hikayeyi dinlermsnz hayatmın hatası mı değilmi

ksuura bakmayın geldim beyler. devam ediyorum dinleyenler varsa?

tamam diyebildim sadece. tamam aşkım söz veriyorum dedim. bakıştık öyle bir süre sonra içeri musa abi girdi babasıyla. ben gideyim artık iyi geceler dedim. son bi bakış attım mavi gözlüme sonra dışarı çıktım. eve gittim anneme herşeyi anlattım. buruk bi sevinç vardı üstümde. anneme dışarı çıkıcam dedim arkadaşta kalıcağımı söyledim. bi arkımı aradım dışarı çıkalım dedim marketten aldık 6lı efesleri efkar dağıtmaya çalıştık. ben anlattım o dinledi. dert bende acı bende hüzün bendeydi. elimde biram aklımda mavi gözlüm yıldızlara baka baka sabahı ettik. sabah olunca bi hastaneye uğramaya karar verdim. hem elifimi görmüş olurdum hem de biraz olsun yürüyüş olur diye. gittim yanına elifimin elimden geldiğince mutlu olmaya çalışıyordum. nasılmış bugün benim nişanlım diye daldım içeri. oda boş sanıyodum amk bi baktım babası var içerde. zütüm başım ayrı oynadı o durumda. babası ben bi sigara içeyim diye dışarı çıktı. çıkarken de bi bakış attı bana. o gidince sorumu tekrar ettim. elif iyiyim sen nasılsın kdv'm dedi. mutluyum dedim yalan söyledim. yalan söyleme dedi. yalan değil ki dedim. bal gibi yalan işte dedi somurtmaya başladı yine. noldu sana bugün mavi gözlüm dedim. kemoterapi hiçbi işe yaramıyo dedi. saçmalama iyi olucaksın sen daha ne günlerimiz var beni bırakıp nereye böyle dedim. bilmiyorum dedi. sonra arkasını döndü.

elif dedim ses vermedi elif dedim yine ses vermedi. yatağın diğer tarafına geçtim. ağlamaya başlamıştı. ama elifim canım benim nolur bak iyileşiceksin ki. söz veriyorum sana bak. daha çok çok çok çok mutlu günlerimiz olucak. seninle benim. hem sen nişanlını yalnız bırakıp gitmek mi derdindesin. lütfen mavi gözlerine kurban olduğum yapma böyle. dedim.
tamam dedi sadece. ben biraz yalnız kalmak istiyorum dedi. tamam canım sen nasıl istersen dedim çıktım odadan. aslında biraz sinirlenmiştim, ama kıyamıyordum biriciğime onun mavi gözlerine, şimdi olmayan siyah saçlarına. normalde çıkmazdım da o odadan o lafı söylemesiyle, sırf sinirlendiğimi anlamasın diye hızlıca çıktım. akşama kadar mal gibi gezindim etrafta, okula yine gitmemiştim. annem de yükleniyodu ordan okul okul diye. iyice sinirlerim bozuluyodu son günlerde.

gittim eve vurdum kafayı mal gibi uyuyamadan yattım öyle. saatler dakikalar saniyeler geçmek bilmiyordu. mutlu olmasını o kadar istiyordum ki o kadar çok istiyordum ki. mavi gözlerinden yaşlar akmamalıydı, eskisi gibi parlamalıydı yine ışıl ışıl. nasıl nasıl nasıl. saatlerce bunu düşündüm yattığım yerden. artık durduk yere ağlıyordum ara sıra. sinirlerim iyice bozulmuştu. düşünsenize, hayatınızdaki en değerli kişi, aşık oldugunuz, her türlü güzel duyguyu yaşadığınız, yaşattığınız insan ölümle yaşam arasındaki ince çizgide yürüyor. üstelik bu güne kadar kemoterapiye de cevap vermemiş. yattığım yerde uyuyakalmışım. gece 03:22 de telefonun çalmasıyla uyandım. arayan musa abiydi. o an anladım anasını satıyim elifime bişeyler oldugunu. elimin titremesinden zor açtım telefonu. musa abi "hastaneye gel çabuk kdv" dedi. sonra telefonu kapattı.

