Karar verdik. Yarın burcuyla bulusacagiz. Burcu okulu asacak benimle buluşacak. Aramızdaki mesafe 110 km. Ben ankaranin bi ucundayim o diger bi ucunda. Ertesi gun oldu. Aksamdan hazırladığım kiyafetlerimi giydim saclarimi yaptım. Oglene dogru ciktim yola. Arabayla gittim. Ne yalan söyleyim heyacan yok değildi. Her ne kadar takilmak icin tanismis olsamda heyecanlıydım. Cunku ses tonu beni bitiriyordu.
Belki de takilmak konusunda yaniliyordum. Ciddi bir kiza benziyordu. Ben de her zaman ciddi bir iliski istiyordum ya zaten..
Ilceyee vardım. Hafiften yağmur vardı. O günün tarihini hic unutmam unutamadim da zaten.. 17 nisandi..Yol 1 bucuk saat sürdü. Ilceye girer girmez yol kenarinda bir cicekciye girdim.bir buket yaptırdım. Burcunun tarif ettiği shell benzinliginin yanında bulusacaktik.

Aradı.. Cevap verdim. Nerdesin dedi. Shell benzinligindeyim dedim. Bekle 5 dk ya oradayım dedi. Arabanın icinde bekliyordum. Heyecan bastı. Dışarı çıktım. Karşıdan siyah şemsiye ile biri geliyordu. Yürüyüşü gayet efendi bir tipi andırıyordu. Yaklaştı bana doğru. Yagmurda islanmistim. Ama hissetmiyordum yağmuru. Iyice yaklaştı. Yüzünü henüz semsiyeden dolayı gorememistim. Tam karşımdaydı. Hala yüzünü göremedim. Belli k karşıdan yüzünü görmeyim diye semsiyeyi hafif one egmisti. Çünkü yanima geldiginde de semsiye hafif yuzune dogru eğikti.. Şemsiyeyi kaldırdı. Yüzünü net gördüm. Elini uzattı. Ikimizde aynı anda merhaba dedik. Ben sabit kalakaldım. Gözümü gözlerinden ayiramadim. Gözlerinin ici parliyordu. Güzelliğine hayran kalmıştım. Gözleri ela idi. Hafif yeşile çalıyordu. Saçları boya falan değil gerçek sarisindi. Yanakları kipkirmiziydi.

Devam et

5 sn birbirimize baktık. ikimizde birşey konusamadik. Suskunlugumuzu ilk o bozdu. Gidelim mi ?dedi. Gidelim dedim. Ben arabaya yönelirken o garip garip bana baktı. Yürüyerek gidelim dedi. Arabaya binmem yanlış olabilir dedi. Peki dedim..

Ben burcuyla yanyana onun şemsiyesinin altında birlikte yuruyecegimizi düşünürken.. Burcu beni arkamdan takip et dedi. Yanlış anlama burda esnaflar babami tanır beni de taniyabilirler dedi.. Anlayislikla karşıladım.. Arabaya binmemesi yanimda yurumemesi biraz da hosuma gitmemis değildi hani..

Burcunun bildiği bir restoran vardı orada yemek yeyip ordanda cafeye gidecektik. Daha önce telefonda kararlastirmistik. Restoran 3-4 katliydi. Kapalı teras katına ciktik. Cam kenarindayik. 1 hafta önce telefonda konuşacak bir sey bulamazken hic tanımadığım bir insanla karşı karşıya oturup yemek yiyordum. Eminim Burcu da bunlari düşünüyordu.. Yemek yerken fazla konusacak bir seyler bulamadık.

Panpa bak zaten misafirlikteyim bide şurdan gölge gibi bişey titriyo durmadan ödüm takuma karıştı yapacak bi tak yok ayrıca mobildeyim anasını gibim mobilin o yüzden şunları biraz uzun yaz ve ne olur burdamısınız diye sorma entari giremiyom sıkıştık panpa diyo huur evladı mobil site o yüzden takunu yiyim seri ol takipteyim

Hesabı ödeyip çıktıktan sonra yine aynı şekilde yuruyorduk. O önde ben arkada onu takip ediyordum. Aramizda hic yoksa 20 metre vardı. Cafeye girdi. Girişte beni bekledi. Semsiyesini kapadı. Bense islanmistim ama cok değil. Cafe 2 katliydi. Yukarı çıktık. Tenha bir yerdi.. Los igiblar vardı. O koltuğun tam köşesine bense onun karşısına oturdum. Cay söyledik. Muhabbet koyulasmaya başladı. Aramızda bir mesafe vardı. Yıllar sonra buluşmuş iki eski okul arkadaşı gibiydik..

Utaniyordu. Bildiğimiz sıradan saf temizkalpli bir köylü kızı gibi duruyordu. Cok masum bakiyordu. Oysaki ben onunla sadece tasak olsun diye tanışmıştım. Su an da ne olursa olsun onunla ciddi dusunemezdim. Ama vurulmustum sanki beyler. Sanki aşık olmuş gibiydim. Doğal görünüyordu.. Yapmacık değildi. Sürekli utaniyordu. Yuzu bu yuzden kipkirmiziydi. Güzel bakıyordu gözleri..
Biz şimdi neyiz diye sordum ona.. Bilmem diye cevap verdi. Ikimizde bilmiyorduk ne oldugumuzu. Acaba bu ilk ve son gorusmemiz mi olacaktı ? Eger o beni begenmediyse kesin son gorusmemiz olur diye düşündüm.

