hirsizlik için girdiğim evde 3 ay yaşadım

hadi yaz panpa güzel bi pgibopata benziyon

amk ziya bile senden ölçülü atıyordu

kısaysa dinlerim

Reserved

reserved

kahkaha attım bin seri

Rezervied

Reserved

reserved

reserved

reserved

lan amcik yazsana oglum

okuldan geldim devam ediyorum beyler.
2. allah'tan horlama gibi bir huyum yoktur. gece tualetim geldiginde de ice tea şişesine yapacaktim. tek ihtiyacım olan o odaya girilmemesiydi ki , pek imkan yoktu. hiç ziyaret etmiyorlardi zaten. ama ben her saat başı uyanıyor ya da uyuyamıyordum. o kadar heyecanlıydım ki. aklıma gelen soruların içinden sorular, cevaplarin içinden cevaplar çıktıkça kendimi yaşlı biri gibi hissediyordum. saat yine 4-5i gösterirken birileri geldi. yine kadın bir erkekle konusuyordu. ama tam anlayamıyordum. para hakkında konustukları kesindi. ama dedim ya. beynim o kadar çok çalışıyordu ki. bazen yemek yemeyi, tualete gitmeyi, ihtiyaçlarımı unutuyordum. bütün odağım o cd'ler ve para üzerineydi

adam asalak canlı beyler

yine mutfakta oldukları için sesleri gelmiyordu. eve o kadar kişi gelip gidiyor, nerdeyse hiçbirini duyamıyordum. kim olduklarını dahi bilmiyordum. belki ünlü kişilerdi gelenler. çünkü yüksek meblalardan bahsediliyordu hep. kim her ay o kadar para verebilirdi? yıllık bile o parayı veremeyecek insanlarla dolu iken etrafımız. bir an once evden gitmeleri gerekiyordu ki ben de gidebileyim. ama bir yandan da burda olmak güzeldi. sınırsız yiyecek içecek. hem de para ödemeden. tek sorun kıyafet ve banyoydu. aslında hiç bakmamıştım yatak odalarına. kesin bir sürü temiz ve kullanmadıkları kıyafetleri vardi. vücudumu da bulabilecegim ıslak mendil gibi bir şeyle silebilir, elimi ve yüzümü yıkayabilirdim. çok iyi degil ama pratikti çözüm. tüm bunları düşünürken sesler geliyordu. hademe evden ayrılıyordu. nefret etmiştim kadından.

reserve

pazartesi, salı çarşamba aksamlari iş de vardi. kredi kartı odemesi de yapmam gerekiyordu. işlerim vardi dışarda. saat ilerlemesine rağmen tek bir çıt yoktu. belki de sevişiyorlardı. ya da kendi ferrelarini çekiyorlardi. fantezi sonuçta. bilemezdim ne yaptıklarını. o sırada kapıya birinin vurdugunu duydum. okuldaki hademe.. evli barklı kadın. pazar pazar beni gammazlamaya mı geldin be kadın ? diye düşündüm ki. hiç de oyle degilmiş. kusura bakmayın gecen günkü olay için falan dedi. sanırım tatlı ya da börek falan getirmiş. teşekkür ettiklerini duydum.tam salak bu kadın. evi kim bilir nerde. buraya kadar gelmiş. yanlis yaptigini anladı demekki o gün. güya yardım edecekti bana. hirsiz birine yardım etmek ne kadar doğru gerçi..

evde 2 gece kalmıştım,ve her gece eve birileri gelip, parayla ilgili bir şeyler konuşup gidiyorlardi. acaba evdeki o cd'lerle bu kişilerin alakası var miydi? devamlı sorular geliyor aklıma, çünkü elim kolum her yerim bagli bir şekilde, sadece içinde bigiblet, sırt çantam ve yiyecek-içecek olan bir odada kalıyordum. eğer ailem benim böyle bir şey yaptigimi öğrenirse ne yapardi? ya da herhangi biri.. utanç verici bir şekilde yaşıyordum. yaşamaya çalışıyordum ama yaşamayi hak etmiyordum.. eger bir gece daha kalırsam bu evde kesinlikle intihar edecegimi düşünüyordum

anlat anlat heyeccanlı oluyo

ben konuşmalar devam ederken nerdeyse ogle saatlerine kadar uyuya kalmışım. oyle bir yerde uyuyorum ki, camın altında ,biraz ileri hareket edersem eski kız arkadaşımla göz göze gelmem içten bile değildi. kıvrılmıştım. dizlerim karnıma doğru. sanki acı çekiyor gibi. vücudum degil, ama beynim çekiyordu. çok fazla düşünmeyecektim. 3 gün oldu ve evden çıkamamıştım. ertesi gün okulum vardi. ne yapıp edip evden kurtulmam gerekirdi. kurtulmadan once de ihtiyacım olan seyleri almam gerekirdi. bunca çileyi boşa mı çekmiştim? ömrümden 10 yıl gitmişti. bir sonraki evden çıkışlarında bir yol bulup evden çıkacaktim. her ne pahasına olursa olsun.