gecenin o saatinde otobüs de yok. nası giyindim nasıl çıktım evin önüne hiç hatırlamıyorum ama hastaneye kadar hiç durmadan koştum. ben öyle çok sportif kondisyonlu biri değilim ama artık nasıl olduysa hiç durmadan en az 15 dakika koştum. vardığımda saat 03:40tı. hemen 402 ye koştum orda yoktu kimse. sonra hemen görevli hemşireye hasta adını soyadını söyledim. hala hemşirenin adını soyadını hatırlıyorum yaka kartında yazan. kadın bana yoğun bakım bölümünü tarif edince benim aklım gitti zaten tekrar köpek gibi koşmaya başladım. hastanenin diğer ucunda zaten yoğun bakım bölümü. hemşirenin dediği yere varınca musa abiyle annesini gördüm elifimin. musa abi duvara yaslanmış duruyor, annesi de hüngür hüngür aglıyordu koridordaki oturma yerinde. musa abi noldu dedim direk. elifi yoğun bakıma aldılar kemoterapi yüzünden bağışıklık sistemi zayıflamış organlar görevlerini tam yerine getiremiyormuş dedi. ben görebilirmiyim nerde elif dedim. kismeyi almıyolar şurdaki camdan bak istersen dedi. korka korka cama doğru yaklaştım ve baktım.

beyler sorularınızı özelden değil de burdan sorarsanız sevinirim.

beyler cama eğildim ve elifimi gördüm ama allah kimseye böyle bir durum böyle bir an nasip etmez inşallah. onu o şekilde makinalara bağlı gözleri kapalı serumlu, oksijen maskesiyle görmek hiçbir acıya benzemiyor. içim eridi parçalandı kırıldı. onunla geçirdiğim günler geldi hep aklıma. çarpıştıgımız an, çimlerde kek kola yaptığımız an, sahilde banktaki anlarımız, evlerinin önünde beni öpüşü. her birini hatırlamak ayrı bi etki bıraktı bende. kalbim söküldü alındı yerinden sanki. nefes almak o kadar imkansızki zor ki. tekrar söylüyorum allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın. bilmiyorum kelimelerle anlatılmaz bişey sadece yaşanıcak bişey. ama umarım hiçbiriniz yaşamazsınız. yine o kahpe alet var kalp ritmini gösteren. o camda bekledim bütün gece hep dua ettim düz çizgi olmasın o huur çocugu aletin ekranının huur çocugu çizgisi diye.

olmadı. o çizgi o gece düz olmadı. elifim ölmedi. sabaha kadar bi ekrana bi elifime baktım. düzenli olarak nefes alıp verdi hep. sabaha kadar o camda ayakta bekledim izledim elifimi mavi gözlümü. kah agladım kah sustum. ama sanırım hayatımda en çok o gece ağlamışımdır. hüngür hüngür ağlamadım ama kesintisiz 2-3 saat ağladım aralıksız. bi ara aklıma geldi parmağına baktım yüzük ordamı diye. hala ordaydı yüzük. nişan yüzüğümüz. biliyorum çok aptalca karşılıycaksınız belki ama parmağımdaki yüzüğü öptüm. kendimi mavi gözlümü öpmüş saydım. arada bir doktorlar girdiler hemşireler girdiler çıktılar. hayati tehlikeyi atlattı dediler en sonunda öğlen. sevinemedim bile. hala gözlerim elifimdeydi. korkuyordum ben hala. bu gece kurtuldu. peki ya yarın. peki ya yarından sonra...

@205 derdin ne?

o gecede yoğun bakımda kaldı hala. ama artık o oksijen maskesi yoktu. yüzünü görebiliyordum meleğimin. ertesi gün tekrar normal odaya aldılar. o akşamda bilinci yerine geldi. ben odaya girmedim önce dışarda bekledim. annesiyle babasıyla abisiyle hasret gidersinler iyice diye. sonra sesini duydum kdv nerde dediğini duydum. beni çağırdılar içeri girdim. uykusuzluktan göz altlarım mosmor, saç sakal birbirine girmişti yine. eski kdv'mi görmek ne güzel dedi. gülümsemeye çalıştı ama olmadı. ailesi çıktılar başbaşa kaldık.
çok korktum elif. çok korktum seni kaybetmekten çok korktum seni görememekten. o güzel gözleri ayıramazsın benden gel buraya dedim sarıldım sıkıca. o da sıkıca sarılmaya çalıştı ama gücü yoktu. zaten zayıftı kemoterapi yüzünden daha da zayıflamıştı mavi gözlüm.
ben hiç korkmadım dedi. sen beni hep seviceksin ki. ben de seni hep sevicem. bedenlerimiz ayrı kalsa bilse aşkımız hep olmıycak mı ruhlarımız hep birlikte değil mi kdv dedi. evet dedim başka da bişey diyemedim bu ayar karşısında.

okuyan arkadaşlar, şuku nickaltı vs. falan umrumda değil sadece okudugunuzu bi yorumla belli edin sonradan fikir danışıcam rica ediyorum.

