hikayemi anlatıyorum hazırlayın sigaranızı

millet geleceğime mutlu olmuştu amk. meğerse sınıfta gitmeyen bi ben varmışım.
tenefüste hülya hocanın yanına gittim.

-hocam bunu neden yaptınız? beni neden eziyorsunuz böyle?

sen benim kardeşimsin ahmet. ablalar yardım etmez mi böyle?

-hocam bana altından kalkamayacağım bi şey verdiniz. ben bunun ezikliğini çekerim. beni tanımıyorsunuz.

sende okuyup büyük adam olduktan sonra borcunu ödersin. olur mu ahmetcim?

-olur dedim amk

ama çok üzülmüştüm lan. kadın kadının dibiydi amk

endere bi kere daha koymuştum amk. ispiklememiştim hocaya akıl vermiştim sadece. bu gavatlar disiplinlik olmuşlar sonra ahahah
tek sorun zeynepti beyler. bir an önce eskisi gibi olmamız lazımdı.
hülya hocaysa kadının dibiydi amk dediğim gibi. bende ona jest olarak tenefüs aralarında çay ısmarlıyordum
bahçede içiyorduk öyle.

bu arada bu zehranın sevdiği oğlan dediğim gibi gavat çıkmıştı. aynı anda 2-3 kızı oynatıyormuş.
yunusla gel lan bu kız bizim bacımız dedik. oğlanın sınıfını bastık.

-ulan lavuk erkekliğe sığar mı senin yaptığın?

ne oldu arkadaşlar napmışım?

-ulan zehrayı niye oynatıyon sen hırbo

aslında yunus konuşuyordu. ben gülüyordum. bunun konuşmasına hastaydım amk (:

-ahmet sende bi şey desene amk

ben konuşmaya başlamıştım..

zehranın yakasını bırakıcaksın di mi güzel kardeşim?

zaten ender olaylarından bi şey diyememişti. git özür dile o kızı bi daha üzmeyeceksin konuşmayacaksın dedim

sonra özür dilemiş. iyi iyi günler böyle geçiyordu işte

beyler o gün aslında zeynebin gidişini fazla takmıyordum. yani hikayeden anladığınız kadarıyla bilirdiniz.
gerçekten çok taksaydım gider içki sigara bi şeyler yapardım ama zeyneple bi gün tekrar buluşacağımıza inanıyordum.
mesafeler olsun veya olmasın yapabilirdik amk. seven insanın yapacağı işti bu.
eğer mesafeler olursa yapamayız diyen bi çift varsa bi taraf korkuyordur beyler emin olun.

yani tamam kokusunu içime çekemeyecektim sesini çok duyamayacaktım elini tutamayacaktım ama en azından yeri belliydi amk.
keçi babası cadı anası bilmediğim bi yere zütürseydi ne tak yerdim?

zehra ve yunusla da buluşuyordum. en azında cebime para kalıyordu amk.
bu lokanta işi iyi olmuştu. milletin içinde ezilmekten utanmaktan bıkmıştım artık.

bu ne garip mutluluktu amk. ama kendimi aldatılmış hissediyordum kandırılmış hissediyordum. gittim yanına

-zeynep sen burdasın?

evet niye bu kadar şaşırdın? (:

aklı sıra benle uğraşacaktı işte

-zeynep sen gidiyodun ama?

ne oldu üzüldün mü yoksa gitmediğime? gidiyim istersen?

gel buraya gel dedim sarıldım tekrardan. bu sefer daha büyük bi gidersen dıbına koyarım gibisinden bi şey geçti içimden

-- ee noldu nasıl oldu?

-seni söyledim beni söyledim yaşadıklarımızı söyledim. babam saygı duydu

--keçiliğinden vazgeçti yani?

-öyle deme ahmet yaa

bu kızlar babalarına çok bağlıydı amk

ender binine gülüyordum ama ciddi bi şeyi vardı herhalde. kolu kırılmıştı amk. acımamıştım gibimde de değildi ama şimdi bi sürü laf çıkacaktı. onlarda umrumda değildi ama hocalar bilerek yaptığımı düşüneceklerdi. hele ki hülya hoca.

bana ordan bu pekekent sövüyor. anneme sövüyordu. tutamadım kendimi beyler.
ağzına burnunu kırmaya koştum. millet tutmaya çalışıyordu ama usain bolt gibiydim amk.
acayip hırs yaptım. gittim bu yerdeyken burnuna bi yumruk çaktım. sonra fatih hoca ayırmıştı zaten
bi daha anneme söv bak bakalım daha ne oluyor diye bağırıyordum.

