hikayeyi dinlermsnz hayatmın hatası mı değilmi

dünyaynın en güzel kokan çiçeği solacak mıydı yani? sadece benim kokladığım
o mavi gözleri parlayarak bakan ışık saçan dünyaya, açılmayacak mı bir daha?
ellerini tuttuğum sıkıca sardığım bedeni, bir daha kıpırdamayacak mı?
bağrıma bastığım göğsü, bir daha inip kalkmayacak mıydı?
gittim eve ağladım, hiç durmadan susmadan. hiçbişeyden haberi yoktu, hayat doluydu. daha uzun yılları vardı. keşke kanser olan o değil de ben olsaydım dedim. çok dua ettim rabbime. nefes almam için tek sebep olan insan uzun yıllar nefes alabilsin diye.

günler klagib geçmeye devam etti birkaç gün. buluşmalar gezmeler okuldan eve bırakmalar evden almalar. hiçbişey belli etmemeye çalıştım hep. pek başaramadım sanırım ki anladı yanlış bişeyler oldugunu. sorunca bişey yok dedim. tamam dedi.
bi gün abisi aradı akşam evdeyken. elifim kız arkadaşına ders çalışmaya gitmişti o akşam orda kalcaktı. abisi evlerine çağırdı beni. ben yalnız olacaz sandım çekinmeden gittim. babasıyla annesi de ordaymış. korktum şaşırdım kibar bi şekilde selam verdim. buyur geç dediler. samimi davranıyorlardı bana evde mutsuzluk hakimdi. salonda oturuyoduk 4 kişi. kendimi çok baskı altında hissettim. babası dedi ki, birazdan elif gelicek ona durumu açıklayacaz. durumu kötüleşmeden kemoterapiye başlanması gerek dedi. bişeyler düğümlendi. konuşamadım ağlıyacak gibi oldum ama ağlamadım. tamam dedim. sen de burda ol istedik. sana çok değer veriyor dedi annesi. teşekkür ederim tamam dedim. bi elifin odasına bakabilirmyiim dedim tabiki dedi annesi ama babası pis bi bakış attı. girdim içeri bi yatak hemen yanında bilgisayar. içerde minik ayılar var oyuncak heryerde. rafların birinde vazo içinde ilk aldığım gülü gördüm. daha da duygulandım çıktım dışarı. o sırada kapı anahtarla açıldı...

içeri bir çift mavi göz girdi. saçlarını toplamış yine elifim, her nefesi bin dünyaya bedel. girdi içeri anahtarı bıraktı salon tarafına döndüki bi anda 4 kişiyi farketti. suratı düştü şaşırdı anladı yanlış bişeyler oldugunu hemen. kdv? dedi bana bakarak. ben bişey diyemedim başımı eğdim. babası geç otur kızım dedi. çantasını bırakıp oturdu koltuğa yanıma. elini tutmak ona sıkıca sarılmak istedim bu yalnız anında onu sarıp sarmalamak yalnız değilsin mavişim elifim demek istedim ama yapamadım. ailesi vardı. elif biz sana bişey söyliycez ama sağlam durmalısıni her insanın başına gelebilecek bi olay tamam mı kızım dedi annesi. elif anne ne var söylesene baba konuşsana dedi sinirli ve korkmuş biçimde. beyler bu anları hatırlamaktan o kadar nefret ediyorum ki. sevdiğimin o hali o zor halinde sadece yanında başı önde oturmak o kadar zordu ki.. babası uzatmadı fazla acı çektiği belliydi
" kansersin kızım.." dedi..

