hikayemi anlatıyor ve sözlüğü bırakıyorum

Ben okuyorum panpa devam

hemen yanımdaki sırada otururdu. gözlerine bakmaktan artık kendimi alamamaya başlamıştım. bakışları yüreğime ateş misali düşüyor , düştüğü yeri yakmakla kalmıyor tüm vücuduma yayılıyordu. onunda bana bakması beni deliye çeviriyor gözlerinin içinde kaybolmak istiyordum. hocalarım artık beni uyarıyor , eski halime dönmem gerektiğini
söylüyorlardı. ama dinleyen kim ,artık o çalışkan ve derse katılan kurtis gitmiş yerine kendini sonsuz bir boşluğa doğru salmış ,tek bir noktaya doğru odaklanmış bir çocuk gelmişti.. çok değiştirmişti beni daha iki üç ay öncesine kadar kavga ettiğim bu kız...

anlat panpa dinliyorum bu arada isim sercan mı?

hayır panpa sercan değil:) devam ediyorum...

tatil günlerinde gerek mahallemizde bulunan okul çevresinde gerek evlerinin etrafında bir kaç kere görebildim onu.bu zor günleri atlatmış ve okula sonunda dönmüştük. bu arada 14 şubat yaklaşıyor ve beni şimdiye kadar hiç yaşamadığım bir heyecan kaplıyordu.bu özel günde ona sevgimi belli etmeliydim ama nasıl? 13 şubat pazar akşamı tüm gece oturup ona güzel bir şiir yazmak için vaktimi harcadım. sabaha doğru şiir bitmişti. güzel olduğunu düşünüyordum ama asıl olan ona duygularımı anlatabilmekti.. acaba yüreğimden düşen bu satırları beğenecek miydi..

biraz okudum üzüldüm panpa inş bundan sonra hayat güler sanan hadi yolun açık olsun

tüm heyecanımla sabahı zor etmiştim. ertesi gün okulda son derse kadar açılmayı başaramadım. baktım yapamıyorum son bir hamleyle hazırladığım notu çantasındaki küçük kutuya gizlice yerleştirdim. nede olsa en çok kullandığımız şeylerdi kalemlikler elbet görecekti notu. okul çıkışı gelmiş evlere dağılmıştık. artık heyecanım dahada artıyor benim yazdığımı anladı mı anladıysa beğendi mi diye içim içimi yiyordu.

anlat lan bende dinleyip sözlüğü bırakırım belki.

ertesi gün gece uyuyamamanın verdiği uykusuzlukla sabah gelip sırada biraz kestirdim. uyandığımda yine tüm güzelliğiyle sınıfa girmişti. yanındaki arkadaşıyla bana bakıp gülüyorlardı. benim yüreğim yerinden fırlayacak gibiydi. elini çantasına attı ve notu çıkarıp arkadaşım onur ve bana dönerek bunu kim yazdı diye sordu. elim ayağım titremiş ne diyeceğimi bilememiştim.bir an kelimelerin boğazımda düğümlendiğini hissettim ve dudaklarımdan istemsiz bir şekilde ben yazmadım kelimeleri döküldü. suçluymuşum gibi hissediyor gülümseyip alay ederek bu açığı kapatıyordum. arkadaşım onurda alay ederek beni gösterdi ama reddederek oradan uzaklaştım. kendimi büyük bir yükün altına girmiş gibi hissediyor suçlu gibi titriyordum. tüm günü bu şekilde utangaç halimle bitirdim..

@51 giblenmiyorum karşim anlatmayı bırakcam amk. neyse entryler son olarak kalsın bakalım ben anlatayım yinede

edit:eskiden buralar böyle değildi amk. illaki işin içinde am züt meme olacak değil mi orosbu çocukları? illa şunla ciks hikayem bunu gibme hikayem yazacağız değil mi! neyse amk sizde haklısın...

peki ya sonra

devam panpa devam

artık gözlerine rahatça bakamıyor muhabbet edemiyordum. birkaç gün devam eden bu ızdıraplı günlerin ardından bir sabah onunla sınıfta tek kaldık. henüz okula kimse gelmemişti. arkasını döndü ve sen yazdın değil mi diye sordu. artık çaresizce ve utangaç bir tavırda e evet diyerek gülümsedim.o an tüm zaman durmuştu sanki. çok güzel olmuş çok teşekkür ederim kurtis dedim ve gözlerimin içine baktı. ben o an dünyadan soyutlanıp başka diyarlara doğru çoktan yol almıştım. hayalde gibiydim. gözlerine takılı kaldım ve birşey diyemedim. sanki birisi konuşmama engel oluyor ağzımı kapatıyordu. ah içimdekileri anlatabilsem neler söyleyecektim ona. ama biraz sonra sınıfa gelenler tüm büyüyü bozdu hayat normale döndü. bana bir kez daha gülümseyerek önüne döndü..

anlat bin adamın asabını bozma.

anlat panpa dinliyorum

içimde bir umut doğmuştu ama bana evet yada hayırda dememişti. sadece gülmüştü. içim içimi yiyor geleceğimin onunla beraber yazılması için dualar ediyordum. herşey normale dönmüş gibiydi. garip bir mutluluk ve hafif bir korku vardı içimde

gibtir git amın oğlu.

bu arada bugünden sonra burada yazarsan huur çocuğusun

@60 gideceğim zaten tek üzüldüğüm ortamın sizin gibi orosbu çocuklarına kalması neyse..

gel zaman git zaman derken yaz gelmeye başlamış ben halen cevap alamamıştım. yazdığım notu çantasında saklıyor bu beni hem mutlu ediyor hemde gururlanmamı sağlıyordu. yoksa oda mı birşeyler hissediyordu bana karşı? sevmiyorsa neden taşısın ki gibisinden bir düşünce kapladı beynimi. vermediği o cevap beni çok deli ediyor içimi kemiriyordu diğer yandanda..