hikayemi anlatıyorum hazırlayın sigaranızı

bu geceyi neşet babayla süsleyelim beyler.
-bana inanıyorsun değil mi eylem?
--neye?
-seni sevdiğime
--inanıyorum tabi.
-bak eğer güvenmiyorsan bu yola hiç başlamayalım. Bana inanmıyorsan aklında tek bi şüphe falan varsa birbirimizi üzmeyelim.
--sadec e onu gerçekten unutup unutmadıgını merak ediyorum
-unutmadım eylem
Susmuştu. Tabi sonra gelecek cevabımı bilmediği içinde ölene kadar susardı istese amk.

alın ulan hırbolar. sallıyormuşum hikayeyi. lan sallıyor olsaydım şimdiye bırakırdım amk. zevk mi alıyom zannediyorsunuz sanki?
bu hikaye bitecek dedim. ister inanın ister inanmayın

worde yazıyom hala yapıştırırım yine. okuyan okur amk. salladıgım falan yok

devam et panpa

erdem ve tayfasını bir zaman sonra ender ve tayfası yazmaya başladığında bıraktım

sen onları gibtir et panpa yaz sen ben okuyom

Kardeşim başın sagolsun hikayeni 1 haftadır okuyorum zeynep in öldügüne çok üzüldüm ilk defa agladım valla hikaye okurken yorum atıcaktım ama okuyucam diye yorum atamadım yemin ederim devam et hiç kimse okumasa bile ben arkandayım okurum hikayeni

-onu unutmadım. Unutamam sadece. Ama gömdüm kalbimde bi yerlere anlıyor musun?
Anılar gelecek belki aklıma ama seni seviyorum eylem. Oda bunu isterdi zaten. Sen çıktın karşıma. iyi ki çıktın be yeşil gözlüm. Belki ölene kadar yas tutardım. Seni seviyorum
Yüzü gülmüştü işte şimdi. Çok güzel gülüyordu be beyler. O çukur çukur olan gamzeleri.
Uzayan kirpikleri yeşil gözleri…

size zeynebi çok betimledim biliyorum. Hatta şuan zeynebin yerine sizde başka kızı koyamıyorsunuz belki de ama benim de mutlu olmaya hakkım vardı. Ve bunu en ideal kızla yaptım amk.
Hayatta birçok şeyin üstesinden geldim belki sonuncuyu kaldıramayacaktım. intihar edip göçüp gidecektim bu hayattan ama allah bana bu güzelliği gönderdi işte. Ve kurtuldum.
O gün doya doya güldük eğlendik. Raci abiye ve bizimkilere haber verme vakti gelmişti

yunusa söylediğimde hiç şaşırmamıştı hıyar ağası. Ulan selene bi söyledim söylemez olaydım.
Nerede nasıl oldu naptınız? Öpüştünüz mü gerçekten seviyor musun? Yunusun tepkisi de şuydu ‘’hayırlı olsun gardaşım’’ vay amk ne zıt insanlar bunlar dedim. Birde evlenecekler. Gerçi kızlarla erkeklerin farkı da diyebiliriz buna. Zehrayı aradığımda mutlu oldugunu söyledi. Onların son seneleriydi mezun olacaklardı işe başlayacaklardı. Eylemde öyle. Bende hala okuyordum amk. Sıkılmıştım artık. Ama hastane iyiydi beyler. Hastalar bazen azarlıyordu evet. Ama gotu kalkık olan doktor meslektaşlarım da yok değildi. Hastalara da hak vermek lazımdı elbette. Kadiri falan da aradım bizim derviş pçini bilirsiniz ona haber saldım. Sonra karı gibi trip atardı muallakler.
Sıra raci abideydi.

mayıs ayı gibi tekrar bi toplandık. Bizim tayfa işte. Bu arada yunusgil düğün hazırlıklarını yapıyorlardı. Yazın düğün vardı resmen amk. Ankarada. Davetiye falan bastırmışlar raci abi ve eyleme getirmişlerdi. Eylem tabi gelecekti. Raci abi yine rakıyı mezeleri düzmüş. Bizi bekliyordu. Yunusun da eline sazı verdik. Başladı çalmaya. Ah ah ne güzel ortamdı amk. Ama her zaman düşünmüşümdür beyler. Keşke keşke zeynep yaşasaydı da birlikte otursaydık surada derdim. Ama eylem vardı. Eylem yetiyordu bana. Eylem her şeydi candı canandı. Gülüm benim..

