Bune amk kör oldum

Herkes mi yazar oldu amk

Öncelikle bunu bizimle paylaştığın için teşekkürler. Cidden çok kaliteli ve mükemmel bir yazar olduğunuz görüşündeyim. Çok bilgili olduğunuz ve okumayı sevdiğiniz aynı zamanda okuduklarınızı millete öğretmeyi çok sevdiğiniz ortada. Sayenizde yeni bilgiler edindim ve aynı zamanda oldukça keyifli, güzel ve hayatan zevk veren bir vakit geçirdim. Kısacası okurken zevk aldım ve düşündüm. Gerek Steinbeck'in canlı betimlemeleri gerek Dostoyevski'nin depresif havası kaleminizde mevcut. Cem yılmazı andıran mizah gücünüzü ve ilber Ortaylı'yı andıran bilgi hazinenizi de göz ardı etmemek gerekir tabiki. Kendimden geçmişken tüm bunları bir kenara atıp gerçek hayata dönmek çok zor oldu. ileride yazacağınız yazıları merakla bekler ananızın da dıbına koyar, böyle yazıyı da giberim bu ne lan tersten gibilmiş huur çocuğu

Babamın ani ölümü ailemizi derinden sarsmıştı , hayat artık eskisi gibi devam etmiyordu , kısacası önceki kavuştuğumuz düzen artık tamamen değişmişti , abim evin en büyüğü olarak tüm yükü omuzlarına almış düzeni sağlamaya çalışıyor , annem herkes için üzücü olan bu olayı hala atlatamamış içine kapanık bir şekilde hayatına devam ediyordu. Kahvaltı saatimiz bile değişmişti , artık beni gür sesiyle uyandıran bir adam yoktu . Eski düzen hoşuma gitmiyor sürekli şikayet ediyordum , şimdi ki düzen ise biraz daha rahattı . Ve benim tek görevim vardı üniversitemi bitirip hayata tam anlamıyla atılmak abimin bir yükünü eksiltmekti . Arkadaşım olduğunu düşündüğüm insanlar bana teker teker gelip üzgün olduklarını dile getiriyor başsağlığı diliyorlardı . Hepsine teşekkür ederek aynı cevabı veriyor okulun uzun koridorunda yürümeye devam ediyordum . Beni teselli etmeye çalışanları izlemek için arkamı döndüğümde gördüğüm manzara gerçekten insanların gerçek yüzüydü. Bana gelip üzgün olduklarını söyledikten sonra normal hayatlarına devam edip gülüp eğlenmeye başlamışlardı bile . insanlar kendileri için bir çıkar olmadığı sürece asla başkası için üzülmüyor , başkası için sevinmiyordu . Evet bende bir insanım benim cinsim insan ama karakterim insan değil .

Sıradan bir okul olarak geçen zamanı her zaman değersiz bulur ve uyumamak için sürekli sigara içerdim. Sonunda bir kaç makale yazıp hepsi birbirinin adamı olan profesörlerin egosundan kurtulup evime doğru yola koyulmuştum . Biran önce eve gidip ayakkabımın içinde sıcaktan eriyen ayaklarımı çoraptan çıkarıp özgürlüğüne kavuşması için can atıyordum . Apartmanın kapısını aralayınca hedefe doğru attığım adımlar daha da değerlenmişti . Yoluma şu ana kadar bir engel çıkmamış güzel yol alıyordum, ta ki alt komşumuz kimse tarafından sevilmeyen apartmanda ki herkesin bunak diye seslendiği Ahmet amcayla karşımda görene dek . Ahmet amca hayatını evinde yalnızca tüyleri yandığı için kesilmiş çirkin bir köpekle yaşayarak , emekli maaşıyla geçinerek , doğanın ona bahşettiği son günün gelmesini bekleyerek geçiyordu . Apartmanda ben hariç kimse onun evine girmez onun sohbetlerini dinlemezdi .

Devam et hacı

Devam et hacı

Devam et hacı

Devam et hacı

Devam et hacı

Biraz çatallı biraz kısık sesiyle aslan oğlum gel sana bir kahve katıyım yorulmuşsundur dedi. Aslında bir kahve içmek çokta güzel olurdu , ama aşağıdan ayaklarım git ve yatağına yat diye sesleniyordu . Ahmet amcaya ne kadar işim var desem de bana o kahveyi zorla içireceğini düşündüm ve tamam cevabını verdim . içeriye girdiğimde etrafta gezinen çirkin köpek hemen yanıma gelip bana kuyruk sallamaya başladı . Onu umursamadan iki kişilik kırmızı kanepeye oturarak Ahmet amcanın kahvemi getirmesini bekledim . Köpek tekrardan yanıma gelerek kanepeye çıktı , işte o zaman sinirlendim ve onu ittirdim , bundan pek hoşnut olmamış gibi durdu ve boynu bükük şekilde odayı terk etti . Açıkçası hiç umurumda değildi kardeşlerim hemde hiç , kafamda sadece o kahveyi içmek vardı onun kokusunu almak ve biraz da olsa gevşemek .

