hiç öldüğünüzü düşündünüz mü

öldüğümü duyduktan sonra acaba beni sevenler sevmeyenler nasıl bir tepki verir diye düşündünüz mü.ben düşündüm amk ergenken. gece yatmaya çalışırken geliyordu bu his bana. ölüyordum ben sonra öldüğümü duyan annem sinir krizleri geçiriyordu cesedimin başında. hiç ağladığını görmediğim beni çok seven dayım benim için gözyaşı döküyordu.1 senedir küs olduğum kardeşim öldüğümü duyunca hüngür hüngür ağlıyordu, keşke abim ölmeseydi de ona son bir defa sarılsaydım diyordu.4-5 yıldır görüşmediğim mahalle arkadaşlarım ölümümü duyunca hemen cenaze evine geliyorlardı. ağlamıyorlardı ama aşırı derecede şaşırmıştılar. inanmıyorlardı bu duruma.bir tek en iyi çocukluk arkadaşım ağlıyordu. ölümümü facebooktan öğrenen birkaç lise arkadaşım organize olup son görevini yerine getirmek için cenaze evine doğru yola koyuluyorlardı. tüm tanıdığım tanımadığım akrabalarım cenaze evine doğru yola koyulmuştular. sonra ikindi namazına müteakiben cenaze namazımı kılıp beni sonsuzluğa uğurluyorlardı.ben hayalimde böyle kurguladım ama böyle olmaz amk. büyük ihtimalle bir tek annem çok üzülür,o da annelik içgüdülerinden. diğerleri küçük çaplı bir şaşkınlık içerisinde kalır. sonra en fazla 30 kişilik bir toplulukla cenaze namazı, gömme falan işte 2 güne unutuluruz amk. bunu niye yazdığımı da bilmiyorum amk. kafam güzel herhalde.

üff ne saçmalıyorum ben ya.siliyorum amk.

@2 ben kararsızım o konuda. bazen diyorum ki allah var. bazen de fikrim değişiyor. hiç araştırma gereği duymuyorum da bu durumu. neyse ölmezsem eğer araştırırım bir ara bu din işlerini

@5 ben olsam ben de okumam amk haklısın

@8 bana da oldu aynısı. yurtta kalıyordum sabah namazına kaldırmıştı yurt abisi. kıldım namazı zorla. sonra geçtim yatağa. sırtüstü pozisyonunda uyumaya çalıştım. sonra birden bir titreme geldi. sonra vücudumdan bir şeyin ayrıldığını hissettim. ruhum bedenimden ayrılıyordu sanki.bu bir 6-7 saniye sürdü. hiç ses çıkaramadım. sonra hayır-hayır diye bağırdım içimden. allahım n'olur n'olur ölmek istemiyorum dedim. tüm bu olanlar 6-7 saniye sürdü ama. sonra birden irkildim. ışıkları açtım. yatakhanedeki kimseye bir şey diyemedim. yüzümü yıkamaya gittim. yarım saat sonra herkes uyandı zaten. anlattım bu binlere. güldüler it oğlu itler.1 kişi gülmedi ama içlerinde.

@15 taşağa vurulacak bir konu değil de işte zamanında huur çocuklarıyla aynı yurtta yaşadığım için bu konuyla dalga geçmelerini anormal karşılamamak lazım.