hikayeler

Undula Mezarlığı

Olay, geçen yüzyılın başlarında, Basmalkap'ın ücra bir kasabası olan Undula'da gerçekleşmiştir. Undula'nın bildiğiniz taşra kasabalarından bir farkı yoktur. Halk gündüzleri rutin işleriyle uğraşır. Akşamları herkes evlerine çekilince ortalık sessizleşir. Çok sıkıcıdır. Kış, dişlerini göstermeye başlamıştı. Hava rüzgârlı ve yağmurluydu. O gece, kasabanın barı tenhaydı. Demircinin kalfası Bot Mandaval, iki genç arkadaşıyla bir köşede oturmuş piyizleniyordu. Ordan burdan konuşuyor, ara sıra da gülüşüyorlardı. Gece ilerledikçe, mevzular tükendi. Geyik faslı başladı. Gençler, cesaret konusuna girmişlerdi. Mandıracının oğluyla, kumaşçının tezgahtarı birbirlerine girmişti bile! O arada Bot, biraz sonra geleceğini söyleyerek kalktı gitti. Az sonra elinde demir bir kazık ve çekiçle döndü. ''Bakın! Ben şimdi gidip bu kazığı Bady Badala'nın mezarına çakıp geleceğim!'' dedi. Aklınca en cesaretlinin kendisi olduğunu ispat edecekti. Yaşlı Bady Badala, geçen hafta ölmüştü. Bot, ona her zaman şakalar yapar, çok kızdırırdı. Undula Mezarlığı, kasaba dışında, insanların gündüz bile mecbur kalmadıkça geçmedikleri, uğursuz saydıkları bir yerdi. Arkadaşları, Bot Mandaval'ı gitmemesi için caydırmaya çalıştılarsa da fayda etmedi. Bot, pardesüsünü giydi, çekiçle kazığı alarak yola çıktı. Yağmur hızla yağıyor, rüzgâr ıslık çalarak esiyordu. Bot, mezarlığa yaklaştıkça korkmaya, kalbi küt küt atmaya başlamıştı. "Neden bu işe kalkıştım!" diye kendi kendine kızıp küfrediyordu. Bir an önce şu kazığı çakıp hemen bara dönmekten başka birşey düşünmüyordu. Daha geçen hafta geldiği için mezarın yerini kolayca buldu ve aceleyle kazığı mezara çaktı. Bu arada arkadaşları, Bot'un mezarlığa gidemeyip, yarı yoldan geri döneceğini konuşup gülüşüyorlardı. Ama aradan epey zaman geçip de Bot'un hala gelmemesi üzerine endişelenmeye başladılar. Bot, kazığı çaktı ve hemen arkasına dönüp oradan uzaklaşmak istedi. Ama o ne! Yerinden kıpırdıyamıyordu. Bady'ye yaptığı tatsız şakalar hızla aklından geçti. Bady, Bot'u sımsıkı tutmuş bırakmıyordu. Bot'un kalbi patlamalı motor gibi atıyordu. Korkudan dönüp arkasına da bakamıyordu. Şafak söküyordu. Bardakilerin merakı had safhaya gelmişti. Erken kalkmış kasabalılarla mezarlığın yolunu tuttular. Kasabalılar, önce mezarlıkta kimseyi göremediler; ama Bady Badala'nın mezarına yaklaştıklarında karşılaştıkları manzara korkunçtu. Zavallı Bot Mandaval'ın gözleri yuvalarından fırlamış, yerde cansız yatıyordu. Uzun süre tırmalamaktan toprakta çukurlar oluşmuştu. Evet, Bot kazığı çakmıştı çakmasına ama aceleden pardesüsünün eteğini de beraber !!!

Bolum 2
O surtugun terli memeleri arsinda o karar mutluydumki. Ciplak ve buyuk memeler.O surtuk bana benden kurtaj olmak istedigini soyluyordu. Benden hamile kalip ve hamile kaldigi cocugu aldirmak istedigini soyluyordu. Soyledigi sozler bir iltifatmiydi yoksa bir hakaretmi dusundum bir an icin.Ve onu becermye devam ettim. Aletimi onun vajinasindan cikardigimda sert ve kirmizi bir penis gordum. Gece uyuyamadiginizda ve sevgiliniz olmadiginda tek yapabileceginiz sey bir fahiseyi gibmek olur.
Fahiseyi yolda bir yerde braktiktan sonra 80000 dolara satin aldigim Volksvagen golf 7 ile evimin yolunu tuttum.
Evimde Mariner marka olan yatagima yattim ve odamdaki sony 84 inclik televizyonumu actim.
Iste benim hayatim bu kadar basitti. Ypatigim tek sey calisip para kazanmak ve o parayi esyalara harcamakti. Tuketim dunyasinin dayatmalariyla aldim tum bu seyleri. Maddi seylerle huzuru bulmak istiyordum ancak bu sey olanaksizdi.
Her zaman oldigi gibi uykusuz koca bir gecenin ardindan ise gittim. Uykusuz oldugumda hic bir seye tam olarak dokunamiyorsun her sey sanki cok uzakta.
Ne olduysa o gun oldu zaten uykusuz bir sekilde arbayla isten eve giderken her zaman dalmak istegidim o uyku ansizin tam o0lmayacak yerde buldu beni. Araba surerken uykuya dalmisim ve korna sesleriyle uyandim ve sonrasi busbutun bir yokluk ve karanlik.
O uzun uykumdan uyandigimda hastanedeydim,ses cikarmamasi icin lastik tabanli pabuc giyen insanlarin oldugu o yerde actim gozlerimi. Doktor geldi bir kac hemsireyle birlikte odama ve dayanikli olmami soyledi. Yuzumdeki bantlari cikardilar ve bir ayna verdiler elime. Aynada gordugum tek sey yarisi yanmis bir yuzdu, cirkin yanik bir yuz.
Acaba gercektende bu benim yuzummuydu, nasil bu hale dustum.
Bir iki hafta sonra ciktim hastaneden ve hic bir yakinim olmadigi icin tek basina tuttum evin yolunu. Yolda yururken tum o insanlarin bana nasil baktiklarini goruyordum. Onlar bana nasil baktiklarini gormedigimi saniyorlardi ama ben goruyordum.
Evime gittim ve artik hic bir sey mutluluk vermiyordu bana.O kadar para sayip aldigim tum o pahali seyler artik mutluluk vermiyordu bana, tatmin etmiyordu beni. Fiziksel aciyla tanisip tuketici dunyasinin narkoz etkisinden kurtulmustum.
Artik televizyondaki reklamlari izleyip orada gordugu tum seyleri satin almak insanlar gibi normal degildim ben.
Bir sey oldu ve onunla tanistim,Cem'le.Soyle tanistim Ceml'le.Yolda yuruyordum artik ise gitmiyordum ve birine carptim yanlislikla. Dondu ve ozur diledi o kisi benim carpmama ragmen. Yuzum yanikmis gibi bakmadi bana, dislamadi beni, normal bir insanmisim gibiydi bakislari ve konusmalari. Boyle sacma bir sekilde oldu tanismamiz. Birbirimizin numaralarini aldik, biraz muhabbet ettik.Bir arkadasa ihtiyacim vardi, aslinda bakarsaniz onunda bir arkadasa ihtiyaci vardi. Isye boyle tanistim onunla.