hikayeyi dinlermsnz hayatmın hatası mı değilmi

neyse devam ediyorum dinleyenler için. umarım dinleyen vardır.

koridorun ortasında kaldım öyle. ulan hayatımda ilk defa yediğim azardan sonra bu kadar mutluydum. gözlerimizin deymesi bile yeter amk. daha sonra çıktım okuldan atladım 63'e. bilen bilir 63'ü bornovada. otobüsten indim sonra durakta başladım yürümeye eve. aklımda beynimde kalbimde heryerimde o kız vardı. duraktan eve uzun atlama için yaklaşma koşusu yapan atletler gibi seke seke gittim eve. nasıl etkilenmiştim amk. nasıl olurdu. filmlerde görürdüğümde " gibtir lan yannan " derdim böyle olaylara. kız geldi elindeki aşk ciritiyle dünya rekourunu sapladı kalbime. bütün gece onu düşündüm sonra uyuyakalmışım. sabah kalktım gittim okula. tek amacım onu görmekti.

anasının dıbına gemi direği soktuğum, bacısını iskeleden, avradını sancaktan gibtiğimin muallaksi

şaka yaptım laa kızmayın

beyler hayatımı etkileyecek bi karar verdim bazı şeyler uğruna şimdi hikayeyi baştan beri anlatıcam siz olsaydınız napardınız ne ederdiniz, başlayayım mı?

yalanına sokuyumculara gelsin. hikayeyi okumadıysanız bi tak anlamazsınız zaten.

http://imgim.com/phot ... ages/843/16092011257.jpg/

bu kitabın dış kapağı.

http://imgim.com/phot ... mages/16/16092011258.jpg/

bu da ilk sayfası. sağ üstte 2008 haziran izmir yazıyor. elifin yazısı.

yaşadıklarım bunlar. kiminiz inandınız kiminiz inanmadınız ama okduugnuz için hepinize teşekkür ederim gerçekten. elifi kaybettikten sonra hiçbişey aynı olmadı. memlekete uşağa taşındım. hala da ordayım. nişan yüzüğünü bana verdiler elifin. saklıyorum hala ikimizinkini de. pgibolojik destek aldım hala alıyorum. manik depresif teşhisi koydular. sürekli kullandığım 3 anti-depresanım var. yalnız kalamıyorum her yalnız kaldığımda ağlıyorum aralıksız. mavi gözlü insanlara bakamıyorum artık gözlerine. fobi oldu sanırım. her pazar sabahı 4.30 otobüsüyle izmire gidip elifi ziyaret ediyorum. giderken de dankekle kola zütürüyorum her pazar sabahı kahvaltımı onunla yapıyorum kabri başında. kirlenmişse temizliyorum otu çöpü alıyorum etrafındaki üstündeki konuşuyorum onla. suluyorum toprağını. bazen gözyaşımla bazen aldığım suyla. yaşım 23 ama sanki 40 yıl yaşamışım gibi geliyor.

sorularınız varsa ister özelden ister burda sorabilirsiniz.

arkadaşların yanına oturdum, bana gerdekten çıkan taze damat gibi davranıyolar. düzgün durun lan dedim. elif hala kantinden bişeyler almakla meşgul arklarıyla. sonra coca cola ve dankek aldı çıktı. hala unutmuyorum. bu coca cola ve dankeki unutmayın sonra çıkıcak karşımıza yine. kantinden çıkarken o bana bakmadı ama ben onu uzun uzun kestim. bi yandan da iç çekiyorum. sonra akşam oldu gittim eve. annem hala biraz kırgın kızgın bana önceki geceden dolayı. özür diledim ondan gönlünü aldım barıştık tekrar. dediğim gibi annem benim herşeyim asla üzmek istemem onu. sonuçta onun sayesinde adam oluyorum amk boru mu. sonra geçtim odama, mesaj atsammı atmasammı ikileminde kaldım. ilk geceden çok mu laubali olur diye düşündüm ama. diktatör kalbim beynimi astırdı ve kararlara el koyacağını açıkladı. ve elife " selam * " diye mesaj gitti.

okula gider gitmez am arayan abazalar gibi teyakkuza geçtim. gözlerimi radar moduna aldım bütün koridorları katları gezmeye başladım. kalbime ani baskın düzenleyip fetheden o kişiyi bulup karşılık vermem gerekiyordu. kalbine girmek ve oraya yerleşmek. bulamadım. moral sıfır derse girdim. dinlemek ne mümkün dıbına koyim. "ben bilmemek türkçe, ben olmak aşık bir dilbere siz bilmek" bakışları atan bir turist gibi baktım öyle. sonra bişeyler oldu çok fena işemem gerekti. sabah 3 bardak çay içip çıkmıştım hemen. ders bitti ben koşar adım tuvalete gidiyorum. karşıdan da biri geliyor. o an farkettim. radarlar hedefi tespit etti ve aşk füzelerini hazırladı. hedefi tam onikiden tutturmak lazımdı. ama tabi bi düşmanım daha vardı. sidik torbam.

