hikayeyi dinlermsnz hayatmın hatası mı değilmi

rezervuar

reserve

olmadı. o çizgi o gece düz olmadı. elifim ölmedi. sabaha kadar bi ekrana bi elifime baktım. düzenli olarak nefes alıp verdi hep. sabaha kadar o camda ayakta bekledim izledim elifimi mavi gözlümü. kah agladım kah sustum. ama sanırım hayatımda en çok o gece ağlamışımdır. hüngür hüngür ağlamadım ama kesintisiz 2-3 saat ağladım aralıksız. bi ara aklıma geldi parmağına baktım yüzük ordamı diye. hala ordaydı yüzük. nişan yüzüğümüz. biliyorum çok aptalca karşılıycaksınız belki ama parmağımdaki yüzüğü öptüm. kendimi mavi gözlümü öpmüş saydım. arada bir doktorlar girdiler hemşireler girdiler çıktılar. hayati tehlikeyi atlattı dediler en sonunda öğlen. sevinemedim bile. hala gözlerim elifimdeydi. korkuyordum ben hala. bu gece kurtuldu. peki ya yarın. peki ya yarından sonra...

anasının dıbına gemi direği soktuğum, bacısını iskeleden, avradını sancaktan gibtiğimin muallaksi

@205 derdin ne?

kemoterapiden dolayi biricik elifimde damarli 25 cm i gormustum uyuyo diye alnindan operken beni gibmeye basladi abisi de agzima verdi o gun aldigim zevki unutamam

aldırma bu mallara devam et

o gecede yoğun bakımda kaldı hala. ama artık o oksijen maskesi yoktu. yüzünü görebiliyordum meleğimin. ertesi gün tekrar normal odaya aldılar. o akşamda bilinci yerine geldi. ben odaya girmedim önce dışarda bekledim. annesiyle babasıyla abisiyle hasret gidersinler iyice diye. sonra sesini duydum kdv nerde dediğini duydum. beni çağırdılar içeri girdim. uykusuzluktan göz altlarım mosmor, saç sakal birbirine girmişti yine. eski kdv'mi görmek ne güzel dedi. gülümsemeye çalıştı ama olmadı. ailesi çıktılar başbaşa kaldık.
çok korktum elif. çok korktum seni kaybetmekten çok korktum seni görememekten. o güzel gözleri ayıramazsın benden gel buraya dedim sarıldım sıkıca. o da sıkıca sarılmaya çalıştı ama gücü yoktu. zaten zayıftı kemoterapi yüzünden daha da zayıflamıştı mavi gözlüm.
ben hiç korkmadım dedi. sen beni hep seviceksin ki. ben de seni hep sevicem. bedenlerimiz ayrı kalsa bilse aşkımız hep olmıycak mı ruhlarımız hep birlikte değil mi kdv dedi. evet dedim başka da bişey diyemedim bu ayar karşısında.

anasının dıbına gemi direği soktuğum, bacısını iskeleden, avradını sancaktan gibtiğimin muallaksi

şaka yaptım laa kızmayın

beylerden sonrasını okumadım

okuyan arkadaşlar, şuku nickaltı vs. falan umrumda değil sadece okudugunuzu bi yorumla belli edin sonradan fikir danışıcam rica ediyorum.

dinliyoruz panpa hadi anlat

seni seviyorum kdv'm dedi tekrar sarıldık birbirimize. o günden sonra her gün yanındayım yine gece gündüz. ona çigi romanlar zütürdüm dergiler zütürdüm. istediği yiyeeceklerden aldım tabi benim de uygun görmem koşuluyla getirdim o yiyeceklerden. zamanla kemoterapi sonuç göstermeye başladı. doktorlar kanserli hücreleri tamamen yok ettiklerini söylediler. bu arada kanser lenf kanseriydi. sanırım tam adı hodking dışı lenfomaydı tam emin değilim. saçları çıkmaya başlamıştı yine mavişimin. gözleri parlamaya başlamıştı. nasıl bu kadar çabuk iyi olduguna ne ben ne ailesi ne de mavi gözlümün kendisi inanamadı. ama hala tedbir amacıyla hastanedeydi. hastanedeydik. onun kel oldugu zamanlar kendime kel perugu almıstım hani dizilerde kullanılanlardan. onu takardım ben de eğlendirmeye çalışırdım onu hep.

reserved

devam et panpa . harfi harfine okuyorum amk

o gün geldi. hastaneden çıkma günü. ailesi yemek vermeye karar verdi. annesi babası musa abi elif ben ve annem. annesi annemi aradı ve onların evinde toplandık akşam. elifim artık evindeydi normal yaşamındaydı. aradan geçen aylar sonunda onu öyle görmek inanın paha biçilemez.yaz tatili de gelmişti. tek amacım biricik elifimle tatile çıkmaktı. baş başa harika bi tatildi tek isteğim. o gece tüm yemekler içecekler elifin adınaydı. maça yenik başlamıştık. geriye düşmüştük. 9 kişi kalmıştık. ama inandık başardık. elifimle ben yine başbaşaydık. onu sinir etmeye kaldığım yerden devam ettim. kimi zaman saçı benden kısa oldugu için dalga geçerdim makası alıp kesmekle tehdit ederdi. bi keresinde sakalım bile daha uzun demiştim de kendi eliyle jiletlemişti sakallarımı. artık yaşam eskisi gibiydi. mutluluk dolu günler yine gelmişti hayatlarımıza.

tam bu sıralarda annem memlekete geri döndü. onu ikna etmek için çok çabalamıştım sonunda da ikna edebildim. annem burdayken rahat edemiyordum bi türlü. heryerde çat çut arar rahatsız ederdi. aynı zamanda insanın kendi ayakları üzerinde durması gerektiği felsefesini benimsemiştim. o yüzden annemi "aşigolar diyarı" na geri yolladım. artık evde yalnız kalıyordum. elifimin abisi de iş bulmuştu kendine bi ev tutmuştu gaziemirde. yaz tatiline kısa bir süre kalmıştı sınav dertleri çıktı başımıza bu sefer. elifle kendimizi dünyadan soyutladık kah beraber kah ayrı ders çalıştık. sonunda o rahatlıkla bense ağır aksak geçtim. o sınavların bittiği gece evime çağırdım mavi gözlümü kutlama yapalım diye. annesine tuğbalarda kalıcam diye salladı yalanı ve evime geldi. ben o güne özel kendi ellerimle yemek yapmaya çalışmıştım. tavuk sote- pirinç pilavı- salata üçlüsü benim için bi başarıydı ve elif bu yemekleri gülünce gülmekten kendini tutamadı tabi. ama yine de beğendi amk yemeklerimi. tabi yanında bi de şarap açtık. köpek öldürenlerden değil tabi az paraya kıyıp aldık kalitelisinden ve içtik şaraplarımızı.

bi ses verelim arkadaşlar.

burdayız panpa hadi hızlı ol ellere kuvvet

anlat panpa