hiç fazlalık olduğunuzu hissettinizmi

fazla geniş çevren olursa hissedersin o yüzden max. 3 arkadaşın olacak. işini de eğlenceni de beraber gördüğün. işte de arkadaşlıkta da hüzünde de hastalıkta da ulaşabileceğin 3 yoldaş. kalanlarla ya sana ihtiyaç duyulduğunda ya çağrıldığında veya mesela mezunlar partisinde görüşüceksin. fazlalık hissetmenin sebebi vakti zamanında fazladan arkadaşlar edinmiş olmanda yatar. benim de başıma çok geldi bunların dersini aldım. pes-fifa oynamaya gidip 2 saat oyunu bitirmelerini beklediğim huur evlatları oldu, hocaya bişi danışıcam diye odaya girip 56 dk ayakta bekleten ipne arkadaşlarım oldu, beş parasız birbirlerini öpüp yiyip yalamak sürtüşmek uğruna ellerine 5 litre köpek bile öldüremeyenle ada yollarına düşenler bizi de gib varmış gibi çağırıp leş ortamlarında sosyalleşsin ayağına yaz sıcağı altında mahvedenler oldu. kanka para yok diye gırtlağına sokacağı yemeği ısmarlatıp ertesi akşam rakı masalarında amcıklarla boy boy poz verenler oldu. mevzubahis duyguyu çok hissettim, ders aldım ona göre davranıyorum artık. 3 yoldaş diye edebiyat yaptım ama o 3 yoldaşın da dıbına koyayım. hiç kimseye ihtiyacımız falan yok o kadar. kafa dengi adam bulmak imkansız bu gibtimin nalet devrinde. anne-baba diyorsun yeri geldiğinde onlar bile öyle gibiyor ki iflahını önündeki tabaktan yemeye aç mısın diye sorduklarında sofraya oturmaya çekiniyorsun. o yüzden herkese hahihi hihoha modunda numara yapacaksın ki kendilerini kandırsın bin kuruları. kişilik olarak dexter gibi bir hayat sürüyorum çok uzun süredir. izole gerektiği için sosyalleşen, gözlemleyen anlam vermeye çalışan...

hele şimdi tatil ya zaten kimsenin iplediği yok. evde de şunu al bunu yap şuna yardım ediverler yüzünden ne iki satır bir şey çalışabildim ne ydsye bakabildim. sanki okulum uzamamış sanki tezi bırakmamışım sanki fflerim yokmuş gibi. herkes bir şeyler istiyor az ya da çok ama iki dakka huzur veren yok. manita işleri de kesat. kendimi idare etsem de insanların ne sevgilerinden ne ilgilerinden ne insanlıklarından ne yakınlıklarından emin olabiliyorum. değerlendirmeler efendidir, zekidir, aslandır kaplandır yönünde ama bu efendiliği insaniyetle, nasıl davranılacağını bilmekle ödüllendirenler olmadı hiç. deh babam deh yaşıyoruz yaşamak denirse.

elimden gelen her şeyi yaptığım ve insanlara karşı mümkün mertebe insan olduğum halde rehabilitasyona ihtiyacım varmış gibi hisseden benim. yok illa huur çocuğu, otlakçı, çıkarcı, bencil, kendine müslim mi olmak lazım?