Bilmem allah bilir

Ahmet amca sonunda odaya giriş yaptı ve beni kafamdaki düşüncelerle baş başa kalmaktan kurtardı.
Ahmet amca:
-Babanın ölümüne gerçekten üzüldüm evladım başın sağ olsun.
Sohbetini sevdiğim bir insan için gerçekten kötü bir başlangıçtı ona da sıradan teşekkürler cevabımı vererek kahvemden bir yudum aldım . Sütünün ayarını gerçekten çok iyi ayarlamıştı , yaşlı ve titrek elleri sebebiyle alttaki tabağa dökmüş olsa da gerçekten güzel kahve yapıyordu.
-biliyor musun evlat eşim öldüğünde senin gibi bir hale bürünmüştüm sıradan olan hayatıma sıradan bir şekilde devam etmiş ve umursamamıştım insanlar bunun kötü bir şey olduğunu düşündüler ve yaşlılığıma dayanarak bana bunak lakabını taktılar , bilirsin evlat sana değer veririm daha genç yaşında bu tür bir lakap takılması hayatını hiç de hoş bir anlamda etkilemez.
Bu sözleri gerçekten canımı çok sıkmıştı gündemde olan tek şey babamın ölümüydü , babam sıradan bir insandı sıradan olması önemli değildi sonuçta sadece insandı ve ölecekti insanlar neden bu yönden bakamıyor olaylara , bir an önce kahvemi bitirip bu evden çıkmak istiyordum.

Ahmet amca benim cevap vermemi beklemeden art arda cümlelerini sıralıyor ve beni gerçekten sinirlendiriyordu . Odanın tek penceresinden gözüme doğru gelen güneş ışığı sevmediğim sözlerle birleşince bir an kendimi kaybedip aklıma sadece cebimde ki bıçağı çıkartıp sallamak geldi. Salladım durmadan, hiçbir şey hissetmeden nefesim kesilene kadar salladım , beni kendime getiren şey o çirkin köpeğin acı bir çığlık şeklinde durmadan havlaması oldu . O zaman durumun farkına vararak ayakta sadece dikili kaldım.
Ne kadar zaman geçti gerçekten hiçbir fikrim yok . Uzun bir süredir ayakta durduğumun farkına bacaklarımın ağrıdığını hissettiğim an anladım . Önümde apartmanın kimsesiz bunak lakaplı insanı Ahmet amca cansız ve kanlı bedeniyle duruyordu . Hiçbir şey hissetmiyordum , düşüncelerim tamamen durmuş ne yapmam gerektiğini bilmiyordum vicdan azabı denilen kavram benim için geçerli değildi bunu biliyor ve bunu bildikçe daha da terliyor kan sıçramış elimle alnımı siliyordum...

Yalan hikaye ise okumuycam

Aklıma ilk gelen şeyi yapmak zorundaydım, evin kapılarını kapatarak kendi evime doğru üst kata çıkmaya başladım .Eve girer girmez kendimi duşa atarak elbiselerimi çıkardım ve yıkanmaya başladım . Farkındayım ki istediğiniz kadar su getirin beni bu durumdan temizleyemez bunu bilmek bile bana bir şey hissettirmiyordu kendime karşı verdiğim bu mücadele de kazanan hep düşüncelerim oluyordu .Önceden az da olsa annemi umursuyordum şimdi sadece kendi derdime düşmüştüm ne olacağını bilmiyor ve artık düşünüp durmaktan bıkmıştım . Duştan çıkıp temiz elbiseler giydim ve kendimi dışarı attım , eve döneceğim zaman neler olacağını herkes kestirebilir kardeşlerim bu yüzden kodese girmeden önce merak ettiğim bir duyguyu tatmak istiyordum.

Reserved

Sakin bir şekil de kaldırımlardan yürüyerek fahişe bulundurduğunu bildiğim barlardan birinin kapısından içeri girdim . Bir bardak bira söyledim ve barmenin kanına girmek için onunla sohbet etmeye kalkıştım .Hayatta en beceriksiz olduğum şeydi 2. bir şahısla sohbet etmek ama insan artık elindeki her şeyi kaybedeceğini anladığı zaman tüm kozlarını kullanabiliyor. Barmene bir kadın ihtiyacım olduğunu söyledim ve bana belirli bir miktar karşılığında yardım edebileceğini söyledi , beklediğim şey de tam olarak buydu kardeşlerim . Babamın ölümüne değinirken bahsettiğim çıkarcılık şimdide bir kadın olayında karşıma çıktı . Barmene istediği parayı verdim ve beni içerisi sadece elektrikli soba sayesinde aydınlanan sıcak bir odaya katıp sabırsızlanmadan biraz beklememi söyledi. Yerime oturarak karşıma gelecek partnerimi hayal etmeye başladım . Hayal kurmak her zaman güzeldir kardeşlerim , tek kötü yanı hayatın bize beklentilerimizi vermediği zamandır. Tamda öyle bir duruma düşmüştüm . Evet kardeşlerim karşımda ilk ciks deneyimimi yaşayacağım kadın ve hayallerimin çok altında bir kadın . Zamanımın olmadığını düşünerek hemen işe koyulmak istiyordum . Aldığım haz gerçekten güzeldi vücudumun uçtuğunu ve kendimi tanrı gibi hissetmeye başlamıştım , bedenime ilk defa bu kadar egemen olmuş hafif bir titremeyle artık gerçekten vücudumu hissetmediğimi düşündüm . Kendimi yorgun hissettim ve partnerimin yanına uzandım.
partner:
- ilk defa senin kadar duygusuz sevişen birisini gördüm bunu nasıl başarıyorsun ?
ben:
-bunun ilk ve son olduğunu bilmen yeterli.

BEYLER BU GECELiK BENDEN BU KADAR OKUYAN HERKESiN GÖZLERiNE SAĞLIK HiKAYEYi DAHA DEVAM ETTiRECEĞiM MERAK ETMEYiN .