hiçbir yeteneği , arkadaşı hiç sevgilisi olmamış yalnız bir panpanızım. asosyal olmayı da denedim onu bile beceremiyorum. tip desen 10 üzerinden 4 hatta 3 her neyse fazla uzatmadan konumuza dönelim panpalar.

ben hiç bir spordan anlamıyorum çocuklugumda mahalladen ayrılmıyordum bende sizin gibi akşama kadar maç yapar akşam ezanında evime dönerdim bende torpil patlattım. Her şey okula başladığımda bozuldu panpalarım ilkokulda yine mahallede yapıyordum spor falan zayıftım da. herşey ortaokula başlayınca oldu beyler ben içime kapandım (zaten kücüklügümden beri utangaç özgüven ekgibligi yaşayan bir çocuktum hala öyleyim.) her gün kendime çitos mitos almaya başladım ve evden dışarıya çıkmadım bilgisayar oynamaya falan başladım ve baya bi kilo aldım bu içime kapanışlığımın nedeni ise arkadaşlarımın huur cocuklugu belki de benim yeteneksizliğim.

Ben maç oynamayı çok severdim beyler ta ki ortaokuldaki beden eğitimde yaptığımız maçlara kadar. maç yapmaya başladık 1-2 ders normal gitti farkettimki ben hiç çalım yapamıyorum şut çekince başka yere gidiyor anlayacağınız kazmayım arkadaşlarım bu durumdan ötürü süreklibeni dışladılar kaleci olarak aldılar bir zaman sonra almamaya başladılar. işte dediğim gibi içime kapandım sonra kilo aldım beyler sonra bi ara basket oynayayım dedim ilk oynayışlarım güzeldi falan sonra yine dışlanmaya başladım yine kötü oynadıgım farkedildi masa tenisindede aynısı oldu hangi sporu denediysem aynısı oldu rezil oldum dışlandım. Benim hiç yakın arkadaşım derleşeceğim birisi olmadı beyler ben hep yalnızdım içime kapanıktım hala öyleyim asosyal bile olmayı beceremiyorum. evden okula okuldan eve. dersler desen meslek lisesi okuyorum zaten kavgada falanda sürekli dayak yiyen taraf oldum hakkımı da savunmayı bilmiyorum özgüvenim tipim hiçbirşeyim yok bu hayatta. hani böyle sigara içince rahatlarsınız falan ya sigara bile içemiyorum beyler.

Yalnızlık tek kelime. Söylenişi ne kadar kolay. Oysa taşınması o kadar zor ki