hikayemi anlatıyor ve sözlüğü bırakıyorum

gibiş varsa okurum

zorlada olsa onu mutlu etmek için biraz toparlandım. benim notumu çıkarıp arada alay ediyor çok güzel yazmışsın gibisinden iltifatlarla teselli ediyordu. onun hain ve alaycı gülüşleri beni deliye çeviriyor yüreğimi kanatıyordu. bana başka sınıflardan kızlar ayarlayacağını söylüyor damarıma basmaya çalışıyordu. neden bu kadar değişmişti. suçum neydi benim. herşey bir anda bu kadar tersine dönemezdi..

http://fizy.com/tr#s/1h86wg : (

ruh gibiydim. son 2 ay ölüm gibi geçiyordu. gökhanla ayrılmıştı ama bu benim için önemsizdi. delicesine seviyordum onu ama gururum vardı işte. sınıfta sürekli şakalaşırdık bunun neşe kaynağıydım diyebilirim. o günlerde yaşadığım durgunluk dikkatini çekiyor neler olduğunu soruyor fakat ben yok birşey gibi kısa cevaplar veriyordum. en çokta beni üzen bu anlamamazlık gelen halleriydi..

fakat o umutla yaşadığım pembe günler geride kalmış ızdırap dolu 6 yılımın bir nevi çanları çalmaya başlamıştı. o gün okula onu görme heyecanıyla gelmiştim yine. fakat son derse doğru şakalaşmalar falan derken ona gelen bir not beni salağa çevirdi. notu yazan bilmediğim sevgilisi gökhandı ve gökhan sınıftaki en samimi olduğum arkadaşlarımdan biriydi. platonik olduğu için kimseye birşey diyemedim içime attım. notu elinden kapıp okuduğumda ağlamaklı oldum birşey söyleyemedim. sadece hayırlı olsundiyerek yalandan gülümsediğimi hatırlıyorum..

rezerve

devam et panpa bende varım

peki ya sonra

ertesi gün gece uyuyamamanın verdiği uykusuzlukla sabah gelip sırada biraz kestirdim. uyandığımda yine tüm güzelliğiyle sınıfa girmişti. yanındaki arkadaşıyla bana bakıp gülüyorlardı. benim yüreğim yerinden fırlayacak gibiydi. elini çantasına attı ve notu çıkarıp arkadaşım onur ve bana dönerek bunu kim yazdı diye sordu. elim ayağım titremiş ne diyeceğimi bilememiştim.bir an kelimelerin boğazımda düğümlendiğini hissettim ve dudaklarımdan istemsiz bir şekilde ben yazmadım kelimeleri döküldü. suçluymuşum gibi hissediyor gülümseyip alay ederek bu açığı kapatıyordum. arkadaşım onurda alay ederek beni gösterdi ama reddederek oradan uzaklaştım. kendimi büyük bir yükün altına girmiş gibi hissediyor suçlu gibi titriyordum. tüm günü bu şekilde utangaç halimle bitirdim..

anlat lan bende dinleyip sözlüğü bırakırım belki.

tüm heyecanımla sabahı zor etmiştim. ertesi gün okulda son derse kadar açılmayı başaramadım. baktım yapamıyorum son bir hamleyle hazırladığım notu çantasındaki küçük kutuya gizlice yerleştirdim. nede olsa en çok kullandığımız şeylerdi kalemlikler elbet görecekti notu. okul çıkışı gelmiş evlere dağılmıştık. artık heyecanım dahada artıyor benim yazdığımı anladı mı anladıysa beğendi mi diye içim içimi yiyordu.

biraz okudum üzüldüm panpa inş bundan sonra hayat güler sanan hadi yolun açık olsun

tatil günlerinde gerek mahallemizde bulunan okul çevresinde gerek evlerinin etrafında bir kaç kere görebildim onu.bu zor günleri atlatmış ve okula sonunda dönmüştük. bu arada 14 şubat yaklaşıyor ve beni şimdiye kadar hiç yaşamadığım bir heyecan kaplıyordu.bu özel günde ona sevgimi belli etmeliydim ama nasıl? 13 şubat pazar akşamı tüm gece oturup ona güzel bir şiir yazmak için vaktimi harcadım. sabaha doğru şiir bitmişti. güzel olduğunu düşünüyordum ama asıl olan ona duygularımı anlatabilmekti.. acaba yüreğimden düşen bu satırları beğenecek miydi..

hayır panpa sercan değil:) devam ediyorum...

anlat panpa dinliyorum bu arada isim sercan mı?

devam panpa devam

artık gözlerine rahatça bakamıyor muhabbet edemiyordum. birkaç gün devam eden bu ızdıraplı günlerin ardından bir sabah onunla sınıfta tek kaldık. henüz okula kimse gelmemişti. arkasını döndü ve sen yazdın değil mi diye sordu. artık çaresizce ve utangaç bir tavırda e evet diyerek gülümsedim.o an tüm zaman durmuştu sanki. çok güzel olmuş çok teşekkür ederim kurtis dedim ve gözlerimin içine baktı. ben o an dünyadan soyutlanıp başka diyarlara doğru çoktan yol almıştım. hayalde gibiydim. gözlerine takılı kaldım ve birşey diyemedim. sanki birisi konuşmama engel oluyor ağzımı kapatıyordu. ah içimdekileri anlatabilsem neler söyleyecektim ona. ama biraz sonra sınıfa gelenler tüm büyüyü bozdu hayat normale döndü. bana bir kez daha gülümseyerek önüne döndü..

biri eksi versinde başlık kaybolmasın okurum sonra

gel zaman git zaman derken yaz gelmeye başlamış ben halen cevap alamamıştım. yazdığım notu çantasında saklıyor bu beni hem mutlu ediyor hemde gururlanmamı sağlıyordu. yoksa oda mı birşeyler hissediyordu bana karşı? sevmiyorsa neden taşısın ki gibisinden bir düşünce kapladı beynimi. vermediği o cevap beni çok deli ediyor içimi kemiriyordu diğer yandanda..

@60 gideceğim zaten tek üzüldüğüm ortamın sizin gibi orosbu çocuklarına kalması neyse..