kemoterapiden dolayi biricik elifimde damarli 25 cm i gormustum uyuyo diye alnindan operken beni gibmeye basladi abisi de agzima verdi o gun aldigim zevki unutamam

sen dedi. evet ben dedim o sana çarpan öküz ama arkadaslarım kdv der dedim. tabi kdv yerine ismimi söylüyorum. hafif gülümsedi gibi oldu tam anlamadım ama her hareketini dikkatle inceliyorum. iki elini önde birleştirdi. ben de elif dedi. elif... elif... elif... bi isimi bu kadar düşüneceğimi hiç tahmin etmezdim amk. elif.. ben kendi adımı bile bu kadar giblemedim amk. "elif" dedim. o da evet adım elif dedi sonra gülümsedi. ulan bana atar yapan kız ayrı güzel bu tatlı utangaç kız ayrı güzel. cennete düşsem bu kadar mutlu olmam amk. çartığım için özür dilerim yol tutuşum çok iyi değil dedim. nası güldü amk. ben bile şaşırdım lan. önemli değil ya olr öyle dedi. telefon numaranı alabilirmiyim dedim. verdi. ben de ona o istemeden hemen benimkini verdim. ama nası bakıyorum elifime. sanki yavru bi kuşum, o da annem. ağzından besleyecek beni. öyle bakıyorum konuşurken dudaklarına gözlerine. üstünde dar bi badi altında da kot var tam tarzım amk tam tarzım. neyse ben gidiyim dedi peki tamam dedim. kendine iyi bak dedim. sen de dedi gülümsedi. geri döndüm arkadaşların yanına giderken kalbim kirayı geciktiren kiracının kapısını çalan ev sahibi gibi atıyor.

belki dinleyen olur başlayayım.
o yıl üniversiteye yeni başladığım yıldı. bölüm vermiycem ama ege üniversitesi oldugunu bilin yeter. önceden başka şehirde oldugum için annemle ev tuttuk bornovada. ben babamı çok küçükken kaybettim o yüzden annemle yaşadım hep. liseyi yatılı okumuştum. şimdi de ev tutmuştuk ve üniversite yıllarımı böyle geçiricektim. liseyi de izmirde yatılı okudugum için az çok biliyordum izmiri bana yabancı bir ortam değildi. okul başladı ve tabi dersler de başladı. ben alışma çabasında sürünüyorum üniversiteye. şimdi o halimi düşündükçe ne kadar da ezikmişim o ilk günler lan. neyse o ilk haftalardan birinde, sanırım 2. haftaydı çarşamba günü, dersten çıktım fakültenin merdivenlerinden indim. tam koridordan köşeyi dönücem. benim bi huyum vardır, köşeleri dönerken asla yavaşlamam. biliyorum malca bişey ama öyle yani yavaşlamam. yine tüm hızla köşeyi dönerken, boyu boynuma kadar gelen biriyle çarpıştım. ve onla gözgöze geldiğim an bana şaşkınlıkla bakan iki mavi göz gördüm.

devam ediyimmi beyler :(

beyler, ben elifimden sonra kimseye o gözle bakmadım hiç kimseye. düşüncesi bile tiksindiriyor beni. hiçkimseyle ilişki yaşamak istemiyorum. hiçkimseye o gözle bakmak dahi istemiyorum. hayatım boyunca elifin hayaliyle yalnız başıma yaşamak istiyorum. ama annem arkadaşlarım katılmıyorlar bana. daha yaşın genç, daha neler yaşıycaksın diyorlar ama yaşadıklarımın ne olduğundan hiçbiri haberdar değil. sevgilim yok, ve olmasını da istemiyorum. elif olmadıkça yuva sahibi olmak da evlenmek de çocuk falan da istemiyorum. sizce ne kadar doğru bu sizin de fikrinizi almak istiyorum. ben elifi çok sevdim hala da seviyorum. anladım ki onu sevmem için bedenine ihtiyacım yokmuş. onla geçirdiğimiz günlerdeki elifi ben hala kalbimde anılarımad yaşatıp seviyorum.