sinirlenmiştim amk. insanlar bencildi. insanlar öylesine küfrediyordu ama diğerlerinin ne düşündüğünü bilmiyordu.
sinirden olsa gerek gittim okulun arkada sigara vurdum
sonra sınıfa geçtim. zeynep bile kavgacı olarak görmüştü beni

ender senin gtünü gibiyim dedim. kavgacı olmuştum güya milletin gözünde

babam 1-2 hafta eve gelmemişti beyler. sonra boşanma davası açmış bu kıza.
yazıktı lan. yani daha evlenmelerine yıl bile olmamıştı. annemin ölüm yıldönümü bile gelmemişti daha.
kız ağlıyordu bi şeyde yapamıyordum ki amk.
kız gitti evden. tek başımaydım. sonra mektuplar gelmeye başladı babamdan.
ev sana emanet. sunguru en kısa zamanda yanıma alacağım. yaşattıklarım için özür dilerim.

pişmanlık mıydı bu amk?
neyse ne. değişik duygular içindeydim beyler.
olgunlaşmıştım

bari sungur rahat büyüseydi diye düşünüyordum beyler. babamda pişmanlık belirtileri vardı sanki.
azgınlığı kendisini de masum kızıda beni de bitirmişti artık.
ev boştu. sunguru 1 ay sonrasından falan aldı. kardeşimi az görecektim ama benim yanımda olsaydı taku yerdi.

evde tek başımaydım. para kazanmam lazımdı beyler. babam para gönderirim demişti ama almazdım o parayı amk.
kimse ne oldugunu bilmiyordu. okul çıkışı bi çay bahçesinde işe başlamıştım. pazar günleri tatilim vardı
gece 12 gibi kapatıyorduk. işlek bi mekandı. nargileler falan.

zeyneple sadece okulda görüşüyorduk. çay bahçesinin sahibi beni bulaşıktan alıp sipariş alma görevini vermişti
sen karizmatiksin çok kız gelir buraya diyordu. vay amk

ders çalışamıyordum beyler. tek sorun oydu. hayır yazında ders çalışmam gerekirken çalışacaktım.
sonra beyler belki böyle şeyleri televizyonda izleriz dersiniz ama ender bini çalıştığım yere kaşarın biriyle gelmişti
beni görünce gülmeye başladı bu tüm okulda yayılırdı amk

ender görmüştü beyler. gidip de ne book istiyon diye soramazdım amk. göötünü gibtiğimi görünce canım sıkılıyordu.
gitsin yaysın okula diyordum ne olacaktı amk? tamam kolej de falan olsaydım ezilirdim dalga geçerli ama
bi devlet okulundaydım. insanlarımız her zaman ezilenlerin yanında olmuştur beyler

düşünsenize edison ve tesla olayında direk teslayı destekliyorlar..

neyse bize amk bunlardan
ender düşündüğüm gibi okula yaymaya çalışmış ama kimse giblememiş bu malı.
bundan intikam almak lazımdı beyler.
hem o gün söyledikleri için hem böyle booklar yediği için
hak ediyordu amk

beyler günlüğünde okumuştum zeynebin. onun ilk ve tek sevgilisiydim biliyordum ama birde ona sormak istiyordum

--zeynep bi şey sorucam
-sor aşkım

--benden önce hiç birisi oldu mu hayatında?
-oldu çok oldu

vay amk. nasıl olurdu?

--kimler
-annem babam kardeşim arkadaşlarım hepsi hayatımdaydı

güya espri yapıyordu zalımın kızı birde gülüyordu. normal bi zibidi olsam zeynebi böyle bi espri yaptığı için ayrılırdı amk.

güldüm boşa gitmesin diye. çok komikti haha

Doğum günüm gelmişti beyler. Ben sürpriz falan istemiyordum beyler. Ama hülya hocayla zeynep yapardı emindim
Kadir piiçi anahtarımı bastırmış gizlice amk. Bundan her bi şey beklenirdi zaten
Okuldan sonra hülya hocanın arabasıyla servislerle falan bizim eve gitmişler
Bende sigara tüttüre tüttüre okul çıkışı eve gidiyordum

