Çok yakınlaşmıştık artık onunla her dershane ve okul çıkışı beraber yürürdük okula giderken bile çoğu zaman karşılaşır beraber yürüdük numarasını vermişti bana haftada en az bir kere konuşurduk ama çok değişik bir kızdı bu kadar yakınlaşmamıza rağmen bazen beni görmezden gelirdi, o zamanlar çok dokunurdu bu bana.
Aralık gibiydi, yağmurlu bir gündü ve gene dershane çıkışı beraber yürüyorduk. Yoldaki dükkandan bir çocuk çıktı Merveye sarıldı ve onu öptü 2 dakika boyunca sarmaş dolaş yanımda yürüdüler. Acının tarifini ilk o zaman öğrenmiştim çünkü Merveyi de sevmiştim zamanında tam tekrar umutlanmaya başlamıştım bu olay olmuştu. Evine varana kadar ikimizde tek kelime konuşmadık görüşürüz diyerek ayrıldık ve ben ağlayarak eve gitmiştim .
1.5 ayım cehennemde geçti ruh gibi dolaştım okulda ama her geçen gün daha iyi hissediyordum çünkü unutuyordum onu artık.
Unuttuğum gün ise Melis’i gördüğüm gündü artık Merve umrumda değildi

Gene haklıydı ama şans dediği o şey bende yoktu işte hiçbir işim istediğim gibi gitmiyordu. Ortamdan gitmeyi düşündüm onun gibi .
Kıyas yaptım aramızda onun yan sınıftaki en yakın arkadaşı Halimeydi Melis’in en yakın arkadaşı. Benim yan sınıftaki arkadaşım Murat’a söylesem yapardı birşeyler hem en yakın arkadaşlarımdandı hem de Melisle yakındı biraz ama söyleyemezdim, utanırdım.Hem kızın sevgilisi vardı zaten görmüştüm onları.Çıkmazda kalmıştım beynimin ,kalbimin, ruhumun acıdığını ,yandığını hissediyordum. Herşeyden çok sevdiğim kız her an çevremdeydi ama ben hiçbirşey yapamıyordum.
Melis’in kendi sınıfında Çağrı ve Mehmet adında yakın olduğu 2 çocuk vardı. Aşırı yakınlardı ne zaman görsem yanyanalardı Çağrı arkadaş gibi davranırdı ona genede sevmezdim onu kıskanırdım işte ama Mehmetten nefret ederdim yavşağın tekiydi ne zaman görsem Melisle uğraşırdı ilkokul çocuğu gibi ya saçını çekerdi ya kafasına vurur ya da daha başka şeyler yapardı bu yüzden nefret ederdim.
Ben daha konuşamıyorken onlar bu kadar yakınlardı.Özellikle sevgilisi olduğunu düşündükçe kalbimin yandığını hissediyordum.Ben onu sadece uzaktan izlemekle yetiniyordum sevgilisi ise onu öpüyordu bundan daha acı verici ne olabilirdi ?

Dersimiz boş sayılırdı ama hoca dışarıya çıkartmıyordu bende pencere kenarından dışarıyı izliyorum. Meliste ordaydı biranda kapıya doğru yöneldi ve yürümeye başladı. Hocadan izin aldım ve koşarak dışarıya çıktım. Daha varmamıştı kapıya ben ondan önce vardım ve onu görmemiş gibi yaptım okulun kapısını çaldı ve açmaya gittim.

M:Teşekkür ederiiiim. (Gülerek)

Gene kitlenmiştim ama bu sefer cevap verebildim.
S:Rica ederim. (Gülümseyerek)

işte o an hayat enerjimin yeniden dolduğunu hissettim. Sınıfa gülerek girdim. Buse ve Melih farketti.
Melih hemen yanıma geldi oturdu ;

B:Ne oldu niye mutlusun bu kadar ?;
S:Melis’e kapıyı açtım o da teşekkür etti.
B:Bunun için mi ?
S:Daha ne olsun ya bana birşey söyledi,onu yakından gördüm.
(Acıyan gözlerle baktı bana ama belli etmemeye çalışıyordu bunu sürekli gülümsüyordu.)
B:iyi bakalım artık koridorda falan görüsen gülümse ona.

