hikayeyi dinlermsnz hayatmın hatası mı değilmi

teşekkür ederim hepinize.
@310 ben asıl olayı anlatmak istediğimden yan olayları kısaca anlatmışım sanırım kendim okuyunca farkettim teşekkür ederim.

çok üzüldüm amk.ne kadar adaletsiz bir dünyada yaşiyoruz.
daha çok gencsin önünde cok uzun yıllar var.50 li 60 lı yaşlarınıda dusun derim ben yalnız tek başına koca bir omur geçmez.

ağladım lan çok üzüldüm

ağlattın bin amk senin

hikayene öğlene doğru başlayıp az önce okumayı bitirdim.
hikayeni biraz eleştiricem müsaden varsa.bak güzel kardeşim canı gönülden samimi bir üslupla yazdığını düşünüyorum. fakat bazı yerlerde örneğin: hastanede iken yüzükleri taktıntan sonra bir anda kemoterapinin sonuç verdiğinden bahsetmen şüpheci yaklaşmama neden oldu. aynı şekilde başka bir durum ise annenin ziyarete geldiğini söylemen gereken yerde değilde araya sıkıştırman ve tatilden dönüşte musa abinin evleniceğini araya eklemen şüpheci tutumumu biraz daha körükledi. sanki senaryoya sonradan eklenmiş sahneler gibi.
evet bunlar sadece eleştirmek istediğim kısımlardı.
eminim geçirdiğin zor günlerin etkisi hikayeni anlatış biçimine bu şekilde yansımıştır.
duygusal olmayıp katı biri olmama rağmen gözlerim dolarak okudum ve çok üzülerek kendimi senin yerine koydum bir an, ben olsam ne yapardım bilemiyorum. başın sağ olsun kardeşim.
bunu söylemem zoruna gidebilir ama hayat devam ediyor. elifi başka bir bedende tekrar tanıyabilirsin. kendini dünyadan koparma...

kuponunu ver oç hikaye bitti.

sorum şu;
napmalıyım ben. geri kalan yıllarımda napmalıyım. az çok okuyanlar bişeyler söylerse sevinirim. zor durumda olmasam istemem zaten. teşekkür ederim.

ailesini soranlar oldu. annesi babası kaldığı yerden devam ediyolar yaşama. çok üzüldüler çok acı çektiler, yaşamaya çalışıyorlar. musa abinin eşi fatma abla da hamile. kızları olursa adını elif koymayı düşünüyorlarmış. annesi babasıyla hiç görüşmedim elifin ama pazar günleri gittiğimde ayda yılda bir musa abiyi ziyaret ediyorum

beyler, ben elifimden sonra kimseye o gözle bakmadım hiç kimseye. düşüncesi bile tiksindiriyor beni. hiçkimseyle ilişki yaşamak istemiyorum. hiçkimseye o gözle bakmak dahi istemiyorum. hayatım boyunca elifin hayaliyle yalnız başıma yaşamak istiyorum. ama annem arkadaşlarım katılmıyorlar bana. daha yaşın genç, daha neler yaşıycaksın diyorlar ama yaşadıklarımın ne olduğundan hiçbiri haberdar değil. sevgilim yok, ve olmasını da istemiyorum. elif olmadıkça yuva sahibi olmak da evlenmek de çocuk falan da istemiyorum. sizce ne kadar doğru bu sizin de fikrinizi almak istiyorum. ben elifi çok sevdim hala da seviyorum. anladım ki onu sevmem için bedenine ihtiyacım yokmuş. onla geçirdiğimiz günlerdeki elifi ben hala kalbimde anılarımad yaşatıp seviyorum.

hayatım bu hale geldi işte anlatıcak bişey yok. alkol zaten kullanıyordum sigaraya başladım elifin vefatından sonra. sürünüyorum anlayacağınız. bu halde düzgün kararlar veremiycegimi de biliyorum o yüzden kardeşim gibi gördüğüm sizlerden yardım almak istedim. eğer sizi de kendi dertlerimle kararttıysam çok özür dilerim ayrıca. fikrinizi almak istediğim konular var.

ne danışcaktın panpam ?