Babamda olur diye düşünmüşler ama evde tek yaşadığımı bilmiyorlar tabi. Vay amk
Gittim eve açtım kapıyı yunus çıktı önüme birde refleksle geçirdim beyler bu muallakye.
Korkmuştum amk. Sonra güldük falan. Mutlu etmişti göötoşlar lan

hediye falan geçmişti beyler. küçükken insan böyle şeyleri sever ama büyüdüğünde umrunda olmaz.
büyüdükçe hayallerde küçülüyormuş beyler bu arada söyleyim dedim amk.
hülya hoca sigara içme leş gibi kokuyorsun diyordu
haklılardı amk. ama napıyım sigara cidden iyi geliyordu beyler
içenler bilir.
zeynebim sarılmıştı. nice birlikte yıllara diyordu
her şey güzel gidiyordu beyler
arkadaşlarım dostlarım hocalarım. şu sınavı da atlatsaydık bi

zeynebi üzmemem lazımdı beyler. en kısa zamanda nişanı halletmemiz lazımdı amk.
doktora falan gittim yine ilaç falan verdi işte. ilaçlar yoruyordu beyler inanın bi yokuş çıkmak benim için eziyetti sanki.
kendimi geliştirmeye devam ediyordum yine. ama ünivde fazla bi çevrem yoktu. gerçi olmasına da gerek yoktu ki amk.
her neyse beyler her bi tak vardı lan bi üniv denen yerde. saçlara 10 kilo jole döküp diken, sakalları ören pçler çoktu.
anadolunun bağrından kopup gelen saygı da kusur etmeyen oturuşuyla kalkışıyla adam gibi adam olanlar da vardı tabi.
anadolu demişken yanlış anlamayın tabi. bu ülke de böyle delikanlı çok zaten

zeyneple sinemaya falan gidiyorduk beyler. sevdiceğimi mutlu etmeye çalışıyordum. hak ediyorduk.
ulan dedim. eskiden beş kuruş para yoktu cebinde. şimdiyse parayı nasıl bitirsem diye düşünüyon dedim
hakikaten beyler para önemli değil diyenler maldır amk. tamam parasız da aşk olur sevgi olur ama parasız rezil olur lan insan

hayatın zorluklarına karşı bi şekilde ayakta kalmaya başlamıştık. üniversite hayatımsa tam bi fiyaskoydu.
millet barlarda cafelerde orada burada eğleniyordu. hikayeyi okuyan liseli kardeşlerimde bunu hayal ediyordur eminim.
ama beyler ben zeyneple olmayı seviyordum amk. karı kız ortamı falan skmde değildi.
ingilizce ve fransızcam büyük ölçüde gelişmişti. hala kendimi geliştirmem gerektiğine inanıyordum amk.
bu arada üniversitenin ilk yılında daha doğrusu eğitim öğretimin ilk döneminde ankaraya bi kere gitmiştim
oda annemin mezarı için. ben yoksam kim su dökecekti orada amk? babam uğruyor muydu bilmiyordum.

oteli bi görseniz amk. cıvıl cıvıl yani şu sözlüktekilerden sadece 10 kişiyi o otele koysak neredeyim ben der amk
cıbıl cıbıl kızlar rus mu dersin her bi tak var. zeynep demez mi?

--ben burayı sevmedim hadi gidelim diye

güya kıskandı ya

ulan göz ilk kez görüyor böyle bi yeri ama bakmamaya çalışıyorum beyler
zeynebi üzemem

izin vermişti amk. gidecektim zeynebimin yanına. yüzünü güldürecektim en azından. yunusa resimlerimizi getirmesini istedim evden
onun yanına gittiğimde baygındı uyuyordu. rahatsız etmek istemiyordum.
oturdum yanındaki kanepeye. ona bakıyordum ve gözümden yaşlar geliyordu amk.

diren be sevdiğim diren ne olursun?

yunus fotoğrafları getirdi. zeynepte uyanmıştı sonunda.

-doktordan nasıl izin aldın?

--meslektaşız sonuçta

gülümsemişti..

bide tenefüslerde millet oynarken izlerdim. iyi oynayan çok bin vardı. ayağa kalktım erdem bini küçümseyici bi gülüş yaptı.
yazalım bakalım dedi. gibtir oldu gitti. bende birden kendimi belli edince sınıfta utanmıştım beyler. ya geçemezsem seçmeleri diye yusufluyordum aslında. neyse zaten sınıfta da destek veren kimse yoktu. sınıf hala alışmamıştı birbirne. hülya hoca benim katılacağımı duymuş. geldi yanıma başarılar falan dedi. gururumuzsun falan dedi. gaza getirecek güya. boyum o zamanlar 178 cm falan.
okulda hayvan gibi öğrenciler var. öğleden önceki saat hülya hocayaydı. ders matematikti. işte ahmete destek çıkın falan diyordu.
bende gaza geliyorum tai bu arada. alkışlattı beni. dua ediyordum bende rezil olmayım diye

kimsenin umrunda değildik böyle olması daha iyiydi. bi yere oturmustuk. yunus gavatı sınıfın penceresinden bizi izliyordu.
sırıtıp duruyordu hırbo. ulan yunus senle sonra hesaplaşırız dedim içimden.

