Askerlik bitti..
Bir ağustos sabahı hayat benim için bir nevi yeniden başladı..
Ankara’ya geldiğimde ailem aldı otogardan. Sarıldık hiç görmemişler gibi birbirimize..
insan sonradan öyle şeyler yaşıyor ki sırf ailen ile tekrar öyle sarılmak için bir askerlik daha yapasın geliyor..

Eve gidip duş aldıktan sonra güzelce bir uyku çektim. Yıllardır oturduğum evime şimdi bir yabancı gibiydim. 15 aydır askerde olduğum için şu anki durumumu garipsedim. Alışana kadar zorluk çekeceğimi sezdim. Daha önce saat öğlen 12’den önce kalkamayan ben, askerden geldikten sonra kimsenin etkisi olmadan sabah 6’da kendiliğimden uyanıveriyordum. istesem de uyuyamıyordum.

Yavaş yavaş çevremdeki insanlarla görüşmeye başladık. Mahallede herkes hoş geldin, gözün aydın gibi şeyler söylüyor, hasret gideriyorduk.

Artık hayatımın bir dönüm noktasındaydım. Şu an için kafamda iki hedef vardı;

1- Bana uygun, sevebileceğim işi bulmak ya da ticaret vb. gibi başka bir iş yapacaksam işlerimi rayına oturtmak.

2- Müzik alanında ilerleyeceksem bu alanda kendimi geliştirip yenilikler yapıp öncü olmak.

3- Burcu ile aramdaki ilişkiyi artık tamamıyla ciddiyetine ulaştırıp evliliğe adım atmak.

Bütün bu hedeflerim için çalışmaya, askerliğin vermiş olduğu yorgunluğumu üzerimden attıktan sonra, yani yaklaşık 1 ay sonra başlamayı düşünüyordum.

Burcuyla aramız gayet iyiydi. Bazen o geliyordu bize.. Bazen ben oraya.. Arayı sıkı tutuyorduk. Artık baya baya tanımıştık birbirimizi..

Aramızdaki mesafe uzak olmasına rağmen sürekli görüşüyorduk. Yaklaşık 10 gün içerisinde 2 kez buluşuyorduk. Yani bu ayda 6 kez eder. Benim için maddi anlamda çok zorluğu oluyordu sık görüşmemizin ama mecbur bir şekilde imkanları zorluyordum.

Örneğin; Bir buluşmamızın bedeli bana nereden baksanız 200 TL’yi rahat buluyordu. Her seferinde bu rakam benim gibi askerden yeni gelmiş, iş sahibi olmayan, kafası karışık olan bir genç için gayet yüklü rakamdı ki o zamanki 200 TL şimdikinden daha değerli bir de orası var.

200 TL bugün, asgari ücretle çalışan bir kişinin tam olarak “6” günlük kazancıdır. Ve ne yazık ki bu parayla ev geçindiren milyonlarca insan var ülkemizde. Ben onlara insan demiyorum “insanüstü” onlar. Akıl almaz bir dehalar yani adeta “Geçinme Mühendisi” bence bu kişiler.

Ara sıra ufakta olsa Burcu da bu harcamalarımızda destek çıkıyordu maddi anlamda o da çalıştığı için.. Ama bu her zaman olmuyordu çünkü babası sürekli köyde kaldığı için tamamen ilçedeki evin masraflarını Burcuya yüklemişti. Hiç ilgilenmiyordu bile.
Burcu erkek kardeşiyle birlikte ilçedeki evlerinde kaldığı için mecburen evin geçimini tamamen üstleniyordu. Evin alışverişi, elektrik-su-doğalgaz faturaları, kardeşinin okul masraflarına kadar.

Hediyesiz olmuyordu. Ya da her gittiğimiz yerde mutlaka ekstra bir alışveriş oluyordu. Git gel ye iç gez toz sinemaya gir alışveriş yap… Ayrıca Burcuyu zütürüp getirirken yediğim trafik cezalarının haddi hesabı yok onları hiç saymıyorum.

Bu kadar şeyin üzerine bir de bindiğim arabanın vergisi, yakıtı, bakımı, aylık sigaram, telefon faturam, evin internet faturası, cep telefonumun taksitleri, kredi kartlarım, şahsi harcamalarım eklendiğinde içinden çıkılmaz bir faciaya dönüşüyordu benim durumum.

Aslında ne kadar anlatsam da siz benden daha iyi bilirsiniz aslında bu işlerin her zaman maddi güç gerektirdiğini.

Zorlanıyordum. Ailemden ufacık yardım talep etmiyordum, edemezdim de.. Askerden geleli henüz doğru düzgün bir iş bulamamıştım ve ben askerden geleli 6 ay oldu. Bu süre zarfında ufak tefek geçici işlerde çalıştım hafta sonları ekstra sahnelere çıktım. Bu şekilde idare ettim.

