/i/Devlet

  1. 1.
    +92 -137
    2. Dünya savaşı ortasında Alman'lar balkanları işgal ederken, Macaris'ın ardından sıra Türkiye'ye gelmişti.

    Dönemin ordu komutanı Hans.R. Shmunher, Türkiye'nin stratejik olarak önemli bi konuma sahip olduğunu bildiğinden Acilen işgal edilmesi gerektiğini Hitler'e bildirmiştir. Ancak Hitler bu teklifi kabul etmemiştir. Hitler'in bu teklifi geri çevirmesi Komutan'ı şaşırtmıştır. Komutan derhal ordugahtan ayrılıp Almanya'ya Hitler'in yanına gider. Tarihçi Friedrich Schiller'ın Karanlık savaşlar adlı kitabında bu görüşme birebir belgeleriyle birlikte aktarılmıştır. Oda da bulunan genrallerden Karl Wittfogel anlatımıyla, işte o görüşme esnasında yaşananlar;

    Komutan odaya girdiğinde Hitler küçük kız'ı ile ilgileniyordu. Hitler komutanı görünce Kız'ının poposuna hafif dokunarak dışarı gönderdi. Oda'da 4 general, ben, Hitler ve Komutan vardı. Komutan Shmunher, Hitler'e Türkiye işgaline neden karşı çıktığını sorunca Hitler odadakilere eliyle masayı işaret etti. Herkes masaya oturdu. Yüzü solgundu, tedirgin bir ceylan gibiydi. Kendine has yırtıcı konuşması yoktu o esnada, korkuyordu bişeylerden.

    Derin bi nefes çekip konuştu. ''Türkler biz Almanlardan bile daha üstündür. Tarihleri şan ve şöhretle doludur. Bir Alman 10 ingizlize bedel ise 1 Türk 10 Almana bedeldir. Onlar asla yok edilemez ve yenilmezler. Tüm dünya'yı zerre korkum olmadan karşıma aldım fakat Türkleri karşıma alacak kadar salak ve cesur değilim. Eğer onlarla bi savaşa girişirsek bu sonumuz olur. Sakın böyle asdjaskdashda ahaha amk malları sizi, inandınız mı lan böyle birşeye. Gözleri dolu dolu okuyanlar olmuştur. Ben sizin körü körüne yaptığınız miliyetçiliğin amk. Taş üstüne taş koymazsınız ama en üstün ırkta sizlersinizdir dimi?.''

    Şunu bozmasaydım hemen inanıcaktınız lan. Zerre araştırma zahmetine bile girmeyeceksitiniz.

    EDiT: Buralar hep bu hikayeleri araştırmadan inanan veletlerle dolu. Hep tiki çocuklara itafen bu gençlikten bi gib olmaz diyen mal çocuklarda bunlar işte. Bana kalsa itlaf ederdim. Hiçte acımazdım.
    ···