elifim bi an durdu. ben başımı kaldırdım elifime bakıyorum. gözleri kocaman açıldı ağzı da açıldı öyle şiddetle öyle acıyla ağlamaya başladı ki ben hayatım boyunca o anı hatırlayıp acı çekicem. annesi yanına gitti sakinleştirmeye çalıştı kızını. babası ağlamaya başladı. koca adam hüngür hüngür ağlıyordu. abisi başı önde oturuyordu sandalyede. annesiyle sarıldılar bi süre hala ağlıyordu elifim. mavi gözleri sanki okyanus olmuş da damlatmaya başlamıştı. bana baktı bi anda. mavi gözlerini bana çevirdi. elif diyebildim sadece. bakmaya devam etti. haal gözyaşları süzülüyodu yanaklarına ordan da çenesine. kdv dedi. daha bi çok ağlamaya başladım bana sarıldı. hşşt tamam sakin ol elifim nolur aşkım dedim. sadece kdv diyip ağlıyordu durmadan. beyler çok kötü bi an. sadece filmlerde olur sanıyodum böyle şeyleri. ama gerçekmiş hepsi. sonra bi anda kollarımda bayıldı. hemen babasının arabasıyla hastaneye zütürdük. acile aldılar. aşırı stresten bayılmış. ordan normal odaya geçirdiler. annemi aradım gelemiycem bu gece anne hastanedeyim elif fenalaştı dedim. annem mecburen tamam dedi. 4 kişi hastane odasında oturduk elif yatakta gözleri kapalı yatıyor uyutmuşlar, biz yanında bekliyoruz...

beyler bunu burdan yazmam ne kadar etik ne kadar doğru bilmiyorum, incici kardeşlerime güvendim anlatıyorum.
dışarı çıkmam lazım şu an yaklaşık bir saat sonra gelirim, lütfen kızmayın bana.
okuyanlara teşekkürler.

@114 daha uzun hemen bitmez.

beyler geldim. eğer herkes burdaysa anlatmaya devam edicem.

elifimi 2 gün daha uyuttular. ben gece gündüz demedim okula da gitmedim bekledim başında abisiyle. annesi babası işte gitmek zorunda kaldılar musa abiyle bana emanet ettiler mavi gözlümü. kapalıydı gözleri, serum takılıydı. hani yanda makinalar olur ya kalp atış hızlarını falan vs. gösterir. bir oraya bakıyordum bi mavişime. çok korkuyordum kaybedicem diye. çok korkuyordum bi daha o mavi gözlere bakamıycam diye. çok korkuyordum o dalgalı çizgi düz çizgi olacak diye. 2 gün geçti, artık uyanacaktı elifim. annesi babası musa abi ve ben vardık yine. gözlerini açtı etrafına baktı. masmaviydi hala gözleri, deniz kadar mavi gökyüzü kadar mavi. ama artık parlamıyordu sönüktü. boştu.. önce annesine babasına baktı abisine baktı. sonra bana denk geldi gözleri. takılı kaldık birbirimizin gözlerinde. çok dua ettim. allahım nolur elifimi benden alma diye. gülümsemeye çalıştı yapamadı, tekrar uykuya daldı mavi gözlüm.

doktorlar babasına kemoterapiye başlayacaklarını söylemişler. ben musa abiden duydum. elifimi başka bir odaya aldılar. çok korkuyordum, kaybetmekten çok korkuyordum. elif artık uyumuyordu. bütün gün yatağında yatıyor, ilaçlarını alıyordu, kemoterapi görüyordu. Saçları dökülmeye başlamıştı mavi gözlümün. o kadar üzülüyordu ki saçlarına her sabah uyandığında dökülen saçlarını topluyor, bi poşete koyuyordu. Bana bunları saklar mısın dedi. seve seve aldım. Evde kaldıgım zamanlar koklayarak uyuyordum saçlarını elifimin. onu kaybetmekten o kadar çok korkuyordum ki. elifsiz bir hayat.. bütün hayatımı kaplayan bir çift mavi gözden yoksun bir hiçtim ben.
hep filmlerde tv de görürdüm. sevgilisi kanser olurdu, saçları dökülürdü hala deli gibi severdi onu sevgilisi. günler geçtikçe elifimin saçı kalmamaya başladı. hep yanındayım hep sarıldım ona, hep destek oldum. aşkım dedim canım dedim. bi gün bana bir soru sordu:
kdv ben ölürsem çok üzülür müsün?