raci abi dedim. Beni bilirsin. En uygun zamanı beklerim bi şeyleri söylemek için.
-hayırdır aslanım bi sorun mu var?
--yok abi çok şükür. Sana bi şey dememiz lazım
-hepinizin mi?
--yok be abi. Abi biz eylemle birlikteyiz
Kaşlarını çattı. Bi şey demedi. Onu tanıtırken bana yeğenim demişti. Gerçekten öyle miydi bilmiyordum. Kızmış mıydı acaba? Hem niye kızsın amk?

aslanım benim dedi gülerek sonra. Çok yakışırsınız siz. Hem senden iyisini mi bulacak benim prensesim dedi. Mutlu olmustum amk. En son kendisine söylediğimize sitem etti falan ama ortamı bulunca unutup gitti zaten amk. Eylemle bakışıyorduk bizde. Şiirleri çok seven eylemimle.

neşet babayıda açtım bi rakım ekgib şuan aq yaz aq yaz

Yunuslar evlenecekti ve bende artık bunu istiyordum beyler. Eylemi tam tanımıyordum kabul ama 23 yaşındaydım ve zamanı gelmiş gibi geliyordu bana. Yaşıtlarım evleniyordu. Gerçi onların durumu biraz farklıydı amk. Her neyse yunusgilin düğününe az kalmıştı. Okullar bitmişti çok şükür. Hastanede nöbete falan kalıyordum ama ankaraya gidecektim. Düğünden 1 hafta önce falan. Eylemi de alacaktım. Sahi eylemin ailesini bilmiyordum. istanbulda hiç tanıştırmamıştı beni ailesiyle. Gerçi bende onu tanıstıramadım amk. Sunguru görse yeter

2) Ankaraya başladı yolculuk. Bu sene sunguru yanıma almayı düşünüyordum. O çocuk bunu hakediyordu çünkü. Büyümüştü de zaten iyice. Ankaraya gittiğimizde her zamanki gibi annemi ziyaret ettim. Tabi yanımda eylemde vardı. Kendin kendime çok konusurum mezarlıkta beyler. O gün ne dedim hatırlayamıyorum ama kesin gelinini getirdim anne sana demişimdir. Eylemde bunu duymuştu ve rahatsız olmus gibiydi. Benle gelecek düşünmeyecekse bence bu ilişkiyi uzatmanın anlamı yoktu. Öyle düşünüyordum amk.

3) Mezarlığa çiçeğimi bıraktıksan sonra tuttuk çankaya yolunu. Özlemiştim ankarayı. Bizim eve gidecektim. Yaklaşık 18 yılımın geçtiği o eve gidecektim. Neler yaşanmamıştı ki beyler. Babamdan yediğim dayakları o evde hissetmiştim. Annemin enfes yemeklerini o evde tatmıştım. Sungurun yavaş yavaş büyümesini orada izlemiştim. Zeynebe olan ilk aşkımı o evde paylaşmıştım. Ergenlik zamanlarımı o evde yaşamıştım. O ev ayrıydı kabul. Ayrı bi hüznü ayrı bi sevinci vardı amk. O ev benimdi. Eylem bi tanıdıgında kalacaktı bende kendi evimde kendi odamda kendi yatağımda. Zile bastıgımda kapıyı babam açtı. Niye geldin der gibi baktı. Hoşbulduk baba diyip içeri girdim. Sungurumu gördüm. Sımsıkı sarıldım amk. Özlemiştim keratayı

-naptın lan hıyar nasıl gidiyor işler
--aynı be abi
-dur bakalım uzamış mısın lan sen?
--öyle diyorlar abi
-beni geçecen bu gidişle hırbo seni
Sungur için hayat daha zordu aslında beyler. O küçükken annemizi kaybetmiştik. Babam bi orada bi buradaydı. Beni ayda yılda zor görüyordu. Bazn ablam geliyordu falan filan ama çocuk çocuk gibi büyümemişti. Bi şeylerden mahrum büyümüştü hep. Ama hele bi okulu bitiriyim diyordum her şeyi senin önüne dökücem çocuk diyordum. O yüzden çok çalış diyordum.
Sungura ihtiyacım vardı yaşamak için gülmek için ihtiyacım vardı amk. Şu amnakodumun hayatında bi sungura ihtiyacım vardı zaten.

Abi dedi..
-o sevdiğim kızla birlikteyiz biliyor musun?
--vay hıyar vay. Nasıl yaptın lan anlat bakalım?
-ya abi gittim yanağından öptüm oda öptü öyle
Demek ilişkiler bu kadar kolay olmustu dedim. Gerçi çocukluktu falan filan ama sungur çapkın olacaktı belliydi amk. Ben o zamanlarda asosyaldim. Okuldan eve giderdim o kadar. Çok can yakacaktı.

burada mısınız amk?