Hayatım boyunca hep yarım kalmış yanım olabilir. Bugüne kadar hiç dostum olmadı veya oldu da tam olucakken bir şey oldu ve bırakıp gidildi. Sıkıntının ne olduğunu hiçbir zaman çözemedim. Ve sanırım çözemeyeceğim. Bir arkadaş çevrem tabikide var. Asosyal içine kapanık biri hiç değilim. Eğlenmeyi bilirim. insanlarla iyi anlaşmaya çalışırım ama emin olun dostunuz yoksa telefonunuzun ışığı bir kere bile yanmıyor. (en azından benim)

Eskiden bu kadar da değildi. Büyüdükçe ve günler geçtikçe bu sorun daha çok büyüyor ve beni asosyal olmaya itiyor olabilir. Arkadaşlarım çok nadir halimi hatrımı sorar sorsalar bile hemen ardından bir işini yaptırmaya çalışırlar. Ben iyi oldukça ve insanlara iyi davrandıkça uzaklaşıyorlar. Belkide benimde diğerleri gibi kalp kırmam ve yalan söylemem gerekiyor. Belkide böyle dostluklar oluyor. Belki ben yalanı kaldıramadığım için dost edinemiyorum. En ufak bir iki yüzlülüğü görünce uzaklaşmaya başladığımdandır belkide. Ya da bir şeyleri yanlış yapıyorum. Bu soruyu kendime soruyorum defalarca ama cevabını bulamıyorum.

Neyse siz siz olun dostunuz varsa kaybetmeyin. Bence dostu olan birisi hayatta diğerlerinden her zaman bir adım öndedir. Çünkü dostu olanın öz güvenide olur. Yalnız kaldığında veya kötü bir olay yaşadığında arayacak birisi olur. Ailenizle konuşamayacağınız veya dertleşemeyeceğiniz bir konuyu konuşacak birisi olur. Dost aynı zamanda kişiliğinizide belirler. Hiç olmasada telefonunuza hal hatır sorma temalı bir mesaj düşer...

Kimse okumadığı halde trend oluyor ve trend olunca da okunmayabilir

Benim de tek arkadaşım ve tek dostum var. Üstelik te kız. Cidden tek o var, başka kimse yok. Lise arkadaşım üstelik, hala devam ediyor dostluğumuz. Cok iyi, ahlaklı, tertemiz biri. Allah'a bunun için sukretmem lazım aslinda. Derdime derman oluyor, dinliyor, tavsiye veriyor ve daha fazlası. Tabii ben de ona karşı aynıyım. Böyle insanlardan yok denecek kadar az kaldı. Insallah sana da boyle insanlar denk gelir.

Telefon ışığının yanmaması ne demek iyi bilirim. Arayan soran olmayınca insanda umut bile kalmıyor. Çok yaşadım bu hissi. Hala da var. Ama en azından dostum dediğim biri var.

hüzünlendim

Dostluklar dahi çıkar ilişkisine bağlıdır.

Ya sohbetin çok iyi olacak,
ya paran olacak
ya araban olacak
ya karı kız ortamın olacak
herkes gelicek senin evinde takılacak ses çıkarmıcaksın.

çok da şeyapma derim.

hemen hemen bensin dıbına koyayım.

Dost olduğum kişiler ya çocukluk ya da lise arkadaşım. belli bir yaştan sonra dost edinemiyorsun, etrafını menfaatçi huur çocukları sarıyor. tek takılmaya alış diyecem de bilirim yalnızlık zor ve alışılmıyor. sana verebileceğim tavsiye bir amaç edin veya bir hobi ama sürekli geliştirebileceğin ilerleyebileğin birşey olsun ki yalnızlığın aklına gelmesin. elbet bir gün karşına doğru insanlar çıkar

@1 inci sozlukte gordugum en mantikli ve en dogru gonderilerden birisi bu bende cok yanlizim bugun dogum gunum ve hayirli(!!) dostlarimin umrunda degil :(

Aynı senin gibiyin bro. Resmen kafamdakileri dökmüşsün.

okudum ve hak verdim suku

Okumayın dostum kalmadı

yalanlar içerisinde yaşayacağıma yılanlar ve dostsuz yaşarım daha iyi

benim derdim de insanlar benle arkadaşlık bir ilişki kurmak istedikleri zaman yapmacık geliyor ve yine yalnız kalıyorum hiç kimse bana samimi gelemiyor nedenini bilmiyorum

Daha kötüsü hiç tosta sahip olmamak. Ölürsün yemin ediyorum açlıktan

aynı şekilde bir başlık açmıştım zamanında hiç yakın arkadaşım olmadı diye

Durumumuz yoktu okuyamadik

Uzun ilişkin olmuş anlaşılan geçmişinde, beni anlattığına göre başka açıklaması yok

8 tane yoldaşım var bu hayatta. Benim için herşeyden değerlidirler.

Rezervasyon

27 yaşındayım su zamana kadar öğrendiğim bir tecrübe ' herkesle arkadaş ol, kimseyle dost olma '