o an içimden gelenleri söyledim ve şu cevabı verdim:
-elifim, aşkım,herşeyim.
ben senden önce hiç yaşamamıştım, sonra sen girdin hayatıma.
sana çarptığım o an dönüm noktası oldu hayatımın. herşey değişti. bütün karanlıklar aydınlık oldu. siyahlar beyaz, acılar sevinç, hüzünler mutluluk oldu. güneş daha bir aydınlatır oldu yarınlarımı. mavi gözlerin hayallerim oldu. daldım okyanuslarına denizlerine, sana en nadide incilerden topladım. aşkımız diye. ellerimi tuttum sarıldım sana. nefesini içime çektim. yemedim içmedim seni sevdim ben. ruhumun gıdasısın diye. sen kokladıgım en güzel kokulu çiçeksin. tattığım en güzel yemek. baktığım en güzel gözler. o mavi gözler asla kapanmıycak sonsuza dek. içlerinde kayboldugum engin okyanusların sahibi o gözler hep benim gözlerime değecek. allah ömrümün yarısını alsın, sana eklesin. eklesin ki kalan yıllarımı o maviliklerin içinde milyonlarca kat uzun geçireyim. yoksa sensin geçen sensiz geçeeck her gün beni yaşama değil ölüme bağlar elifim dedim.

@137 zorla inandırmıyoruz panpam. sadece hayatta böyle şeyler de yaşanıyo. çok uzak görünmesin sizlere. onu demek istiyorum

ağlamaya başladı. elifim nolur ağlama dedim. dinlemedi ağlamaya devam etti. sarıldım ona. hep okşadığım saçları artık hiç yoktu, daha sıkı sarıldım.
sen bi erkek olarak sevgilinin saçlarını okşamak istemezmisin dedi ağlayarak.
beyler ben hayatımda bi insanı o kadar masum gördüğümü hiç hatırlamıyorum. mavi gözleriyle bana öyle baktı ki bu sorunun ardından belam gibildi yemin ediyorum. sen bana parkta destek olmuştun ya hani, ödeşiyoruz işte şu an prensesim dedim. gülümsemeye çalıştım. dik dki baktı bana mavi gözleriyle şüpheci bi şekilde tamam dedi. şimdi artık sadece mutlu olucaz tamam mı dedim.
yine bakıp bakıp tamam dedi. dayanamadım yanağına kocaman bi öpücük kondurdum.

eve gitmem gerekti o gece. birazcık daha havadan sudan konuşup eve gittim ben. elif zorla gönderdi git annenin yanına dedi. zaten ailesi de gelmişti akşamüstü ve ben eve gittim. mutlu etmeliydim elifimi. mavi gözleri yeniden parlamalıydı. mutlu olmayı o kadar çok hakediyordu ki. aklıma bi fikir geldi. bu çok büyük bir şeydi ama inanıyorum ne benim annem ne de onun ailesi sorun çıkarmazdı çünkü o hastalanınca aramızdaki bağ daha da kuvvetlenmişti hem benim onun ailesiyle hem de ailemin. annem de iki üç kez elifi ziyarete gelmişti. önce annemle konuştum oğlum bu büyük bir karar emin misin dedi. evet anne dedim. bişey diyemedi. sen bilirsin dedi sadece. sonra musa abiyi aradım ona danıştım sen şu şu kafeye gel dedi. gittim annesiyle babasıyla görüştüm elifimin. babası biraz istemiyo gibi davransa da hanımının zoruyla kabul etti. ben de günün geri kalanı diğer hazırlıklar tamamladım. gece evime gittim, uykumu iyi almalıydım sabah erken kalkacaktım. elifimin saçlarını koklaya koklaya uyudum...

sabah erkenden kalktım, güzelce duşa girdim, tıraş oldum takım elbisemi giydim. aynada bi kendime bakayım dedim de amk tam beyfendi olmuşum. yanıma almam gerekenleri aldım hastaneye giderken marketten de bi kaç parça bişey aldım. tuttum hastanenin yolunu. hayatımda hiç bu kadar heycanlandığımı hatırlamıyorum amk. gittim hastaneye elifimin oda numarasını bildiğim için direk 402'ye yöneldim. tam 4.kata geldiğimde musa abiyi çaldırıp kapattım. 2 dk sonra annesi babası ve musa abi çıktılar odadan yanıma geldiler. musa abi şakayla karışık ilk defa adama benzemişsin dedi. utandım. annesi de hoşgeldin oğlum dedi. ilk defa oğlum dedi amk ben orda uçtum mutluluktan. babası bişey demedi baktı öyle sadece. sonra gittiler. karşımda upuzun bir koridor ve 402. numaralı oda. yavaşça yürümeye başladım elimde 2 yüzük, çiçekler, 2 dankek ve 2 elma suyu.