(Yapamazdım utanırdım ama o an mutluluğun verdiği etkiyle tamam zaten öyle yapacağım demiştim.)

Hayatım Melis olmuştu artık nerdeyse hergün rüyamda onu görüyordum, sabah kalkıyordum okulda onu görüyordum, okul çıkışı sürekli onu düşünüyordum. Bunları o bilmiyordu tek bilen kişide Melihti. Dedim ya sürekli onun kafasını gibiyordum. Okul çıkışı sürekli ona yazardım bak kanka ona bunları söyleyeceğim, ilerde bunları yapacağız diyordum ne kadarda acınası bir durumdu bu.
Haftasonu gelmişti gene, haftasonundan nefret etme nedenlerimden biride dershaneydi. Zengin binlerinden oluşuyordu dershanedeki sınıfım. Birisinin babasının fabrikası vardı, diğeri müdürdü, diğeri bir siyasi partide çalışıyordu hepsi zengindi. Sınıfta açık bir gruplaşma yoktu ama bir dışlama söz konusuydu zengin binler sürekli birbirleriyle takılır bizi ya ezmek için ya da çıkarları için konuştururlardı.
Aralarında fakir ama kızlara yavşama durumundan dolayı girenlede vardı onlardan daha çok nefret ediyordum.

O gün dersimiz boştu koşa koşa dışarı çıktım, kızın eskiden voleybol oynadığını duymuştum arkadaşlarına öyle demişti yani bende o yüzden voleybol topunu almıştım spor odasından. Bankta tek başına oturuyordu ben arkadaşlarla voleybol oynamaya başladım belki gelir diye tam o sırada arkadaşları onu çağırdı ve gitti gene şansım tutmamıştı.
Şansıma söve söve eve gittim uydum ertesi gün istemeye istemeye dershaneye gittim. Sınıfa girdiğimde zengin binler gene birbirlerine aldıkları şeylerle artistlik yapmaya çalışıyorlardı. Bizim grubun olduğu yere gittim oturdum.Çıkışta Melis’in dershanesine gidecektim onu uzaktan sırf 1 dakika görmek için.Çıkışa kadar bekleyemedim sondan bir önceki derste kaçtım biraz oyalandıktan sonra çıkış saatleri gelmişti beklemeye koyuldum. Okulda sürekli bakıyordum ona birde dershanesi önünde görürse beni tam şüphelenir diye korktum ve evinin tersi yönünde beklemeye başladım yani o çıktığında ben onun arkasında olacaktım. Neden korktuğumu bilmiyordum ondan hoşlandığımı anlaması bile beni korkutuyordu o kadar cesaretsiz ve korkaktım

Günler hızla geçmeye devam ediyordu, Buseyle çok konuşmaya başlamıştık eskisinden daha yakın olmuştuk.Laf lafı açtı gene konu Melis’ e geldi;

B:Senin olayıda ayarlayamadık bir türlü ya.
S:Aynen ama olur daha var ya.
(Oysa aşağı yukarı 1 ay kalmıştı, tanışamayacağım diye çok korkuyordum.)
B:Sen kendine sadece güven yanlış anlamassın zaten beni taş gibi çocuksun, boyun falan da uzun standartın çok üstündesin.
(Çoğu kişi söylüyordu bunları hocalarım bile söylüyordu ama özgüven olmayınca yakışıklı olmak dahi kurtarmıyordu bazı şeyleri. Her zamanki gibi utanmıştım, yüzümün yandığını hissediyordum cevap veremedim.)
B:Bak ya gene utandı sen daha benden utanıyorsan kızın karşısına nasıl çıkacaksın? Nasıl söyleyeceksin onu sevdiğini ?

Çok haklıydı evet böyle kalırsam çıkamazdım karşısına.

S:Bilmiyorum.