Film gibi amk :S

@300 bitti panpa hikaye :C

gözlerim doldu panpa tüylerim diken diken oldu devam et :(

yaşadıklarım bunlar. kiminiz inandınız kiminiz inanmadınız ama okduugnuz için hepinize teşekkür ederim gerçekten. elifi kaybettikten sonra hiçbişey aynı olmadı. memlekete uşağa taşındım. hala da ordayım. nişan yüzüğünü bana verdiler elifin. saklıyorum hala ikimizinkini de. pgibolojik destek aldım hala alıyorum. manik depresif teşhisi koydular. sürekli kullandığım 3 anti-depresanım var. yalnız kalamıyorum her yalnız kaldığımda ağlıyorum aralıksız. mavi gözlü insanlara bakamıyorum artık gözlerine. fobi oldu sanırım. her pazar sabahı 4.30 otobüsüyle izmire gidip elifi ziyaret ediyorum. giderken de dankekle kola zütürüyorum her pazar sabahı kahvaltımı onunla yapıyorum kabri başında. kirlenmişse temizliyorum otu çöpü alıyorum etrafındaki üstündeki konuşuyorum onla. suluyorum toprağını. bazen gözyaşımla bazen aldığım suyla. yaşım 23 ama sanki 40 yıl yaşamışım gibi geliyor.

son partı şimdi okudum çok kötü bişey lan dıbına çakim

ha gibtir lan ağlıcam da zor tutuyom kendimi dıbına çakim eğer bu gerçekse ve o kızı unutup başkasıyla sevgili olduysan evine gelir 35 kişiye gibtiririm sırayla bütün gece seni

tutunamadık. kaybettik savaşı. o kadar inanılmaz o kadar yalan geldi ki elifi kaybettiğimiz. olamazdı gerçek olamazdı. şakaydı. elif hala uyuyodu orda. uyuycak uyuycak en sonunda uyanıcaktı mavi gözleriyle bana bakıcaktı. kaderin önüne geçilmeyeceğini anladım. okulun ikinci haftası o koridordan dönmesem çarpışmasam elifimle bu anları hiç yaşamıycaktım belki. ama çarpıştım o mavi gözleri gördüm. kaderimmiş. benim de kaderim buymuş. elifimle el ele verdik kadere karşı koyduk bi defa. kazandık da. ama olmadı yine geldi yine almaya çalıştı elifimi benden. bu sefer başardı. o gece hiç kıpırdayamadım ne eve gittim ne başka yere. orda oturdum ağladım öyle. elifle geçirdiğim her anı teker teker tekrar ettim içimden. görmek istedim almadılra içeri. torbanın içinde odadan çıkarılışına şahit oldum. ne torbası oldugunu anlamışsınızdır. o kelimeyi söylemek istemiyorum. zütürdüler. son kez torbanın içinde de olsa o şekilde görebildim onu. o gecenin iki gün sonrası öğle namazında toprağa verdik. berbere saç sakal traş oldum. siyah takımları giydim en ön safda yer tuttum. tabutunun önünde. allah hiçbirinize yaşatmasın böyle şeyler. hep tvden görürsünüz siyah gözlüklerle beklerler, cenaze namazı kılarlar. sadece tvde kalsın onlar sizin için. hiçbiriniz yaşamayın. beni en son böyle takımlı saçsız sakalsız nişan günümüz görmüştü. nasıl da gülmüştü. cenaze günü kalkmadı da gülmedi de. o gülmedikçe ben ağladım. ağladıkça daha da ağladım. annesi teyzeleri ağıtlar yaktılar. üç defa helal olsun diye bağırdım. tabutu omuzlayanlardan biri oldum. önden babasıyla abisi. arkasından amcasıyla ben. toprak atamadım üstüne. yapamadım. yap dediler yapamadım. defnettik elifimi. fotoğrafına baktım büyük çerçevedeki. mavi gözleriyle bakıyodu sevenlerine. gitti işte elif. bana en son söylediği kelime tamamdı. mavi gözleriyle içine içine bakarak söylemişti gözlerimin. artık bakamıycak hiç kimseye öyle. tutamıycam elinden gezemiycem onunla. evlenemiycez, oğlumuz olmıycak. adını rüzgar koyamıycaz. bi rüzgar alıp zütürdü hayallerimizi. adını biliyorum artık o rüzgarın. ölüm rüzgarı aldı elifimi benden. uçurdu gitti. mekanın cennet olsun elifim.

yaz hadi amk bekliyom

panpa basın sagolsun =(