98'li bi kardeşinizim. Çocukluğumdan beri ara ara, lise bittiğinden beri ise hep çalıştım. Bu garsonluk-komilik denen mesleğin dıbına koyayım. Müşterisi ile ayrı, garsonu ile ayrı uğraş. Müdür ve patronu ile hergün boss fight at. Hepsinin allah belasını versin. huur çocukları yaşamdan soğuttular beni. Beyler varsa bu sektörde çalışan diyeceğim o altınızdakini ezmeyin, halini hatrını,bi isteği, eksiği var mı sorun. Çalışmıyorsanız da gittiğiniz kafe-restaurant ta size hizmet eden o önlüklü çocuklara kötü muamele yapmayın. Dükkanı ayakta tutan komidir. Bütün işi ve pisliği yaparlar. Hergün eve gitmeyi dört gözle beklerler, çünkü ebeleri gibilmiştir gün boyu. Bi;'Kardeşim kolay gelsin.-Nasılsın kardeşim?' demeyi çok görmeyin. 1 saat önce işten ayrıldım, moralim çok bozuk. Anlatmak isteğim çok şey var. içime atmaktan yoruldum artık.

98 li nesile çok kıydılar kendimden bilirim

boyle seylerle karşılaşa karşılaşa yüzsüz olmayi ogreniyosun duygusallıga kapilmiyosun. hayat büyütür diyolar ya aynen bu iste buyuyosun çocukluk kalmiyor

Giyim yerinde çalış olum garsonluk zor iş