Evet beyler kimseye anlatamadigim hikayemi size anlatmaya karar verdim o gunden beri karanlikta duramam.
Evet beyler Liseye gittiğim zamanlar da gecti basimdan. Siniftan bi arkadasim ile yolda yürüyoruz saat akşam 10 falan. Oturdugumuz yer pek tekin değildir. Bizde yeni tasinmistik. Esrar falan satiliyor mahallede .Arkadasla bi sokaga girdik sokak lambası yok karanlik sonu gorunmeyen duz bi sokak. Hersey buraya kadar normaldi.Bu sokak bana cok sey ogretti.
Edit: Okumak istemeyen okumasin kimseye anlatmadigimi yazacagim buraya.

Sokakta esrarcilar bunu gibmiş

Devam edersen ananı gibeyim. Okuyanında anasını gibeyim

Sokaga girdik bi 15 adim falan attik bi apartmanin 2.katinin penceresi kırıldı.Bi anda apartmandan sesler yukseldi. Arkadasim merakli bi insandir durdu pencereye dogru bakti. Arkadasim:A Ben : B
B: Kanka hadi gidelim bizene aile ici sorundan
A: Ne oldu B korktunmu?
B: Sacmalamada benimle gel.
A: Dur oğlum biraz
Neyse arkadasi ikna edemedim bir sure sonra bi kadin cigligi geldi. Arkadas gel cikalim adam karisini dovuyo belliki dedi.Ne kadar israr etsemde ikna edemedim apartmana girdik. Arkadasimi yanliz birakmamaliydim basina bisey gelse ailesine ne diyecektim?
Apartmanin merdivenlerini ciktikca ses artiyordu. Surekli biseyler kiriliyor kadin cigligi geliyordu.

Okuyanı gibeyim