızılboynuz geçidi gözleniyor’’ dedi gandalf.

tekrar yola koyulduk. başta epey hızlı gidiyorduk, fakat kısa bir süre sonra yollarımız dikleşti ve zorlaştı.
Döne döne tırmanan yol yer yer neredeyse tamamen ortadan kayboluyor, devrilmiş taşlarla önü
kesiliyordu. Kocaman bulutların altında gece gitgide ölümcül bir karanlığa büründü. Kayaların arasında
buz gibi bir rüzgâr esmekteydi. Gecenin yansına varmadan büyük dağların dizlerine kadar tırmanmış
oldular. Buradan sonra dar patika sol taraftaki dimdik bir kaya duvarının altından dolanıyor, kayaların
üzerinde de Caradhras'ın sert yamaçları karanlık içinde görülmez bir heyula gibi yükseliyordu; sağımızda ise araziyi aniden derin bir vadiyle bölen karanlık bir uçurum vardı. Zahmetle dik bir yamacı tırmanıp bir an için tepede durduk. Gandalfa dönerek ‘’bizi orklar değilde bu hava şartları ve engebeli yollar gibecek amk’’ dedim.

yaz bin ama çok uzun mk

reserved okurum belki

Ciddi ciddi merak ettim okuyacam

Kar anlamsız bi şekilde baya yükselmişti. Diz kapağıma kadar geliyordu amk yürümekte zorlanıyorduk. ‘’bu düşmanın bir oyunu mu acaba ? ‘’ dedi boromir. ‘’onun fırtınalara hükmettiğini duymuştum’’ diye devam etti. Sonra kar biraz dindi. Ardından rüzgar da dindi. Hızlanmaya başladık lakin fırtına güç toplamış bir şekilde geri döndü. dıbınakodumun yolunda daha 200 metre gidebilmiştik. Belki de 150 metre bilmiyorum. Yürümekte baya zorlanıyorduk. Ardından yamaçtan ıslıklar çalarak başımızın üzerinden geçip patikaya çarpan taşlar düşmeye başladı. Taşlar yuvarlandıkça büyük bir gürültü kopuyordu. ‘’hasgibtir karınca gibi ezilecez burada amk’’ dedim aragorna. ‘’bu gece daha fazla gidemeyiz’’ diye bağırdı boromir. ‘’aynen bu taşlar bizi nişan alıyor amk’’ diye söylendi ardından aragorn. Gimli cüsseli yapısına rağmen ilerleyemiyordu. Pippinde baya geride kalmıştı. ‘’ulan inşallah taşın teki pippini alır aşağı düşürür’’ derken tam ayaklarımın önüne taş düştü ve bulunduğum zemini parçaladı. Tek ayağım aşağı indi öteki ayağım zeminde kaldı. gibimi zeminin sivri yerine çarptım. Düşme korkusuyla ‘’aaallllaaaah u akbaaar tekbiiiiirr ‘’ diye bağırırken gandalf beni kavradığı gibi zemine çekti. Oturup gibimin acısının geçmesini bekledim.

rezervasyon

Birbirimize sokularak mümkün olduğunca kayalığa yapıştık. Fırtınanın geçmesini diliyorduk. Midillimiz tam önümüzde bize siper oluyordu. Hüzünlü gözlerle düşen kayaları izliyordu midilli. Sam ise korkmaması için midillinin başını okşuyordu. Zaman biraz geçti fakat hala durum aynıydı. ‘’burada durmanın bi anlamı yok bişeyler yapmalıyız amk’’ diye seslendi boromir gandalfa. Gandalf eşyalarının içinden bir matara çıkardı ve ‘’kişi başı birer yudum için şundan binler’’ dedi. heyacanlı bi şekilde gandalfa dönerek ‘’dayı vodka mı yoksa başka bişey mi ? ‘’ diye sordum. Birer yudum aldıktan sonra gücümüze güç gelmişti amk. Hatta bana gelen güçle acıyan gibim dimdik olmuş ‘’bu mal bi harika dostuuuumm .d.d. !! ‘’ diye bağırmaya başlamıştım.

Sonunda kar tamamen durmuştu. Rüzgarda hafiflemişti. ileri devam etmeyi düşünmüyorduk. Bulutlar her an kar atıcak gibiydi. Bu sefer ölmek istemiyorduk amk. Geri dönmeyi düşündük. Her yer karla kaplıydı dönüş yolumuzu bulmakta zorlandık. Boromir önden gidiyordu. Bazen baktığımda yürüyormuş gibi görüyordum muallakyi bazen baktığımda resmen karla boğuşuyordu. Legolas ‘’ben güneşi bulmaya gidiyorum’’ dedi ve koşmaya başlamıştı. Elflerin ayakkabıları falan hafiftir beyler. bin birde hızlı koşuyodu. Kısa zamanda gözden kayboldu. Yaklaşık 1 saatlik yürümenin ardında legolası görebildik.