odaya girdim gözlerini direk bana çevirdi. beni öyle gördüğüne şaşırmış gibiydi. onun karşısına kot tişört dışında bişeyle çıkmayan saçlı sakallı ben şimdi yarak gibi saçsız sakalsız elimde çiçekler ve market poşetiyle ve takım elbiseyle karşısındayım .
elif bi anda gülme krizine girmeye başladı beni öyle görünce ben mal gibi bekledim öyle karşısında. sonunda sustu kdv naptın sen kendine böyle dedi. hiiç dedim tarz değişikliği iyidir dedim sırıtarak. iyi olmuş iyi dedi maviş maviş bakarak bana. sonra yanındaki sandalyeye oturdum. nasılsın aşkım dedim. kelim dedi somurtarak. ben de yanağından öptüm onu elleri sıkı sıkı elimdeydi. elifim dedim. efendim dedi. elifim dedim bi daha. efendim kdv'em dedi.
-senle tanışalı çok olmadı ama bu yaşadıklarımız seni bana o kadar bağladı ki. ben senle yaşadığım her an çok mutluyum, ve senle geçirdiğim her an. izin ver de bir ömür boyu bakayım mavi gözlerine nolur elifim dedim. ben senle bir ömür yaşamak istiyorum.
dedim ve cebimden yüzükleri çıkardım. onun yüzüğünü ben taktım benimkini o taktı. sen benim artık nişanlımsın galiba dedim.
gülerek evet dedi. iyileşince de evlenicez tamam mı dedim
-iyileşicek miyim kdv? dedi...

bunu söylerken gözleri doldu elifimin. dudağı bükülmeye başladı aşağıya doğru. izin vermedim ağlamasına iyileşiceksin tabi mavi gözlüm dedim. boşuna mı nişanlandık o kadar. sen iyileşiceksin sonra ben kanser olucam sen benim başımda bekliceksin dedim der demez tokadı yedim. ağzından yel alsın dedi kızgın kızgın. şaka şaka dedim öptüm yine kocaman. bak sana ne getirdim dedim çıkardım dankeklerle elma sularını. ya uf elma suyu ne yaa ben kola istiyom dedi. yok sana kola dedim iyileşene kadar elma suyu var dedim. somurttu içmicem dedi. içmezsen yere atarım bak yüzüğü dedim. aat dedi somurtarak yine. içmezsen kanser olurum bak dedim. korktu tamam tamam iççem dedi keklerimizi ve elma sularımızı içtik. sonra bi sessizlik oldu.
teşekkür ederim kdv'em dedi.
Neden mavi gözlüm dedi.
ve her kelimesi hala aklımda olan o konuşmayı yaptı...

@162 böylesi daha iyi panpam *
@163 estagfurullah niye kızayım.

imla ve yazım hataları için özür dilerim. yazarken yeniden yaşıyo insan kolay değil. editleyip düzeltmeye çalışıyorum.

-kdv, sen bitanesin. sen herşeysin. hem iyi günümde hem kötü günümde her zaman yanımda oldun. hiç yalnız bırakmadın beni. bugün yaptıklarından sonra da ben eminimki hayatımı paylaşacağım o kişi sensin. eğer iyileşemezsem beni unutma olur mu kdv'm. hep hatırla beni hep sev. ben hep seni izliyo olucam yukardan hep yanında olucam hep seviyo olucam sen de beni hep sev olur mu. uyutuldugum zaman bi rüya gördüm aşkım ikimiz evleniyoduk küçük bi oğlumuz oluyodu sonra, adını rüzgar koyuyoduk. bu rüyayı gerçek yapalım nolur kdv'm. oğlumuz rüzgar, en küçük bir rüzgarla uçup gitmesin, rüyada kalmasın. çok seviyorum seni, bu dünyada veya öbür dünyada nerde olursam olayım sevmeye devam edicem. tamam mı
dedi. bunları söylerken mavi gözlerini bi saniye ayırmadı benden. dayanamadım yine ağladım.

müsadenizle bişeyler atıştırıp gelicem panpalar.