Günler aylar birbirini kovalamıştı, nisanın ortasına gelmiştik zaman ne de çabuk geçiyordu böyle daha geçen gün aşık olmuştum ben bu kıza ne çabuk geçmişti 2 ay ?
Bu düşünceler geçiyordu aklımdan okuldan eve giderken eve vardım kapıyı annem ve abim açtı. Annemin elinde telefon vardı ve bana sinirli sinirli bakıyordu anlamıştım ki birşey olmuştu.

A:Oğlum dershaneden aradılar.
S:Ne olmuş ki ?
A:Sana sormak lazım.
S:Ben yapmadım birşey.
A:Dershaneye uğramaz olmuşsun
S:Yok öyle birşey gidiyorum ya görüyorsun.
A:Bana öyle diyorsun ama Allah bilir nereye gidiyorsun.
S:Saçmalama anne nereye gideceiğim başka !
A:Kes sesini ! Zaten son zamanlarda değişik değişik yapmadığın hareketleri yapıyorsun çıkar yakında ne olduğu.
S:!

(Evden çıkıp gitmiştim geri. Annem arkamdan bağırdı.)
A:Nereye gel buraya çabuk !

Ertesi gün okula gittiğimde Melih gene Merve'nin yanındaydı onlara görünmeden geçtim. Sonradan Melih mutlu mutlu geldi ;

M:Melih bugün dershanede sınav var ya Merveyle beraber yürüyerek gideceğiz.
S:iyi ya yolda olur belki birşeyler.
M:Olacak ya olacak inanıyorum.

Melihte bizim dershaneydi ama farklı sınıflarda olduğumuz için saatler uymuyordu biz gelirken onlar çıkıyordu bu onun için çok iyi bir haberdi.

O gün Melis’in sınıfının beden eğitimi dersi vardı dar bir eşofman giymişti bizim sınıftaki Ozan da pencereden dışarı bakıyordu yanına gittim ;

S:Kimi kesiyorsun lan ?
(Melis’i göstererek)
O:Oğlum şu kızda bir züt var ne giberim ben bunu !
(Sinirlenmiştim. Hızlıca kafasına vurdum.)
S: Ne diyorsun lan sen.
O:Yavaş lan ne oldu niye bu kadar sert tepki verdin ? Yoksa ?
S:Hayır da…
O:Kes anladım ben. (Gülerek)

Aslında Melih dışında kimsenin öğrenmesini istmiyordum olay böyle olunca sinirlerime hakim olamamıştım bundan dolayı da Ozan öğrenmiş oldu bir noktada iyiydi Melis’in 4 kişilik grubundan bir kızla samimi arkadaştı belki bir fırsat olurdu da tanışırdık diye düşündüm

Ertesi gün sıramda oturuyordum Buse geldi yanıma;

B:Melis var ya benim ilkokul arkadaşım çok sevmezdik birbirimizi eskiden ama küçüklük işte.
S:Öyle mi ? Eskiden de güzel miyidi böyle ?
B:Off Soner! Yeter artık sürekli övüp durma şu kızı.
S:Elimde değil ne yapayım.
B:Herneyse ben buraya ne için geldim biliyor musun?
S:Ne için geldin ?
B:istersen ortam ayarlayabilirim tanışmanız için ?
(Çok heycanlanmıştım.)
S:Nasıl olacak ?
B:Bahçede aynı anda oluruz elbet ben eskilerden girerim konuya birşekilde tanışırsınız.
S:Olabilir ya.
(Çok sevinmiştim yoksa şansım dönüyor muydu ? Herşey güzelleşecek miydi tekrardan ?)

Bunu duyduktan sonra moralim düzelmişti biraz koridora çıktım Melis’i gördüm çantasıylaydı okuldan kaçıyordu heralde.2-3 dakika kapının orda bekledi Halime geldi. Onunla biraz konuştular,tam çıkarken sevgilisi geldi yanına. Sametmiş adı sonradan öğrendim baya kilolu bir çocuktu ama ona rağmen gideri vardı çirkin değildi gene de Melis’e yakıştıramıyordum o çocuğu.
Normal olarak nefret ediyordum Sametten.Ne zaman görsem içimden sövüyordum.
Melisle konuştular biraz en son giderken Melis Samet’I öptü ve gitti.Bir nebzede olsa düzgün olan moralim tekrar bozulmuştu.

