@Sessiz

Kimseler yok ya bu kadar ıssız olmasa uyunmaz da...

@dostlar

Selamlar ben geldim (: başım çok ağrıyor uyuyakalabilirim kusuruma bakmayın..

Kimler var? (:

okudum, pişman değilim, okuyun okutturun...
ilaveten katılabilirdim, hatta katılırım genelde bu tür etkinliklere ama bu kalitedeki yazarların arasında olmak doğru gelmiyor şu an, pişmem lazım...

akşam için rez (: gelince kendimi belli ederim :D

bunu okumazsam bulun, vurun beni,
akşam daha iyi olur

Ağlaması durmuştu sakinleşmiş gibiydi.. Bir müddet öylece hareket etmeden durdu.. Donmuş gibiydi.. Elindeki ilaç kutusunu açmaya çalıştığını fark ettim.. Ani bi hareket ile elinden kaptığım ilaç kutusunu kayalıkların arasına fırlattım..
"Ne yapıyorsun sen?" diye haykırdım adeta.. Bu kadar kolay mıydı hayatından vazgeçebilmek..?

Küçük bir kız çocuğu gibi titriyordu.. O kadar çaresiz bir haldeydi ki, bunu her insan ilk bakışta sezerdi.. Saat epey ilerlemişti.. Bu şekilde yalnız bırakamazdım.. Evine zütürmeyi teklif ettim.. Ağlamaklı bir ses tonu ile gidecek bir yerim yok dedi.. içimi dağlamıştı sesi.. Hüzün akıyordu iki dudağı arasından.. Polise gitmeye de bir türlü yanaşmadı.. Kendimi ondan sorumlu hissediyordum.. Yaralı bir ceylan gibiydi, onu asla bu halde yalnız bırakamzdım..

Mahallemiz de yaşayan, kötü gün dostu olan Aysel abla'yı aradım durumu izah ettim.. Misafir edebileceğini soyledi.. Konuşmalara şahit olmuştu.. Gelemem, doğru olmaz diye ısrar etse de, zar zor ikna etmeyi başardım.. Henüz tanışmamıştık.. Buna rağmen yabancı değildi sanki.. Hava soğumaya başlamıştı iyice.. Daha fazla oyalanmadan Aysel abla'ya gitmek için yola koyulduk..

Devam ediyorum.. Sanırım hikâyeyi tek başıma sonlandıracam.. (:

Arkadaşlar burada olan kendini belli etsin yazmaya devam edelim..

Kör oldum

benim ilk başlarda girdiğim. tanışma faslını anlatan part'ı çıkarabilirsin panpa. hikayenin akışını bozuyor. ben bir bar da karşılaştıklarını yazmıştım fakat daha sonraki partlarda çocukluk arkadaşları olduğu yazıyor. hikaye de tutarsızlıklar olmasın..

Garip kalmış bu gece burası..

New part was here

Sessizce ve ümitsizce bakıyordum Nalana , bakıyordum ama o görüyormuydu içimdeki fırtınaları, onun gözünden akan her yaşın kalbime bir ateş gibi düştüğünü, o ağladıkça alev gibi oluşunu hissediyomuydu. ilaçlara çevirdi yüzünü derin derin bakıyordu acaba ne geçiriyodu içinden. Gözlerim dolmuştu onu o halde görmek biraz daha alevlendiriyodu ateşimi. Nalan o ilaçlar ne için dedim yutkunarak. Hafifçe yüzünü çevirdi bana gözüme bakıyordu o güzel gözleriyle. Bir kaç yaş akmıştı gözlerinden. Al dedi bunları zütüne sokarsın belki. ...

Sonra qamberin sabah zar zor da olsa, ağrıyan tüm kemiklerini toplayıp, bi kaç hamlede yataktan kendini dışarı atabildi. Elini yüzünü yıkadı.. Alnından çenesine doğru akıp lavaboya damlayan her bir su zerresini hissederek irkildi bi kaç saniye... Banyodan çıkıp alt kata indi. kahvaltı hazırladı biraz atıştırdı ve gece 1 e kadar sanki hiç başka bir kimlikle ortalıkta dolanmamış, başka bir yaşamı kurcalarcasına yaşamamış gibi en temiz kıyafetlerini giyerek gündüz maskesini takarak işe gitti... Ah Nalan... Benim öbür yüzüm... (Kendimi trolleyesim geldi) :P

Rezerveddddd

@just ve Zeynep..

Düzgün bir isim bulunur herhalde.. (:

Kibariye falan derseniz burayı terk ederim

Ben bu yeni kızı daha bir sevdim.. Nalan da kimmiş.. (: isminde hayır yok.. (:

@zeynep..

Ben adını ilk okuyunca sonun iyi değil senin oğlum diye düşündüm.. (:

O değil de yeni kızın hayat hikayesi de dramlar ile dolu olacak herhalde.. Şimdiden üzüldüm kıza.. (: