hayatım boyunca adam gibi hiçbir şey başaramadığımı fark ettim birkaç tane yazayım.

1- bağlama aldım. nota bilgimde var. notanın yerlerinide biliyorum birkaç türküde çalabiliyorum ama istikrar yok.

2- dgsye çalışıyordum birkaç aydır çalışmıyorum saldım kendimi.

3- üniversiteye başladığımında gano oldukça yüksekti sınıf birinciliğim vardı ( ki hala var) sonradan notlar baya bir düştü.

4- fitnessa yazıldım. hani çoğumuzda olur ya kas yapcam kas yapcam diye böğürürrüz. bende öyleydim. 2 hafta gittim birşeyleri bahane edip bırkatım. yok zaman yok ders var para yok dedim. bıraktım gerçi harbiden yoktu zmana ve para

5- adam gibi bir kızın elini tutmuşluğum saçını okşamışlığım yok. bazen dert etmesemde bazen ediyorum

6- hayatım boyunca hep efendi gibi yaşadım. girdiğim her ortamda herkes binlik düşünürken ben efendiliğimi korudum. halada öyleyim belkide tüm başarısızlıklarım neden bu.

oyalanacak hiçbir şeyim kalmadı. allaha olan inancımda zayıfladı. 3 yıldır böyleyim

hepimiz böyleyiz panpa çok şeyapma yani

Efendiliginden dogru bildiginden hic sasma. Cunku bunca soruna cozum burda. Sessiz bir ortamda bir dusun tasin, kendine kendini tanimak icin sorular sor,

Dgs'yi gercekten istiyor musun? Kasli bir vucut senin icin ne kadar onemli? bir muzik aleti calmayi mi isterdin ,turku soylemeyi mi,turku dinlemeyi mi?

Su anda ki parasal durumunla egitim hayatinla ne kadar butunlesebiliyorsun?

Zor kosullarda olsan dahi bu durumlari kendince degerlendir. Eger hepsine karsi bir olumsuzluk varsa bu bataktan cikacak cozum uretebilirsin. Neden yapamayasin ki?

Gecmisi ne yapsak degistiremeyiz. Elde olmayan nedenlerle onumuze konulanla yasamisizdir.Bu istenmeyen universite, parasizlik,istenmeyen es ,istenmeyen is olabilir. Hangi yas grubuna dahil olursan ol her zaman bir sorun var ve eger bu sorunu kabul etmezsek daha deprefis oluyoruz.

Kendim icin universiteden ornek verecek olursam. Istemedigim bolumu okudum.Ben bir yil hic okula gitmedim. Sonucta noldu okul uzadi. Bolumu sevmedigimden yapacak bir sey bulmam lazimdi her seyi denedim. Parasut egitimi aldim, dans ogrendim, yurt disina ciktim. Kimi bir heves oldu kimi aliskanlik. Onemli olan nelerden gercekten hoslanip hoslanmadigimin farkina vardim. Bunlarin yarisindan cogunu bedevaya yaptim. Oyle zenginlikle falan da degil .Univesite hayatim boyunca bir kiz arkadasim oldu ciddi diyebilecegim 5-6 aylik. Sonra mantikli olan devam etmemken gercekten mutlu olmadigimi hissettim ve ayrildim. Yurtdisi gezmelerinde takildiklarim oldu bir iki. Elden kacirdigim da cok oldu ama o an yeterli degildim toydum anca pistik. Okul uzattigimda ailemle aram bile acildi, duzeldi.Ama bir gram pismanligim yok.

Guzel gecebilen gunlerden sonra su anda ciddi anlamda yapima uymayan bir isteyim. Sevdiklermden uzakta calisiyorum. Belli bir sure de devam etmek zorundayim. Zorundaligimin farkina varmasam ve her gun hayiflansam cehennem oluyor burasi. Dusunecek baska bir seyi kalmiyor insanin.Bu secimi yapmak istemediysem de o an yapmam lazimdi.Ve yaptim.Ama su an tek dusuncem bundan sonra kendi isteklerime nasil yonebilirim.Ona gore is hayatimi yonlendirmeye calisiyorum.

Eger yasadiklarina takilmayip devam edersen yine uzulecegin olaylar oluyor ama kendi hayatini yasadigini hissetmeye basliyorsun.Ve bunun farkina varinca uzuntuler de koymuyor sevincler de siritmiyor. Huzurlu uyuyabiliyorsun.

Kendini taniyacak kadar ,neyle gercekten mutlu oldugunun farkina varana kadar denemekten yilma.Her sorun o sorunu cozme yetenegini gelistirir. Hayat boyle daha guzel.