Ertesi gün okula gitmek için uyandım, annem hala konuşmuyordu benimle haklıydı kadın o herşeyi yapıyordu benim için ama ben onu sürekli üzüyordum.Bir yandan da kızgındım ona aslında küçükken bir hastalık geçirmişim ben çok terlememem gerekiyordu, çok koşmamam gerekiyordu ilkokuldayken sürekli annem gelirdi okula tam arkadaşlarımla eğlenecekken annemi karşımda görünce hep dizginliyordum kendimi ondan bu yüzden herşeyi içine atan bir çocuk olmuştum büyüyünce.
3.-4. Sınıfta hafiflemişti hastalığımama hala gelirdi okulda onu her gördüğümde delirirdim sürekli tepkimi ona çocukça dile getirirdim ayağına falan basardım. Belkide cidden hala gelmesi gerekiyordu bilemiyorum.
Ailemde abilerimve babam meslek bakımından iyi yerde olunca benimde ders çalışmam gerekiyordu böyle olunca sürekli ders çalışan, içe kapanık, çok konuşmayan, utangaç bir çocuk yapısı çıkmıştı ortaya.
Oysa hastalığı geçirmeden önce ailemin söylediğine gore çok konuşkan, yaramaz,bin bir çocukmuştum.
Bir hastalık geçirmem lise hayatımı bana böyle zehir ediyordu belkide ilerleyen yıllarda da zehir etmeye devam edecekti.Ne zaman utandığım bir olay olsa hastalandığım o gün gelir aklıma ve keşke derim içimden keşke o güne dönsemde rüzgarlı o tepeye çıkıp, koşup terlemeseydim.

Rez alayım belki değerlenir.
edit: okudum trendde bu yazıyorum buraya

Öğle arası olmuştu Ozan yan sınıftaki yakın arkadaşı olan Halime’yle konuşuyordu. Halime kısa-orta arası bir boya sahip,ne güzel ne çirkin sayılabilecek bir tipti aynı zamanda Melis’in en yakın arkadaşlarından biriydi.
Konuşurlarken Melis sınıftan çıktı ve Ozan Melisle tanıştı daha doğrusu onları Halime tanıştırmıştı. Aslında olay bu kadar basitti 2 aydır yapmak için debelendiğim, ordan oraya sürüklendiğim olay bu kadardı işte.
Konuşmaları bitmiş ve Ozan bana bin bin sırıtarak geliyordu. Tanışmaları doğaçlama gelişmişti çocuğun elinde olan birşey değildi hem öyle birşey yapacak karakterde bir çocuk değildi zaten.

O:Melisle tanıştık biz.
S:Gördüm.
O:Sinirlendin mi lan ? Ben birşey yapmadım Halime tanıştırdı bizi.
S:Biliyorum biliyorum sana değil kendime sinirliyim ben.
O:Neden ki ?
S:Bu kadar sevdiğim kızla daha tanışamadım ve tanışmak bu kadar kolay işte.
O:Olur inşallah ya biraz daha uğraş.
S:Daha ne kadar uğraşayım?
O:Uğraşıyorsunda hiç olmayacak yerlerde uğraşıyorsun.
(Haklıyıdı aslında kızın dershanesi önünde nasıl tanışacaktım amk ?)
S:Haklısında diğer türlü de ortam lazım bende yok.
O:O zaman şansına kalmış birşey bu artık.

Okuda 2. Yazılılar başlayacaktı 1 hafta sonra bu sefer ilk yazılılar kadar şanslı olmayacaktım özellikle biyoloji ve kimyada.En iyi derslerim matematik, biyoloji ve kimyaydı.Ama fene çalışmayınca olmuyor işte. Fatihle yan yana otururduk çok iyi anlaşırdık onunla.Çok gülerdi, sınıfı karıştırırdık ama ikimizde çalışkan sayılırdık bundan dolayı hocalara yaramazdan çok sempatik gelirdik tüm hocalar severdi bizi. Yazılılara değilde hocaların sözlü notlarına güveniyordum bu yüzden.
Bir gün sıramda otururken Melis’i düşünüyordum üzgündüm ama. Kızın adı Buseydi.