zeynepse mahcup mahcup etrafa bakıyordu. çok güzeldi lan. ölene kadar onunla oturabilirdim.

neden böylesin ahmet? yani niye içine kapanıksın bu kadar? yunus ve zehradan başka kimseyle konuşmuyorsun. hülya hoca seni çok seviyor onu da üzüyorsun. neden böyle yapıyorsun?

bilmem yani ben hep böyleyim zeynep. alıştım artık. her zaman yalnızdım

istersen yani bi sıkıntın olursa bana anlatabilirsin ahmet. yanında olmaya çalışırım.

ulan senin için sıkıntı yaratırdım lan. bunu bana demişti ya dünyalar benim olmuştu amk

yalan söylemeyeceğim beyler. orada temiz bi dayak yedim. ender gavatı yoktu ama sonraki gün onun adam gönderdiğini anlamıştım.
elim yüzüm kan içindeydi eve öyle gittim. babam zaten bunu iyi dövmüşler diye dokunmadı bile annemse kavgaya karıştım diye söyleniyordu. odama kitledim kendimi. çay müzik sigara keyfi yaptım herzaman ki gibi. zeynebi yanımda düşündüm öylece hayal kurarak uyuyakalmışım. sabah okula gittiğimde önceki sene gibi bi morluk yüzünden utanmıyordum. göğsümü gere gere gittim. ender bin tayfasını da toplayıp bana gülüyorlarları. gülün binler gülün dedim içimden. yunus geldi bu ne hal diye anlattım. sinirlenmişti zor tuttum
her şeyin zamanı var dedim. zeynep beni gördüğünde direk yanıma geldi.

ne oldu? kim yaptı bunu sana?

boşver zeynep kim yaptıysa cezasını çekecek zaten

ender demi? hülya hocaya gidelim müdüre gidelim hadi lütfen

o öyle uslanmaz zeynep. halledecem ben.

çok emindim kendimden amk. daha dün asosyal olan ben birde artistlik yapıyordum kıza.
hülya hoca halimi görünce çok üzülmüştü. bense zeyneple olan her vaktimin kıymetini bilmeye çalısıyordum

evlerine gittiğimde üşümem azda olsa geçmişti beyler. ankaranın soğuğu öldürmüştü beni. zatürre bile olabilirdim.
çorba falan yapmış ikram etti. konuşmaya başladık

-hep dövüyor mu seni böyle?

hayır hocam sadece duymak istemediklerini söylediğimde dövüyor.

-annen peki? bi sorun varsa neden ayrılmıyor

bizim için hocam kardeşlerim için dayanıyor.

-eve neden gitmedin?

gidemiyorum artık hocam

-ahmet hiç merak etmiyor musun?

neyi hocam?

-neden seninle bu kadar çok ilgilendiğimi

bilmem iyi birisiniz. herkese böyle davranıyorsunuz. bi neden yok gibi

-sen benim vefat eden kardeşime çok benziyorsun ahmet

bin ender hülya hocada kaldığımı öğrenmiş bi yerden. ben yunusa zehraya söylemiştim sadece zeynep in bile haberi yoktu amk.
nasıl duymuştu anlamıyordum. millete bunu yaymış bin. hayır hocanın başı belaya girebilirdi. birde öğretmen öğrenci ilişkisi var gibi şeyler söylüyordu. gidip gibecektim belasını ama hülya hoca zor tutmuştu.
zeynep bana gelip sormuştu neler oluyor diye

eve gitmedim zeynep. o gece hülya hoca evine çağırdı. o yüzden gittim. orada kaldım

zeynep fesat değildi tabii bana güveniyordu amk. güya bin ender benim zeyneple aramı bozacaktı.

bu arada bu olayı duymayan kalmamıştı. müdür hülya hocayı çağırmış. hülya hocaysa olayları kısaca özetlemiş. birazda benim ailevi sorunlarımdan bahsetmiş. müdürden bi şey çıkmazdı emindim. ama bu ender bini ortalığı karıştırıyordu. tam bi gavattı

bu arada ilk dönem bitmişti beyler. 15 gün asosyal olan ben zeyneple buluşacaktım.
günler bizimdi artık