tutunamadık. kaybettik savaşı. o kadar inanılmaz o kadar yalan geldi ki elifi kaybettiğimiz. olamazdı gerçek olamazdı. şakaydı. elif hala uyuyodu orda. uyuycak uyuycak en sonunda uyanıcaktı mavi gözleriyle bana bakıcaktı. kaderin önüne geçilmeyeceğini anladım. okulun ikinci haftası o koridordan dönmesem çarpışmasam elifimle bu anları hiç yaşamıycaktım belki. ama çarpıştım o mavi gözleri gördüm. kaderimmiş. benim de kaderim buymuş. elifimle el ele verdik kadere karşı koyduk bi defa. kazandık da. ama olmadı yine geldi yine almaya çalıştı elifimi benden. bu sefer başardı. o gece hiç kıpırdayamadım ne eve gittim ne başka yere. orda oturdum ağladım öyle. elifle geçirdiğim her anı teker teker tekrar ettim içimden. görmek istedim almadılra içeri. torbanın içinde odadan çıkarılışına şahit oldum. ne torbası oldugunu anlamışsınızdır. o kelimeyi söylemek istemiyorum. zütürdüler. son kez torbanın içinde de olsa o şekilde görebildim onu. o gecenin iki gün sonrası öğle namazında toprağa verdik. berbere saç sakal traş oldum. siyah takımları giydim en ön safda yer tuttum. tabutunun önünde. allah hiçbirinize yaşatmasın böyle şeyler. hep tvden görürsünüz siyah gözlüklerle beklerler, cenaze namazı kılarlar. sadece tvde kalsın onlar sizin için. hiçbiriniz yaşamayın. beni en son böyle takımlı saçsız sakalsız nişan günümüz görmüştü. nasıl da gülmüştü. cenaze günü kalkmadı da gülmedi de. o gülmedikçe ben ağladım. ağladıkça daha da ağladım. annesi teyzeleri ağıtlar yaktılar. üç defa helal olsun diye bağırdım. tabutu omuzlayanlardan biri oldum. önden babasıyla abisi. arkasından amcasıyla ben. toprak atamadım üstüne. yapamadım. yap dediler yapamadım. defnettik elifimi. fotoğrafına baktım büyük çerçevedeki. mavi gözleriyle bakıyodu sevenlerine. gitti işte elif. bana en son söylediği kelime tamamdı. mavi gözleriyle içine içine bakarak söylemişti gözlerimin. artık bakamıycak hiç kimseye öyle. tutamıycam elinden gezemiycem onunla. evlenemiycez, oğlumuz olmıycak. adını rüzgar koyamıycaz. bi rüzgar alıp zütürdü hayallerimizi. adını biliyorum artık o rüzgarın. ölüm rüzgarı aldı elifimi benden. uçurdu gitti. mekanın cennet olsun elifim.

la bide ismini söyle kdv kdv vergi gibi

sabah kalktım göz altları mor torbalanmış. annem noldu uyuyamadın mı dedi. yok anne dedim uyku tutmadı. uyanır uyanmaz tele bakmıştım yine mesaj yok. asla konuşamıycam bi daha dedim içimden. dakika 90+5, 3-0 geride olan takımın teknik direktörü kadar çaresizim. gittim okula derslere girdim bedenimle. ruhum apayrı denizlerde kulaç attı. kah umut kah hüzün kah karamsarlık. okulda göremedim onu o gün. gittim eve uzandım yatağa. bi mesaj daha atmaya karar verdim. " rahatsız ettiğim için özür dilerim " dedim. belki dün işi vardı belki atamamıştı mesaj olabilirdi. umudumu kaybetmek istemiyordum. çıktım dışarı küçük parka. her zamanki gittiğim bara gittim. oturdum iki 50lik bira zütürdüm. tam üçüncüyü isterken telefonun mesaj sesini duydum. heycandan elim titredi amk telefonu zor çıkarttım cebimden. mesaj eliften :
asıl ben özür dilerim işim vardı mesaj atamadım gerçekten. rahatsız etmiyosun dedi
hayatımda bu kadar çok sevinmemişimdir amk bişeye. mavi gözlüm beni havalara uçurdu. aşk hanesinden attığım altı sıfırı geri ekledim elifim çok daha fazla değer kazansın diye. birayı su gibi diktim kafaya usaint boltun sol taşağı gibi koşarak eve gittim.

vücudumda iki ağrı var amk. biri kalbimde onu görünce başlayan ağrı. diğeri de mesanemdeki ağrı. onla konuşmalıydım kararlıydım. yoksa bu kalp beni rahat bırakmaz. hadi işeriz rahatlarız ama amk kalbimi nasıl rahatlatıcam. onun da ilacı mavi gözlü meleğimdi. ona doğru yürümeye başladım elinde kitaplarla ilerliyordu. mavi gözleriyle etrafa bakıyordu. saçlarını bu sefer toplamıştı. nasıl bu kadar güzel olabiliyosun ya nasıl diye geçirmiştim içimden. gözleri dolanırken benle karşılaştı. bi an heycanlandı bi yavaşladı hafif de sinirlendi. vücut dilinden anladım bunları. gittim yanına tam agzımı açıp özür kelimeleri sıralayacakken o konuşmaya başladı
-bak tamam dün çok sert çıkıştım ama kafam bişeye takılıydı öyle davrandıgım için özür dilerim tamam mı? dedi
ulan ne güzel konuşuyosun ya nesin kızım sen melekmisin huri misin nesin demek isterdim. ama tutulan dilim tek bir kelimeye izin verdi.
-tamam
sadece kafasını pencereden uzatmasına izin verilen mahkum gibi hissettim kendimi. ulan konuşsana aptal dil anlat herşeyi.
bi yandanda çişim var dıbına koyim işemek de istiyorum.
o da sadece tamam dedi tekrar ve gitti.
golü atıp da sonradan ofsayt oldugunu öğrenen futbolcu gibi hevesim kursağımda kaldı. o futbolcu en azından yan hakeme bakış atardı şöyle küfür gibi. ben kime bakış atacaktım. anasını gibeyim böyle hayatın dedim koştum tuvalete hıncımı pisuvardan aldım

