Gelsin diycem de ortalık testosterondan geçilmeyecek. Az önce tam nicole anistonun sanat filmlerinden birini izleyerek hayatın anldıbını sorgulayacaktım(!) ki lan ne yapıyorum ben 20 yaşındayım hiç sevgilim olmadı diye düşündüm. Tipim de düzgün aslında niye böyle oldu anlamadım. Sevgilim olsun diye de fınduk kadar am için 50 takla da atmadım atamadım niyeyse. Gece 3 te hiç telefonuma mesaj gelmedi. Babamın arayıp ulan şu işi halletmedin mi hala diye kızması hariç, hiç heyecanlanarak açmadım telefonu. Belki param yok diyedir. Belki konuşmayı veya kızları güldürmeyi beceremiyorum, belki de standart çimento torbasıyla aynı ağrlıktayım diye. Üniversiteye gittim her şey farklı olur diye.( call of dutyde mermi içinde yüzüyorsunuz ya, ünide de öyle am içinde yüzeceğim sandım.) Onu da bıraktım zaten. Hala daha böyle bir çabanın içinde değilim. Saplık bazen iyi ya.