Yazmayı unuttum, Sırma bu konuşmalar olmadan bir süre önce bakıştığımız zamanlarda facebooktan hiç alakası yokken hiç muhabbet etmişliğimiz yokken derslerle ilgili bir konuda mesaj atmıştı bana. O zaman teşekkür edip konuyu kapatmıştım hiç muhabbet açmaya çalışmamıştım. Kız bir şeyler deniyordu en azından, bende o da yoktu.

Bir süre düşündüm istiyor muyum, olur mu diye? Bakıldığı zaman istemiyordum, herhangi bir his de yoktu içimde ama dedim ya ergenlik hormonları, başta anlattığım dayımın vefatı ve terk edilme olayları üst üste binince çok da düşünmedim açıkçası. Şu da var dayım vefat etmeseydi, terk edilme gibi bir olay yaşamamış olsaydım da kıza yazardım diye düşünüyorum. insanın bir sevgilisi olmak zorundaymış gibi hissettiği zamanlardan birinden geçiyordum sanırım.

Yazdım facebooktan Sırma'ya. Konuşmaya başladık. Başlarda o da çekingen ben de çekingenim soğuk soğuk konuşuyoruz. Birbirimizi tanımaya çalışıyoruz, en sevdiğin renk, en sevdiğin müzik, aile ile ilgili sorular, en çok gitmek istediğin şehir gibi sorularla birbirimizi tanıma aşamasındayız. Henüz bir ilişkiye başlamamışız. Facebooktan konuşuyoruz muhabbet ediyoruz ama okulda birbirimizle tek kelime konuşmuyoruz. Anca uzaktan bakışıp salakça sırıtıyoruz. Sınıftakilerin arkadaşlarımızın falan haberi yok henüz. Bir tek çöpçatanımız Özlem ve onun sevgilisi Onur. Onur'la lise birde tanışmıştık ama pek samimi değildik. Lise ikide aynı sınıfa düşünce muhabbetimiz artmış, daha da samimi olmuştuk. Sonrasında ise zaten en iyi arkadaşım oldu kendisi.

Facebooktan konuşup, okulda bakışma durumu bir süre devam etti. Artık birbirimizle daha samimi konuşmaya başlamıştık. Konuşmaya bir başlıyor hiç uyumadan sabahın ilk ışıklarına kadar sohbet ediyorduk. Başlangıçta pek yanaşmasam da benim de hoşuma gitmeye başlamıştı. Sırma ile konuşurken mutlu oluyordum, iyi anlaşıyorduk, ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım.

Yine bir gece facebooktan konuşurken bu işin ismini koyalım artık dedik ve ilişkimize başladık. Artık okulda da birbirimizle konuşmaya başlamıştık. Sınıftaki arkadaşlarımıza konuyu açıp haber verdik. Ben onu diğer sınıflardaki arkadaşlarımla tanıştırdım, o beni kendi arkadaşlarıyla tanıştırdı. Sırma'nın evi okula uzaktı, servisle gidip geliyordu. Benim evim yakın olduğu için yürüyerek gidip geliyordum. Okul çıkışı servisi biraz geç gittiği için ben Sırma'yla servisi bekliyordum. Arkadaşlarım da beni bekliyorlardı. Az küfürlerini yemedim bu sebepten.

Ben cam kenarında baştan üç ya da dördüncü sırada oturuyordum şu an net hatırlamıyorum. Duvar kenarında en ön sırada da oturan bir kız var. Pek bir muhabbetimiz olmamış. Adını biliyorum o kadar. ismi Sırma (gerçek adı bu değil, takma isim olarak bunu kullanacağım). Derslerde, teneffüslerde falan bununla sürekli göz göze geldiğimizi fark ettim bir gün. Kızı sürekli bana bakarken yakalıyorum. Sonra ilgimi çekti ben de bakmaya başladım. Öz güveni düşük biri olduğum için de göz göze geldiğimiz zaman falan hemen kaçırıyorum gözlerimi. Gidip konuşamıyorum muhabbete girme gibi bir yeteneğim de yok. Bu bir süre böyle devam etti.

Ben okuldan eve gelip yemek yeyip, evdekilerle oturup televizyon izleyip, odama giderek ders çalışma numarası yapıp, bilgisayarda oyun oynuyor, facebookta takılıyor sıradan bir hayat geçiriyordum işte. Yine bir gün facebookta gezerken bir mesaj geldi. Baktım mesaj lise birde de aynı sınıfta olduğum kavanoz dibi gözlüklü, sivilceli, saçlar at kuyruğu, nizami bir şekilde okul forması giyen ama aynı zamanda da pek neşeli ve her daim güler yüzlü olan Özlem'den gelmiş. Yusuuuuf (gerçek ismim değil Deli Yürek hastası olduğum için bu ismi seçtim) diye bir mesaj atmış.

Muhabbetimiz olan bir kızdı ama yine de mesaj atmasına şaşırmıştım. Havadan sudan muhabbetten sonra bu bana kız arkadaş mevzularını açmaya başladı. işte ne yapıyorsun kız arkadaşın yok mu falan diye. Ben olmadığını söyledim. Aaa öyle mi bulalım sana o zaman birini dedi. Benim orada kafada ışık yandı. Anladım neler döndüğünü. Özlem ile Sırma sıra arkadaşıydı, Sırma kendi gelip konuşmaya cesaret edemediği için Özlem'i yollamıştı bana. Tabi bunu yapmayı gururuna yediremediği için de böyle bir senaryo kurdular ama yer mi Anadolu çocuğu? Yedim.

Yani yemiş gibi yaptım. Sana birini bulalım dedikten sonra ben bir şey çaktırmadım. Bulalım da kimi bulcaz ki dedim. Dur dedi ben bir düşüneyim kim olur diye. Tamam dedim sen düşün bakalım. 2 dakika geçti geçmedi geldi. Bizim Sırma var yaa çok temiz, iyi kızdır falan yağlamaya başladı bu. Düşünce güzel ama planın uygulanışı çok amatörce. Ben dedim iyi güzel de o ne der bu işe? Devamında da ne diyecek dünden razı zaten o yolladı seni diyemedim tabi. Ben onunla da bir konuşayım diye gitti bu. Sonra konuştum o da tamam dedi sen facebooktan yaz konuşun tanışın dedi aradan çekildi görevini başarıyla tamamlamış bir çöpçatan edasıyla.