beyler dinleyip de yorum yazmayanlar varsa en azından uplasınlar dinleyenler ne kadar var bilmiyorum

ağlamaya başladı. elifim nolur ağlama dedim. dinlemedi ağlamaya devam etti. sarıldım ona. hep okşadığım saçları artık hiç yoktu, daha sıkı sarıldım.
sen bi erkek olarak sevgilinin saçlarını okşamak istemezmisin dedi ağlayarak.
beyler ben hayatımda bi insanı o kadar masum gördüğümü hiç hatırlamıyorum. mavi gözleriyle bana öyle baktı ki bu sorunun ardından belam gibildi yemin ediyorum. sen bana parkta destek olmuştun ya hani, ödeşiyoruz işte şu an prensesim dedim. gülümsemeye çalıştım. dik dki baktı bana mavi gözleriyle şüpheci bi şekilde tamam dedi. şimdi artık sadece mutlu olucaz tamam mı dedim.
yine bakıp bakıp tamam dedi. dayanamadım yanağına kocaman bi öpücük kondurdum.

Bir an sadece göz gördüm sandım sadece bi çift mavi göz. saanki file önüne gelip de federerden passing shot yiyen nadal gibi kaldım öyle. saçları yüzü herşey herşey farklıydı. beyaz tenli siyah saçlıydı. saçları tam hayallerim gibiydi. tek bir taraftan omzun önüne geliyordu. bütün vücudum titredi. japonyadaki nükleer santral nasıl radyasyon sızdırıyorsa ben de aşk sızdırıyordum. patlamam yakındı.

çok afedersin diyebildim sadece. ya da dilimden çıkan ilk sözler bu oldu diyelim. yoksa beynimin içinde o kadar çok sözler vardı ki söylenecek. ben genelde köşelerden dönerken yavaşlamam çok özür dilerim dedim. daha sakin bi tepki bekliyodum en azından filmlerde öyle oluyodu. öküzmüsün be inasn gibi yürüyemiyomusun sen hayvan dedi ve gitti. ben bçok özür dilerim tekrar diycektim ama uçar hızıyla gitti. arkasından penaltı kaçıran güiza bakışlarıyla baktım kaldım öyle. havan öküz demesi beni eritti. pembeleşen soğandan eriyen tereyağından farksızdım. vazgeçemezdim ki artık ondan. bi kere gördüm ya eklemiştim artık sık kullanılanlara. aşk tankerinin vanasını açmıştım. sonsuza dek kapatmamak üzere

noldu hiç sesin çıkmıyo dedi. stun yedim dedim. ( dotacıyım. ) stunladın beni dedim. o ne der gibi bakış attı. her bakışı mı ayrı güzel olur bi insanın. etkiledin dedim öldürdün bitirdin beni dedim. güldü ben bişey yapmadım ki dedi. daha napıcaksın ki dedim. yine güldü. duraga geldik ve ben o an sıçtım altıma. lan kentkartta para kalmadıydı yannankafa kdv. hah ne tak yiyecez şimdi. sıçış o sıçış. ben gittim bittim mahvoldum. olum kıza kart bastırılır mı lan hiç dedim kendi kendime. otobüste geldi. elif dedim bişey dicem dedim. efendim dedi. benim kentkartta para kalmamış yüklemeyi unuttum dedim basarmısın benim yerime dedim. ama nasıl yerin dibine giriyorum utançtan. yüzüm falan kıpkırmızı oldu. o kadar sakince tabiki dedi ki anlayamadım başta amk. kız gitti iki defa bastı geçtik. yan yana otrduk. ben haal olayın şokundayım. verdiğim gülü de çantasına koymuştu koklayıp. senle vakit geçirmek çok güzel dedim. gözlerini bana çevirdi bi süre bakıp senle de dedi. sonra okula varıp derslere ayrıldık.

@all
eğlence işi yattı beyler bu gece burdayım. eğer yeterli sayıda okuyucu varsa devam edicem.