Soruyorum sizlere. Gerçekten meraklandım kafa yormaya başladım bu konuya. Yada, biz gerçekten büyüdük ve büyükmek dedikleri şey böyle birşey olsak gerek.

Çocuklugumu hatırlıyorum hayalini kurduğum bu değildi. Büyümeye can adam ben böyle düşünmemiştim.
Sorun bendedir diyorum. Bu seferde insanlar beni yanıltıyor. Nere baksam nere dönsem bi mutsuzluk huzursuzluk.

Öyle üşengeçimki beyler kavgacı olsamda kavga etmeye mecalim yok. Arada çarşıya çıkarım. Biri gelse ansızın yumruklasa kendimi savunacak halim yok.

Ben kışları sevmediğim için havalar soğukya ondan böyledir dedim. Yazda geldi. hava 30 derece. Gene tadım yok.

Varmı mutlu olan? Varmı mutlu olmak isteyen bi el atsın şu işi bi çözelim

Zenginler mutlu be panpa

mutlu olcaksinda nolcak be panpa , mutsuzluk iyi

mutsuzluğumu yüzüme vurma

sağlam bi yazar çıktı sonunda

Mutluluğun nerede olduğunu bilmemde benimkinin nerede olduğunu biliyorum ama ulaşamıyorum :((

mutluluğu aşk gibi görüyorum panpa ikisinede inanmıyorum.

helal olsun panpa.

iyidik guzeldik gittik bi kiza tutulduk soyleyemiyorumda kahrolduk aq yeter be kardesim