Hahhahhahhahahahahhaa

Dalga geçiyorum bak

Hahhahahahahhaahahha

Rezerved.

iddalısın çıtayı yükselttin. Beklediğimi bulamazsam belanı giberim

rezerved

dalga geçmeden olmaz amcık öle kuru kuru anlat biz dinleyim olur mu sence. kahve ortamı kurduysan gırgır olacak yoksa anlatma giberim yollarını

sakin olalım beyler. şimdiden küfür başlamasın.

başlıyorum...

Üniversiteyi bazı nedenlerden dolayı bıraktım. Bölümüm Bilgisayardı. Üniversitede Programlar ağırlaşınca Okumadım. Adapte olamadım.
Şimdi çok pişmanım ama artık benden geçti diyorum..
Gerçi okusam ne olacaktı ne kadar okuyabilecektim ki .. gibini sallasan bilgisayarcıya çarpıyor..
Allaha şükür şu anda iyi kötü bir işim var. idare edip gidiyoruz işte..

Yıl 2008. Aylardan Şubat. Okulu bırakıp geldim. Ailem bana devam et diye baskı yapmadı. Çünkü babam artık gerçekten hayata atılmak istediğimi anlamıştı. Bu konuda ciddi olduğuma kanaat getirmişti..
Artık çalışma hayatına başlamam gerekiyordu. Bir şeyler yapmak lazımdı artık..
iç Anadolu ve Türkiye'nin bazı bölgelerinde, özellikle Ankara, Kırıkkale, Kırşehir gibi memleketlerde mahalle, sokak düğünlerini bilenler bilir..

Ben o zaman düğünlerde saz çalıp söylemeye başlayalı henüz 2 yıl olmuştu.. iyi kötü.. bir şekilde çalıyorduk..

Ama ben okulu bıraktığımda kışın ortasıydı.. Henüz etrafta civarda düğün, nişan, kına gecesi falan yoktu ki harçlığımızı çıkartalım..
Aileme yük olmadan harçlığımı çıkarmam lazımdı. En azından sigaram vardı. Sağa sola takılıyordum bazen arkadaş ortamlarına..
Parasız olmuyordu beyler.. Gazinoya sahne almaya gitsem, kendimi daha gazinoda sahne alacak kadar yeterli bulmuyordum. O kadar geliştirememiştim kendimi.

iş arıyordum.

Doğru düzgün bir işte yoktu.. Hep arta kalan kimsenin beğenmediği çalışmadığı saçma sapan işlerle karşılaşıyordum.

Baktım kafama göre iş yok. artık ne denk gelirse girip çalışacaktım.
Bir gün arkadaşım aradı. Müzisyen, iş arıyon mu hala dedi. Evet dedim. Yakınımızda olan bir benzinliğe elaman aradıklarını söyledi. Orada pompacılık yapar mısın dedi. Hiç düşünmeden cevap verdim. Yaparım dedim. Tamam ben şimdi oraya haber veriyorum yarın git başla dedi.. Eyvallah kardeş dedim. Ertesi gün sabah gittim bismillah deyip işe başladım.

iş yerinde kendimi çok kısa zamanda sevdirdim.. Çok fazla zaman geçmeden benden öncekiler işten ayrılınca çalıştığım yerin en kıdemli ve en eski elemanı ben oldum. Rahatım da yerindeydi.. Bir eleman boşluğu vardı. Bir gün bir arkadaş işe başladı. Yozgatlıydı. Adı Erdem. Kısa zamanda işi öğrettim. iyi biriydi. Delikanlı çocuktu. Benden 2 yaş büyüktü.. Günler geçiyordu..

Erdemle baya samimi olduk. iş dışında da hep birlikte vakit geçiriyorduk. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu.. Derken aylar geçti. Benzin istasyonuna gireli 10 ay civarında olmuştu. Başka bir yerden bana iş teklifi geldi. Fabrikada robot adı verilen bir makineyi öğrenip kullanacaktım. Maaşı güzeldi. işi bırakıp oraya gitmeye karar verdim. Ama önümde askerlikte vardı. Tekrar okula yazılmayacağım için ya da dışardan okumayı düşünmediğim için askerliği mecbur erteleyemezdim. Şöyle bi düşündüm.. Benzin istasyonu sıkıcı olmaya başlamıştı.. Çağırıldığım yere gitmek istedim. Belki farklılık olur diye.. Çağırıldığım yer de çalıştığım benzin istasyonuna çok yakındı. Oturduğum ev ikisine de yakındı.. Her ne kadar çalıştığım yerde beni göndermek istemeseler de ben kararımdan vazgeçmedim.. Bir kaç ay da olsa askere gitmeden önce başka şeyler yapmak istiyordum.. Belki askerden sonra da oraya devam ederim diye düşündüm. Çağırıldığım yerde de tanıdıklarım vardı. Orada çalışan kıdemli birisi çok yakın bir arkadaşımdı. Onun adı da Hakan. Biraz binti ama çok delikanlı çocuktu. Karadenizli kendisi Lazdı. Erdem de Hakan da benimle gözleri kapalı ölüme gelirlerdi.. Öyle yakın arkadaştık..

burada mısınız beyler ?

lan dinleyen yoksa boşuna anlatmayım ?

Burdayım panpa devam

Ben çalıştığım yeri bırakıp fabrikaya başladım. iş biraz zordu. Erdemle hala sürekli görüşüyorduk. En yakın arkadaşım olmuştu Erdem. Hakan zaten ondan önce de arkadaşımdı çocukluk arkadaşımdı. .Hakan fabrikada baya kıdemliydi. O yüzden zorluk çekmedim fazla.. işi yavaş yavaş öğreniyordum..
Müzisyenliğimden de dolayı çevrem biraz vardı ama çok sağlam bir çevre değildi.. Çoğu menfaatçi kişilerdi. En sağlam, en yakın arkadaşlarım zaten belliydi.. Erdem ve Hakan..
Fabrikada günler geçiyordu..
Arada bir de alemlere akıyorduk. Sazlı sözlü muhabbetli.. Alkollü.. Tabi bu tarz ortamlarda kişi sayısı artıyordu.. Bazen 5-6 bazen 8-10 bazen kapalı gecekondu ya da müstakil tarzı ev bulursak 15-20 kişi oluyorduk..

Biraz da müzisyenliğin verdiği havayla etrafımda benimle konuşmak görüşmek isteyen hatta bazen kartvizitten numaramı alıp arayan kızlar vardı.. Hatta sayı olarak belirtmek gerekirse 6-7 kız vardı. Ama ben pek ilgilenmiyordum çünkü hepsi motordu. Ben ciddi ilişki istiyordum daima ciddi ilişki düşünüyordum ama o zamana kadar karşıma ciddi düşünebileceğim bir kız çıkmamıştı.. Zaten önümüzdeki aylarda askere gitmeyi düşünüyordum o yüzden kimseyle uğraşacak vaktim yoktu.

devam panpam dinliyoz