Bir gün eve bir posta geldi. Zarfı açıp baktığımda benim adıma bir ihtarname olduğunu gördüm. Bu ihtarname benim askerden önce üniversitedeyken devletten aldığım geri ödemeli öğrenim kredisinin tamdıbının en geç 7 gün içerisinde ödenmesiyle ilgiliydi.

işte o an çok kötü durumdaydım. Yapacak hiçbir şeyim yoktu. Babam duyarsa çenesi susmazdı. Bana bu konuda yardım etse dahi yardım aldığıma bin pişman ettirirdi beni.

Normalde benim onu taksitler halinde ve ihtarnamenin geldiği tarihten 1,5 sene sonra ödemeye başlamam gerekiyordu ama 7 gün içinde benden tamamı isteniyordu.
Ayrıntısını öğrenmek için Yurtkura gittim. Ben üniversiteyi bırakıp geldiğim için yurtkura okulu bıraktığımı bildirmediğimden dolayı ve o krediyi de okulu bıraktıktan sonra almaya devam ettiğim için belli bir zaman aşımından sonra ihtarname çıkarılmış.

Ödemem gereken tutar 4.700 TL idi. ihtarnameyi elime aldığımda cebimde 5 kuruş param yoktu ve Önümde oldukça kısıtlı bir süre vardı. Sadece 7 gün.

Annem babama durumu söylemiş.
Babam, “Sen adam olmazsın. O parayı zamanında her ay her ay alıp yerken düşünecektin” diye söylenerek, lafları ard arda sıralayarak, afedersiniz yaptığı iyiliğin içine sıçarak 1.000 TL verdi. Geri kalanı da nerden bulursan bul dedi. Almam diyecek bir lüksüm yoktu çünkü geride bulmam gereken 3.700 TL vardı.

Birkaç gün sonra ben etraftan para ararken teyzem aradı. Zavallı annem üzüntüsünden durumu gizlice teyzeme de söylemiş.

Teyzem; “Yarın size geleceğim, ne kadar borcun varsa ben kapatayım. Sen başka yerden para bulmaya çalışma” sen ne zaman istersen, elin ne zaman para görürse o zaman ödersin dedi.
Allah kendisinden 1000 kere razı olsun.

“Tamam Teyze. Teşekkür ederim dedim.”

Ödeyeceğim paranın geri kalan kısmını da sağ olsun Teyzem verdi. Gidip tüm borcu ödedim.
Biraz da kendime gurur yaptım Teyzeme: 1 seneye kadar bu borcu kapatmış olacağım dedim. Normalde teyzem bir süre koymamıştı. Ben kaşındım.

Ben askerden geleli yaklaşık 6 ay oldu. Kış aylarındaydık. Daha önce de belirttiğim gibi bu zamana kadar ufak tefek işlerde çalışmıştım.

Burcuyla ilişkimiz gayet iyi gidiyordu. Herhangi bir sorun sıkıntımız yoktu.

Son dönemlerde kendimizi biraz aştık. Burcu bazen geceleri beni eve alıyordu. Bu kısım biraz özele giriyor ama açacak olursak şöyle;

Çoğu sevgili bazen telefonda sanal ilişki kurar diye düşünüyorum. Sanal ilişki kurmayanlar reelde ilişki kuruyorlardır diye düşünüyorum.. Bizimki sanaldan başlayıp o şekilde ilerlemişti.. Bu sanal ilişki ben askerdeyken de vardı.

Bazen Burcu geceleri beni eve çağırıyordu. Hatta çoğunda o çağırmıyordu da ben ısrar ediyordum. Gece kardeşi uyuduktan sonra sessizce beni eve alırdı. Odasına geçerdim. Odasının kapısını kilitlerdi. Sabaha kadar Burcu ile birlikte onun yatağında kalırdık. Sabah erkenden saat 5 buçuk 6 gibi de kardeşi uyanmadan kalkar giderdim. Ama aramızda hiçbir zaman tam anlamıyla ilişki geçmedi. Yani tam anlamıyla ilişkiye hiç girmedik.

Burcunun kardeşi köyü çok sevdiği için, oradaki işlere yardım etmek amacıyla birkaç kez hafta sonları köyde kaldığı oldu. Burcu da böyle durumlarda evde kaldı yine ben gittim. Sabahladık.
Toplamda 15 kez civarında onun odasında sabahlamışızdır.

ilişkiye girmek için hiçbir zaman zorlamadım. Nasıl olsa evlenecektik. ilişki kendiliğinden olur diye düşündüm.