seni seviyorum kdv'm dedi tekrar sarıldık birbirimize. o günden sonra her gün yanındayım yine gece gündüz. ona çigi romanlar zütürdüm dergiler zütürdüm. istediği yiyeeceklerden aldım tabi benim de uygun görmem koşuluyla getirdim o yiyeceklerden. zamanla kemoterapi sonuç göstermeye başladı. doktorlar kanserli hücreleri tamamen yok ettiklerini söylediler. bu arada kanser lenf kanseriydi. sanırım tam adı hodking dışı lenfomaydı tam emin değilim. saçları çıkmaya başlamıştı yine mavişimin. gözleri parlamaya başlamıştı. nasıl bu kadar çabuk iyi olduguna ne ben ne ailesi ne de mavi gözlümün kendisi inanamadı. ama hala tedbir amacıyla hastanedeydi. hastanedeydik. onun kel oldugu zamanlar kendime kel perugu almıstım hani dizilerde kullanılanlardan. onu takardım ben de eğlendirmeye çalışırdım onu hep.

o gün geldi. hastaneden çıkma günü. ailesi yemek vermeye karar verdi. annesi babası musa abi elif ben ve annem. annesi annemi aradı ve onların evinde toplandık akşam. elifim artık evindeydi normal yaşamındaydı. aradan geçen aylar sonunda onu öyle görmek inanın paha biçilemez.yaz tatili de gelmişti. tek amacım biricik elifimle tatile çıkmaktı. baş başa harika bi tatildi tek isteğim. o gece tüm yemekler içecekler elifin adınaydı. maça yenik başlamıştık. geriye düşmüştük. 9 kişi kalmıştık. ama inandık başardık. elifimle ben yine başbaşaydık. onu sinir etmeye kaldığım yerden devam ettim. kimi zaman saçı benden kısa oldugu için dalga geçerdim makası alıp kesmekle tehdit ederdi. bi keresinde sakalım bile daha uzun demiştim de kendi eliyle jiletlemişti sakallarımı. artık yaşam eskisi gibiydi. mutluluk dolu günler yine gelmişti hayatlarımıza.

tam bu sıralarda annem memlekete geri döndü. onu ikna etmek için çok çabalamıştım sonunda da ikna edebildim. annem burdayken rahat edemiyordum bi türlü. heryerde çat çut arar rahatsız ederdi. aynı zamanda insanın kendi ayakları üzerinde durması gerektiği felsefesini benimsemiştim. o yüzden annemi "aşigolar diyarı" na geri yolladım. artık evde yalnız kalıyordum. elifimin abisi de iş bulmuştu kendine bi ev tutmuştu gaziemirde. yaz tatiline kısa bir süre kalmıştı sınav dertleri çıktı başımıza bu sefer. elifle kendimizi dünyadan soyutladık kah beraber kah ayrı ders çalıştık. sonunda o rahatlıkla bense ağır aksak geçtim. o sınavların bittiği gece evime çağırdım mavi gözlümü kutlama yapalım diye. annesine tuğbalarda kalıcam diye salladı yalanı ve evime geldi. ben o güne özel kendi ellerimle yemek yapmaya çalışmıştım. tavuk sote- pirinç pilavı- salata üçlüsü benim için bi başarıydı ve elif bu yemekleri gülünce gülmekten kendini tutamadı tabi. ama yine de beğendi amk yemeklerimi. tabi yanında bi de şarap açtık. köpek öldürenlerden değil tabi az paraya kıyıp aldık kalitelisinden ve içtik şaraplarımızı.

bi ses verelim arkadaşlar.

sonra film izliyelimmi dedim kabul etti, açtım duvak filmini izlemeye başladık. tabi o zamanlar yeniydi bu film. film izlerken iyice sokulduk birbirimize sonra film komple yalan oldu öpüşmeye başladık sonra da ilk tecrübemizi yaşadık işte. ayrıntıya falan girmiycem.
o gece mavi gözlüme sıkı sıkı sarılarak uyudum benim yatağıma yatmıştık tek kişilik yataktı o da bana iyice sokuldu. hala yalnız gecelerimde o anı hatırlayıp ısıtmaya çalışırım kendimi bazen.

beyler bugünlük yeter yarın öğlen gibi gelip devam edicem yarın akşama da bitiricem hayırlısıyla. takip eden okuyan herkese çok teşekkürler. sorusu olan varsa buyursun cevap verim çıkıcam.

@224 kardeşim damar soru sordun. yarın akşam öğrenirsin. *

@227 elifle ilgili en küçük laf vs. istemiyorum. illahi birine sataşma derdiniz varsa ben burdayım.

umarım okuyan okutan çoktur da yazdıklarıma da değer. hepinize iyi geceler panpalar. *