iliklerimize kadar donmuş ve acıkmıştık amk. Sabah olmak üzereydi. Aragorn yanımıza gelerek ‘’kuşlar beyler kuşlar. Gözcü bunlar’’ dedi. ‘’hay anasını gibeyim bi kuşumuz ekgibti zaten’’ dedim. Gandalf ise ‘’ister iyi olsunlar ister kötü ama biran önce aşağı inmek zorundayız binler ‘’ dedi. peşimizde soğuk bir rüzgarla sırtımızı kızılboynuz geçidine çevirip yamaçtan aşağı inemeye başladık. Gecelemek için durduk. Çok yorulmuştuk.

okuyorum amk

reserved

Yemek yedikten sonra toplandık. Kızılboynuz geçidi ebemizi gibecekti neredeyse. Gandalf ‘’binler ya yolumuza devam edicez ya da yenilgiyi kabul edip ayrık vadiye döneceğiz’’ dedi. bunu duyan huur çocuğu pippin’in yüzünde bi aydınlanma olmuştu. ‘’yenilgiyi kabul edemeyiz bizim canımız yanmaz gardaş. Efe torunuyuz biz amk.’’ Dedim. Aragorn omzumdan tutarak ‘’geriye tek bir yol kalıyor beyler. O da moria madenlerine giden yol’’ dedi. moria madenlerinin içine girip dışarı çıkmaz çok zordu binler. Gimli sevinmişti. Cücelerin orda olma ümidi vardı içinde. Bende belki orklar orayı ele geçirmemiştir amk diye düşünüyordum.

reserved okurum belki

Gimli ‘’belki balin’i bulabiliriz madende. O bize yardım eder. Bi ümit var denemeliyiz. Gandalf reyiz ben o yolda yanında olucam’’ dedi gandalfa. ‘’yaşa lan bin ! ‘’ diyerek gülümsedi gandalf ve bana baktı. ‘’her türlü dayı ‘’ dedim. Gülümsedi. Ardından aragorn ‘’kerem varsa bende varım’’ dedi. aragornda takılınca peşimize herkes kabul etti yolu. Frodo hala fikrini söylememişti. Bunun üzerine boromir ‘’ben gitmiycem, yüzük taşıyıcısının fikrini almadık’’ dedi. tüm gözler frodoya döndü. Frodo biraz uyuyup sonra oylama yapma derdindeydi. ‘’lan amk neyin oylaması bi sen varsın’’ dedim. Birden kurt sesleriyle aragorn ve ben ayağa fırladık. ‘’aha gibi tuttuk amk bunlar ülkücüler !!11 ‘’ dedim. Gandalfta ayağa kalkıp ‘’sabahı bekleyemeyiz av başladı amk. Vahşi kurtlarla kim güneye yürümek ister ? ‘’ dedi. ‘’moria ne kadar uzakta amk ‘’ diye sordu boromir. Bu uluma sesleri kanımı donduruyordu. Kurt varsa orkta vardı. Ve perişan bir haldeydim amk

Sabahın ilk ışıklarıyla moriaya gidecektik. Sığınabilmek için küçük bi tepeye tırmandık. Hobbitler uyumuştu. Gandalf ben ve aragorn nöbetteydik. Midillimiz birden yerinde zıplamaya başladı. Bu kötü bir işaretti amk. Kelime i şehadet getirip ayağa kalktım. Kurt ulumalarını etrafımızı sarmıştı artık. Bunların bir kısmı taş çemberin dibine kadar yaklaştılar. Kocaman kara bir kurt silueti çemberin boş bir
yerinde dikilip bizi süzdü. Sonra, adeta sürüsüne saldırı emri veren bir komutan gibi, tüyler ürperten bir uluma koparttı. ‘’tekbiiiiiiiir !!! 11 ‘’ diye bağırdım bende. Bizim grup ‘’allaah u akbaaaar ‘’ dedi ve sahneye gandalf çıktı. Asasını kaldırarak iri adımlarla ileri çıktı. Kurtların reyizlerine bakıp ‘’seni’’ dedi notmal bi ses tonuyla. Sonra etrafı süzünce şiddetlenip ‘’giberim huur çocuuuuu !! ‘’ diye bağırdı. Kurdu tehdit ediyordu. Anasını gibmekten bile bahsetti. Kurt müthiş bir sıçrayışla üzerine atladı o sıra bir kiriş sesi duyduk. Legolas çoktan okunu yayından çıkarmıştı. Kurdu indirdi. ‘’anasını gibtim onun’’ dedi gülerek. Gandalf aragorn ve ben ileri çıktık. Kelebeğimi sallamaya başladım tekrar. Sonra kurtlar geri çekildi.

reserve hahahaa