Beyler şuanda 27 Yaşında olan bir abinizim. Yaklaşık 5 yıl önce Öğrendiklerim nedeniyle hayatı ve hayata bakışı değişen biri olarak artık anlatma vaktimin geldiğine inanıyorum. Kişi sayısı veya Popülerlik kaygım yok. Bunu bir nevi günah Çıkarma olarak kabul edin lütfen. Okuyacak olursanız lütfen bu konuda emin olun.Çünkü bildikleriniz aslında bir yalan olduğu gerçeğine hazır olmayabilirsiniz.

Ilk önce kendimi tanıtayım. Aslında bu olaylara bulaşmadan evvel gayet iyi yaşayan, cebinde parası yanında sevgilisi olan bir gençtim. Asla baba parası yemedim yanlış anlamayın. Kendi çabamla geldim bir yerlere. Sonrasında ise bu tak Yüzünden öyle tuhaf ortamlara girdim öylesine karanlık insanlarla tanıştım ki

Siz siz olun gençler asla birine aşırı güvenmeyin. Gerçekten rahat edersiniz.
Neyse dediğim gibi keyfim yerindeydi evde kardeşim ve babamla yaşardım. Annemi küçükken kaybettiğimizden babam bize bakmış büyütmüştü. Adam tek başına hiç sızlanmadan bize baktı ve beyler hiç evlenmedi de.Sonradan öğrendim ki çok denemiş fakat annemi unutamamış beyler. Babam yakışıklı adamdır para sıkıntısı da çekmedik şükür.Ama olmuyor beyler birini bu kadar sevince diğerleri sana boş geliyor.

Kardeşim ise çok farklıdır. içine kapanık sessiz bir çocuk oldu herzaman.Çoğu zaman onunla vakit geçirmeye çalışsam arkadaşlarla takılırken onu da çağırsam da gelmiyor gelsede bir şekilde nasıl yapıyorsa kendini ortamdan soyutluyordu.

Annesizlik kötüdür arkadaşlar, çok kötüdür. Biliyorum burda benim gibi çok kardeşim var. işte beyler beni en iyi onlar anlar.O yüreğindeki burukluğu ekgibliği hiçbirşey anlatamaz ki ben nasıl anlatıym.
8 yaşındayken kaybettim annemi.Zor da olsa hatırlarım bir kaç şey.Ama Ersin (kardeşimin adına yakın) sonuna kadar yaşamıştır Yetimliği. Hiçbir anısı yoktur fotoğraflardan başka. Hasta gibidir herzaman. Bazen düşünürüm belki de doğal hali hastadır. Hiç iyileşemeyen bir hasta.

Eskiden çok iyi anlaşırdık Ersinle. Arkadaşı çok olmadı hiç ya da ben pek görmedim.
Gerçi bir ara çok çocuk geldi eve bizimkisi 12-13 falanken. Ulan dedim tamam bizimki açıldı tutana aşk olsun. Odasına bir sürü erkek - kız Arkadaşı gelip gidiyor lan ben fark ettim ki bizimkiyle 5 dk oda da kalıyor koşar adımlarla çıkıyorlar. Bizimkisinin ise hiç odadan Çıktığı yok. Tamam normalde de çıkmaz fakat bu başka çünkü Yemeğe zor getiriyoruz çocuğu. Ulan dedim bir tak var bu işte .Gittim mahalleden Arkadaşlara falan soruyorum. Böyle böyle kardeşin bizim eve çok giriyor çıkıyor falan noluyo .
Beyler bizim çevre geniştir. Bende sert mizaçlı biri olduğumdan iki mırın kırın dan sonra öğrendim ki .Ersini haraca bağlamışlar.Ama ne Haraç. Harçlığını almayı bırak nerdeyse bütün okulun ödevleri bizimkinden çıkıyor.Bir de bunu para karşılığı yapıp o parayı da gaspediyorlamış Çocuktan.Kim amk dedim o huur çocukları bilmiyor falan dediler. Fırladım eve bizimkini çektim Köşeye sordum meseleyi .Ersin çekindi ama benim bu manyak halimi görünce Anlattı olayı. Bunun sınıf arkadaşıymış Kürtlermiş dıbına soktuklarım. Abilerş varmış 9-10 tane sığırların bi de