B:Neyin var ?
S:Birşeyim yok.
B:Seni bilmesek yutturacaksın ha sürekli gülüp eğlenirsin sen normalde.
S:Uykum var biraz ondan.
B:Peki tamam yemiş gibi yapıyorum.

(Sıraya tekrar başımı koyup düşünmeye devam ettim.O sırada Buse Melih’e seslenip neyim olduğunu sormuş o da aşık oldu demiş. Kime diye sorduğunda M ile başlıyor demiş.)

2 ders geçmişti aradan kendime gelmiştim.

B:Kime aşıksın ?
S:Ne aşkı ?
B:Hadi söyle öğrendim işte inkar etme artık.
S:Kimseye değil yok öyle birşey.
(Buseye çok güvenmiyordum etrafa yayabilirdi potansiyeli vardı daha önceden başkasına yapmıştı çünkü.)
B:Melih söyledi kaynak sağlam yani.
(Melih’i bile direk satabilmişti.)
Melih Buseye sert bir bakış attı sonradan güldü ama.
M:Çok zorladı ama ya.
S:…
B:Kesin Melis değil mi ? 11. Sınıflada güzel olupta M ile başlayan doğru düzgün kız yokGerçi o da güzel sayılmaz ama.
(Artık diyecek birşey kalmamıştı,11 olduğunu nerden biliyorsun diyebilirdim ama uzatmak istemedim.)
S:Evet Melis doğru bildin ama bence çok güzel.

Bunlar yazar mı be aq ben bi günde 15 20 part atarım aq
Ki attım da
Primci bunlar aq
Edebi bi gibimde yok
Klagib liseli aşkı
Yok yani salak mısınız aq
Şimdi bu yazıya eksileyen olacak
Oda at kafalının teki olacak
Yazık :/

Dershaneden çıktı ama bir sorun vardı benim olduğum yere dönmüştü olabilecek herşeyi düşünmüştüm ama sadece bir ihtimali unutmuştum eve gitmeme ihtimalini.
Göz göze geldik ve o anda hiçbirşey yapamadım kitlenmiştim kendime geldiğimde sokakta koşuyordum.
Herşeyi daha kötü yaptığımı, Melis’in ondan hoşlandığımı anladığını düşünüyordum artık korkuyordum.
Oysa bu korkulacak birşey değildi cesaretim yoktu belki de bu olayla anlaması daha iyi olacaktı ama o anda bunları düşünemiyordum işte.
Uslanmamıştım ertesi gün gene dershanesinin önüne gittim çok erken çıkıyorlardı dershaneden, korktuğum için çok uzakta bekledim ve onu göremedim.
Sırf kız için sabahın köründe dershanesinin önüne gitmiştim kendi dershanemin başlamasına daha 2-3 saat vardı gene sokaklarda boş boş dolaşmaya başladım alışmıştım artık ama bu sefer kafelerin olduğu sokaklarda dolaşıyordum belki arkadaşlarıyla gitmiştirde denk gelirim diye. Gelmedik ama gelseydik muhtemelen gene heycanlanır kaçardım ordan.

Bu şarkı eşliğinde devam etmenizi öneririm; https://www.youtube.com/watch?v=r-DgkPS9Ids

Okula vardım daha ders başlamamıştı tam Melis’in sınıfının önünden geçiyordum ki Murat çıktı;

M:Soner.
S:Günaydın kanka.
M:Günaydın dün bir kupon tuturmuşum varya …
(Gene iddaa konuşmaya başlamıştı dinlemiyordum, ondan gözlerimi kaçırarak sınıfı süzüyordum içerde Melis yoktu nerde bu kız diye düşündüm tam o anda büyüleyici bir koku geldi burnuma kafamı döndürdüğümde kokusundan daha büyüleyici olan Melis’in kendisini görmüştüm gene kitlenmiş kalmıştım)

M:Bugün gidip bir kupon daha yapacağım işte.
S:iyi tutturmuşsun işte güzel.Ders başladı görüşürüz.
M: (Bozulmuştu biraz) Görüşürüz.