Aklımda direkt evlilik vardı. Burcu haricinde bir evlilik düşünmüyordum. Çevremden birisi aklıma ne zaman evlilik konusunu getirirse aklıma Burcu geliyordu. Burcuya o kadar adapte olmuştum ki aklımda sadece o vardı. Sanki dünyada evlenilecek bi o insan kalmış gibi geliyordu bana. Ondan sonra başka biriyle hayatta düşünmüyordum.

Ocak ayında bir gün bir iş haberi geldi bana. Karayollarına iş yapan özel bir firmada Şoförlük yapacaktım. işe başladım. il il, şantiye şantiye geziyordum. Bazen Ankara’ya yakın olduğum zamanlarda bile gele il dışından sırf Burcu’yu görmek için evine girip sabaha kadar onun yatağında yattığım oldu..

Tek sorun vardı. ilişkimiz başlayalı 1,5 yılı çoktan geçmişti. Hala Burcu’nun yakınlarıyla tanışamamıştım. Ben artık evlilik için ciddi bir adım atmak istiyordum. Burcu da istiyordu. En azından istiyor gibi gözüküyordu. Ama hala ne annesiyle, ne babasıyla tanışamadım. Burcu da tanıştırmak için hiç acele etmiyordu.

Normalde bir ilişkide benim bildiğim kız ister erkeğin ailesiyle tanışmayı ama bizimki tam tersineydi. Burcudan çok ben istiyordum ailesiyle tanışmayı.

Yaz geldi. Burcuyla 2. Tanışma yıldönümümüzü kutladık.

Karayollarındaki işten ayrılmayı düşünüyordum. işten pek hoşnut değildim. Ben şehir dışında çalışmaya devam ederken bana Ankara’dan sahne, düğün işleri geliyordu.. Şehir dışında olduğum için almıyordum işleri. Bir gün maaşımızın verilme zamanı geçti. Zorunlu olarak izne gönderdiler. Avans ta vermediler. Bende anında işten ayrıldım.

Ankara’ya dönüp müzik işlerine devam etmeye başladım. Yılın 6 ayı bizim işler iyi olur.. Sadece 6 ay durgun olur kış nedeniyle.
Artık çoğunlukla Burcu bize gelmeye başladı. Ben seyrek gidiyordum oraya. Ne zaman canı sıkılırsa binip geliyordu. Ankara’nın içinden bir de dolmuşa biniyordu bizim eve kadar geliyordu.
Akşam evine dönerken de bazen ben bırakıyordum onu. Bazen kendisi gidiyordu.

Annemi genellikle arar hal hatır sorardı.

Biz hala evlilik hayalleri kurmaya devam ediyorduk. ilişkimiz gerçekten güzeldi. Hiçbir sorunumuz sıkıntımız yoktu. Gayet memnunduk birbirimizden. Dışarıdan bizi gören herkes, ne zaman evleneceğiz diye merakla bakıyordu.

Burcu’nun kız arkadaşlarıyla da sürekli görüşüyordum bu arada..
Çiğdem, Özlem, Gülay.. Hepsi beni seviyordu. Hala aynı markette hepsi birlikte Burcu da dahil çalışıyorlardı..

Özlem ile Burcu çok yakın dostlardı. Ayrılmaz ikililerdi. Özlemin bana sonsuz saygısı vardı. Bana gerçekten bana değer veriyordu. Çok efendi bir kızdı. Sevgilisi de çok efendi bir çocuktu. iyi insandı. Gülay da çok iyiydi. O da hala evlenemedi Nişanlısı vardı. Çiğdem aynı şekilde evlenmeyi hala düşünmüyordu. Burcu, Gülay ile Çiğdeme abla diye hitap ederdi.

Ben askerden geldikten sonra birkaç kez iş değiştirdim. Hayat iyi kötü bir şekilde devam ediyordu. Benim için önemli olan tek şey Burcuydu. Onun dışında her şey teferruattı benim için.

2 seneyi aşkındır sevgiliydik. Ve gerçekten çok şeyler yaşadık. Askerliğimin yarısından beri Burcuyla hep ciddi düşündüm. Onun ciddi olduğunu anladıktan sonra bende ona karşı tamamen ciddi düşünüyordum. Onu namusum, karım olarak görüyordum. Benim diyordum. O kadar sahipleniyordum.

Önümüzde kurban bayramı vardı. Kurban Bayrdıbının 4. Günü sabah erkenden Burcu otobüse binip babamın elini öpmek için bize gelecekti. Akşamdan öyle konuşmuştuk.
Biraz gecikti Burcu.. Sabah en geç 10 gibi bizim evde olması gerekirken 12 buçukta bizde oldu. O günü o şekilde geçirdik.