Üstad yardır sen biz burdayız

Kalktık. O önden çıktı cafenin onunde bekliyordu. Ben hesabi ödedim çıktım. Orada vedalaştık. Dikkatli git dedi. Yağmur bitmişti. Agir ağır gittim eve. 100 u gecmedim. Eve geldim. Annem mutfaktaydi. Bu arada annem geziden geleli 3-4 gun olmuştu. Annemin yanina gidip boynuna sarıldım. Ne işler ceviriyon sen dedi. Optum yanagindan. Aksam yine takıldık arkadaşlarla. Hakana soyledim burcuyla bulustugumuzu. Kendini kaptirma sakın dedi bana..

Yaziyor musun ?

Yazacam biraz daha arkadaşlar sarjim bittide o yuzden geciktim kusura bakmayın.

Laptop su an baska odada gidip alma gibi bi imkanim yok mobilden de ancak bu kadar hizli yazılıyor. Hikayenin asil kısımlarını uyandiktan sonra yazacam.

Gece alemine aktık tekrar. Burcuyu kafama fazla takmamaya çalışıyordum. Sonuçta ciddi düşünemezdim. Salla gitsin diyordum kendi kendime. Ama bir taraftan içimde kıpırtılar vardı. Burcu merak etmiş. Şarjım bitmişti. Yine alkollüydük. Eve geldim şarja taktim telefonu. Acar açmaz art arda mesajlar. Burcu köpürmüş. Benden aramadan önce o aradı. Kızdı bana, sesini yükseltti. Uyumamış. Beklemiş beni..

Yine 1 sigara yaktım. Camı açtım gökyüzüne baktım. Alkolün verdiği hafif çakır kafayla sana aşık oldum dedim. Burcu sustu. Hiç bir şey demedi... Diyemedi... Ben de sustum. Ben yatıyorum iyi geceler dedi. Kapattı telefonu. Güldüm kendime.

Bile bile yanlış yapıyordum değil mi ???
Besbelli saçma sapan bir durumdu..
Elin kızını durduk yere rahatsız etmeye ne hakkın var senin Müzisyen ??? Diyerek sordum kendime.. Gülünecek bir halim vardı..
Kafam iyiydi ama.. Tam efkar dağıtır haldeydim..

Yaktım bir sigara daha.. Hafif müzik ile yatağa uzandım.

Yaz mk yaz uykuda tutmuyo ne olur yaz #REZZZZ

Kirgindim Burcuya. Sana aşık oldum dedim. Hic bir sey dememisti bana.
Sadece ben yatiyorum dedi kapatti ve defolup gitti.

Uyumadan önce telefonumu bilerek kapadim. Merak etsin istedim.

Oglene dogru yataktan kalktım. Telefonu açmadım. Kahvalti yaptım. Sazimi elime aldım. Biraz repertuar geliştirdim. Telefonu acmakta hic acele etmedim.

Kirgindim ona.. Ama haksizdim. Haksiz yere kirgindim. Ne yani.. Kizin da bana agib olmasini mi bekliyordum ??? Ne hakla ???

Hem o beni aramadi ki ben onu aradım önce.. O insanlık yapıp benimle konuştu. Bu bile yeterdi bana.. Aslında bencildim. Kendimden nefret etmeye başladım.

Oğleden sonra açtım telefonu. 1 dk sonra msj geldi. Hemen bakmadım. Burcuya kirgin oldugum için. Biraz sonra bi mesaj daha.. Sonra baktım. Arayan servisinden gelmiş. Erdem aramış. Hakan mesaj atmış. Kanka akşama toplaniyoruz mangal var demis..
Bekledim.
Yarım saat oldu.
Anlaşılan burcu bana mesaj atmamisti.
Belki o da bana kızgındı.
Bekledim. Yine mesaj gelmedi.
Telefonu kapadim.
Duramadim sonra tekrar açtım.
Yine ayni.. Ne arayan ne soran. Vardı.

Akşam bindim arabaya. Her zamanki yere dogru gittim. Bulusma yerimiz parkti. Parkta buluşur biraz oturur sonra harekete gecerdik.

Hayat güzeldi..

Yaninda sevdiğin guvendigin saglam arkadaşların olunca kızı umursamiyordu insan..

O zamanlar öyleydi..

Ama eve gelip yastığa başını koyduğunda anliyordun aslında kalbinin boslukta olduğunu. Aslinda yapayalnız olduğunu.

Bir nefes istersin daima yanında. Bir sirdasin sigaran vardır sabaha karşı uyku tutmadiginda.. Sigaran bile senin nefesin olmadan hiç bir anlam ifade etmez.. Sen yaninda sana nefes verecek birini isterken en sevdiğin sigaran bile senden nefes alır daima..

Ortam güzeldi.. 6-8 kisi vardık.

Burcudan hala mesaj yoktu. Ben de ne aramış ne mesaj atmıştım.

Rakilar dolduruldu.. Mezeler hazir.. Erdem her zamanki gibi hünerlerini gösteriyordu mangalda.. Adam et pisirme uzmaniydi.

Bizde muhabbetin kahkahanin gözüne vuruyorduk. Sağlam içtik. Ben fazla kaçırdım. Milyon oldu kafam.

Erdemin araba ve benim araba arkali onlu geldik bizim eve. Saat gece 3. Benim arabayı Hüseyin kullandı. Onlar Erdemin arabayla geri döndüler.
Herkes evine dağıldı. Eve girdim. Babam wc den ciktiginda karsisinda beni gördü. Cok ters baktı.
Aynen sunu dedi: Allah büyük.. Senin çocuğun da inşallah senin yaptığının daha beterini yapsın sana... Yazıklar olsun dedi.. Cikti odasına yattı.