Sırama geçtim oturdum dersin 10-15. Dakikasında dersten herzamanki gibi koptum Melis’I düşünmeye başladım bu işin sonunu düşünüyordum acaba en sonunda ne olacaktı ?
Tenefüste kantine gittim kantin bomboştu,1 dakika geçmeden Melis Halimeyle birlikte içeri girdi.Kantinin televizyonunda Duman’ın bir şarkısı çalıyordu.4 dakika boyunca televizyon karşısında dikildi ve şarkıyı dinledi.Sonradan öğrendim ki Duman’ın çok fena hayranıymış.Şehire ne zaman gelse kaçırmadan gidiyormuş.Elime bir tanışma konusu daha geçmişti ama tabiki ben bunu değerlendiremeyecektim.

Takmamıştım hızlı adımlarla çıktım mahalleden, biranda annemin söylediklerini düşünmeye başladım sinirlenmeyi bilmeyen ben en ufak birşeyde sinir krizi geçiriyordum artık. Dershaneye devamsızlık yapmayan ben 2. Dönem 37 derse girmemiştim. Kendimi sorgulamaya başladım ben ne yapıyordum bir kız için değer miydi bütün bunlar ? Cevabını vermem uzun sürmedi evet değerdi, konu Melis ise herşeyi yapardım.
Etrafıma baktığımda Melis’in evinin oraya gelmiştim. istemsizce yürüdüğüm yollar beni Melis’in evine getirmişti belkide sakinleşmek için gelmiştim biraz, huzuru bulmak için.
Yanımda hiçbir zaman olmadı ama ruhu hep benimleydi sanki onu düşündükçe sakinleşiyordum. Park gibi bir yerde oturdum zaman öldürdüm biraz sonar kalkıp eve gittim.
Annem kapıyı açtı doğal olarak sinirliydi hiç birşey demedi içeri girdi .Bakışlarıyla yapmıştı yapacağını.
Yatağıma uzandım telefondan Melis’in fotografını açtım hayal kurarak uyudum. Gerçekte yaşayamadığım şeyleri beynimin derinliklerinde yaşıyordum hem de tüm ruhumla.

Son ders Melih gene Merveyle konuşuyordu dışarda gülüyordu çok mutlu görünüyordu.O an da tüm herkesten ve herşeyden nefret ediyorum dünyaya, hayatıma herşeye sövüyordum. Belkide bu yüzden kimsenin mutlu olmasını istemiyorum.
Melih Merveyle konuşmasını bitirip geldi yanıma;

S:Melih sana birşey söyleyeceğim.
M: (Gülerek) Söyle kardeşim.
S:Daha fazla ilerlemeden söylemek istedim sen Merveden çok mu hoşlanıyorsun ?
M:Evet neden ? (Ciddileşmişti)
S:Biz Merveyle dershane çıkışı yürüyorduk aralık gibiydi. Sokaktaki dükkanların birinden bir çocuk çıktı ve Merveye sarıldı öptü sarmaş dolaş yürüdüler yolda.
(Şok olmuştu gülen yüzü kaybolmuş yerine üzgün bir ifade almıştı hiçbirşey söylemedi yanımdan ayrıldı.)

Bir müddet geçtikten sonra yaptığım şeyi düşündüm neden bozmuştum onun mutluluğunu, hangi kafayla neden yapmıştım bilmiyorum insanları kıramayan ben nasıl bu kadar kolay kırmaya başlamıştım ?
Ama iyi olmuştu sanki bunu en baştan bilmesi onun için iyi olurdu daha fazla umutlanmadan kesmiştim önünü belkide sonu benim gibi olacaktı.

Okuyan yok aq fukarasi